Olga Bartnik

Z tomiku: Wiatr z Północy

Wydawnictwo RKS Janusz Muzyczyszyn

 

 

🌹Lekcja etyki🌹

 

Pani Specto

prowadziła lekcję etyki

dla nastoletnich wikingów

wszyscy ziewali gadali wędrowali po klasie

strasznie przynudzała

o metafizyce

pytaniach podstawowych

sensie życia

tra la la

a oni chcieli wiedzieć

jak wytapia się stearynowe świece

ustala proporcje piasku wody i cementu w betonie

hoduje domowe kryształy

zaprawia steki na grilla

ile ma lat

i czy w kraju z którego pochodzi

dorośli mają netflixa

a młodzi grają w minecraft

na odpowiedź – Polak stworzył Wiedźmina

dyskusje umilkły

zostało siedem minut na dokopanie się

do pytania: kim jest człowiek?

 

zlepek atomów

idący na czele cywilizacji

świeca która spala się w Jego obecności

 

styczeń 2021

 

 

🌹Boczna uliczka🌹

Zbigniewowi Herbertowi (1924–1998)

 

To nie wymagało wielkiej odwagi:

Spakować przedmioty.

Zatrzasnąć drzwi bagażówki.

Zjeść ostatnią kolację ze znajomymi,

którzy niebawem zapomną moje imię.

Nakręcić zegar na piątą,

ostatni raz patrzeć na świt nad Odrą.

Zebrać uśpione ciała dzieci,

na główkach krzyże palcem skreślić,

zapiąć pasy bezpieczeństwa.

Wsiąść w samolot,

wylądować na biegunie świata,

gdzie ludzie mówią na wdechu.

Upoić się zapachem twojej skóry.

Nie odróżniać białej nocy od szarości dnia.

Żyć marzeniem kraju na skraju serca.

 

Patrzeć, jak dzieci rosną na ludzi –

protoplastów nowych rodów.

Zapodziać gdzieś miarę samotności –

kwitnąć pod twoim spojrzeniem.

Rozmawiać ze swoim Bogiem nieswoimi słowami

i czekać, aż wysłucha.

Budować swoje miejsce na Ziemi.

Wypatrywać starych ludzi i cmentarzy –

oswajać myśl, że żyją tam, dokąd idziesz.

Nadać imiona odcieniom tęsknoty –

jak kamieniom, którymi wypełnia się kieszenie.

Zapomnieć, kim się miało być

i stać się kimś innym.

Każdego dnia mieszkać

na bocznej uliczce wolności,

gdzie ludzie nie zaglądają sobie w okna.

 

grudzień 2020

 

 

🌹Wolę🌹

 

Wolę gdy mówisz o sobie

zamiast bez emocji obierać mnie z uczuć

cedzić słowa

domniemywać

dywagować

rozdrabniać na kompost

ogród zielonych pokrzyw szałwii

i zlanych słońcem

chińskich róż

 

czekam aż opowiesz o tym

co bezwzględnie wiesz

znasz

co cię dręczy i ośmiela

co w tobie ku mnie

ciąży

 

lipiec 2022

 

 

🌹Wiatr z Północy🌹

 

Wiatr z Północy nie zostawił we mnie suchej nitki

przekonań

o własnej kondycji

 

wstałam nieśmiertelna

kopnęłam kapcie pod łóżko

rzucę wyzwanie osiągnę szczyt

endorfinowy deszcz spłucze żal

minionych dni

jakby nie moich

 

śmiać mi się chce z legend o wieczności

rodzaju ludzkiego

gdy stoję u stóp góry

wspinam się na jej grzbiet – ona trwa

przystaję przy broczącym strumieniu

poję się jego sokami – on połyka moje łzy

zdobywam szczyt – góra nieporuszona

spuszcza ze smyczy północny wiatr

co próbuje wyrwać mi głowę z ciała

i stoczyć jak kamień do swoich stóp

 

 

🌹Sad wiśni🌹

 

Czy mi się śni?

za oknem sad wiśni

oszalał zakwitł mieni się rumieni

ciążą do ziemi kiście pełne czerwieni

grudniowe gałęzie

bez wiosny pąków liści

w nagim pędzie

nie chcą czekać marzyć zwlekać

tylko żyć

 

Czy mi się śni?

Nie, to naprawdę my.

 

Kwiecień 2020