Wydanie zbiorowe

Z tomiku: Erato. Era to nowa.

Wydawnictwo Kozienicki Dom Kultury im. Bogusława Klimczuka

 

 

🌹Pamięć🌹

 

więc już ich nie ma

znajomych twarzy pokrytych zwątpieniem

przestraszonych serc szukających nadziei

bagnety kul raniły skrawki ziemi

które w ustach niosły szloch wolności

 

więc już ich nie ma

krwawe łzy ziemi pokryła tęsknota młodych chłopców

rozpacz matek i ojców

 

uśpione w czasie

 

 

🌹destrukcja🌹

 

byleby wytrwać

zatrzymać bieg oszalałych myśli

przeczekać noc ciężką jak granit

 

słowa spadają na oślep i kaleczą pamięć

każda chwila spływa drżącym strumieniem

jak zatruta woda którą muszę czerpać

by nie umrzeć z pragnienia

 

coraz dalej przesuwam granice bólu

już nie patrzę skąd i od kogo przychodzi

zasklepiam się obojętnieję

echo coraz głośniej powtarza mój lęk

 

i tylko kolce tarniny przełamują na pół taflę lustra

w której coraz częściej widzę twarz

pokrytą patyną zmierzchu

 

gdzieś daleko na wietrze kołysze się

postrzępiony warkocz przebaczenia

 

 

🌹Antypatia🌹

 

Nie lubię grudnia

Czasu podsumowań

Liczę zyski i straty

Odwijam ze złotka

Szybkie myśli nietrafione decyzje

Odwroty i zwroty akcji

Relacje płytkie jak duży talerz

Zyski ulotne jak szpitalny eter

Ludzie szykują się do świąt

Ślepną od tanich błyskotek

A ja Lady Decadence

Zamknę się w ciepłym kokonie

Sukienka z cekinami stęchnie w szafie

 

 

🌹***🌹

(Mojej Małej Ojczyźnie)

 

Czas utkał pozory minionych już lat,

pozmieniał spojrzenia księżyca na świat,

stokrotki przy drodze uwiecznił artysta –

nie wróci z podróży bajecznie dzieciństwo,

nie powie: „Dzień dobry”, nie rzuci monetą

i szklanki nie poda co wieczór na mleko.

Nostalgia ciągle dokarmia wspomnienia,

wciąż ciągnie do domu – gdzie Ziemia i Niebo…

 

 

🌹Z nadzieją…🌹

 

Pełne wazony dmuchawców otuliły kolumny

przy murach uśpionego zamku

jeszcze nie zgniły wszystkie opadłe

jabłka

gęsta trawa oplotła ich smukłymi ramionami

wiatr od lat przynosi tu nieodebrane plotki

ulotne chwile zgubiły aromat dawnego sadu

kruchą cegłę po południu odwiedzają jedynie

rozpalone stopy słońca

 

czas najbardziej widoczny na dachu

na strychu – bawi się w chowanego

unika spojrzenia oczu – zamalował nawet

okna

wieczorami tęskni za harfą…

 

 

🌹Przyjaciele to nie ci🌹

 

którzy pokazali prawdziwe oblicze

zapominając o więzach międzyludzkich

wartościach ważniejszych od chwilowych

zachcianek czy korzyści w jedną stronę

 

przyjaciel zawsze powinien być niezawisły

nie chowający się za plecami innych

nie zmieniający poglądów pod wpływem chwili

rozumiejący najtrudniejsze sprawy

 

przyjaciel nie może być chwiejny

jak pogoda wczesną wiosną

kiedy burzowe chmury kłębią się

na nieboskłonie w majowe popołudnie

 

pozorni wrogowie okazali się przyjaciółmi

podali dłoń w potrzebie pozostali wierni

przynieśli ukojenie zasępionej duszy

trwają do dziś nie pytając o nic

 

pseudo przyjaciół dawno diabli wzięli

cieszy mnie serdeczność którą poznaję

każdego dnia zapominając o interesowności

daję dobro serca które dzielone mnoży szczęście

 

 

🌹***🌹

 

Boże dźwigam swoje krzyże

bo je przyjąć chciałam

chociaż nieraz narzekałam

ale ich nikomu nie oddałam

ty mnie nimi obdarzyłeś

są moją własnością

dodaj siły bym przez życie

szła z nami z godnością

kiedy jeszcze krzyży

ja nie rozumiałam

to nieraz na nie

sobie narzekałam

ale gdy mnie Boże

utrwaliłeś w wierze

to już na nie

nie narzekam

w ciebie Boże wierzę.

 

 

🌹Wiatraki🌹

 

Te wiatraki które widzisz są bardzo stare

Robią wrażenie

Są symbolem piękna i tego co odchodzi

Ukryta jest w nich dusza

Bo wciąż żyją

 

Rozdmuchują naszą wyobraźnię

Chłodzą umysł w podejmowaniu wartkich

Postanowień

Są modlitwą do Boga

I metaforą polskich łąk

 

 

🌹Trio🌹

 

Przeszłość przyszłość

teraźniejszość

trzy siostry złączone

trzecia jest nikłą chwilą

drgającym protonem

każdy dzień jest nowy

i różny od siebie

i nas labirynt zdarzeń

nowością kolebie

naszego życia sfera

baldachimem chroniona

zmierza wektorem czasu

od krainy Charona

 

 

🌹Ara🌹

 

Struny naciągnięte,

czekające na dźwięk,

ocierające się o końce palców,

smakujące ciszę…

Zardzewiałe od czasu,

podrapane przez kota,

miau!

 

Harcerskie okrzyki w tle,

na trzech dźwiękach piosenki,

o życiu...

Nieładnie proste,

niegrzecznie prawdziwe,

kradnące wspomnienia…

 

Majaczą czasem, gdy odejdziesz od świata…

Gdy koniki polne na łące,

wtedy możesz je usłyszeć…

 

Dziś nie jest git, ale jest obok Ara!

To papuga,

się schowała!

 

Kolorowa, wygadana!

Rzeczywistość…

Nie zaśpiewa jak harcerze i nie zagra jak gitara.

Nie zrobi jak kot miau i nie powie „nara”.

Tak już z niej Ara…

 

 

🌹Ona i Ja🌹

 

Zjawiła się jak tsunami

Jak dwie niedopasowane płyty

Ocierające się o siebie

Gdzieś na dnie

Walczące o kolejny metr istnienia

Wibrujące emocją zewnętrznych bodźców

Które uniosą ocean ponad poziom równowagi

By po chwili zalać i zniszczyć wszystko

Po to jest

By po wielkim wybuchu powstało nowe

Witaj w moim życiu kochana

Depresjo.

 

 

🌹Ojczyzna państwo kraj naród🌹

 

Oj, czy zna męskie problemy?

Pań stworzone w białych głowach?

Kraj jak szkło pęka – toniemy…

Na ród ludzki patrzę znowu.

Oj, czy zna męskie problemy?

 

Autorzy: Iwona Bitner, Halina Markowska Budniak, Agnieszka Cichoń, Maria Komsta, Jelena Jasek, Zofia Kucharska, Andrzej Opiłowski, Zbigniew Szumierz, Kamil Koksa, Maciej Witkowski, Adrian Szary.