Bogusław Pieszycki

Z tomiku: DOPOWIEDZENIA

Wydawnictwo Sorus

 

 

Przebudzenia

🌹Wszystko w swoim czasie🌹

 

Ja, słaby i nagi syn prometejski,

co z gliny powstał przesiąkniętej

krwią zbrodniczą gigantów – synów Ziemi

oraz z łez najszlachetniejszego tytana.

 

Dusza ma z ognia niebieskiego wschodzi,

iskry w mych oczach ze słońca rydwanu

ujrzeć można w zadziwionym wzroku, jakim wodzę,

ciepło odnajdując w pięknie – sztuki i rzemiosła.

 

Tyś biegle uformowana hefajstowskim kunsztem,

pięknem robót kobiecych Atenie dorównasz,

od Afrodyty oblicze – uwodzicielskie oczy – masz,

mowę kuszącą – charakter Hermesa – dopełniasz róży kwiatem.

 

Bliski Epitemeusza tę oto Pandorę proszę,

aby posąg dotąd szczelnie kryty

nadal tak skrywała przed obliczem ludzi,

aby do cierpień prometejskich pochopnie nie doszło.

 

Kiedy zaś przeminą czasy oczyszczenia

po zniesionych granicach lądów i mórz wielkich,

wtedy woda występki – gigantów pragnienia

obmyje,  zaprawiając na ból i trud wszelki.

 

Wierzę, że osiągniemy razem szczyt Parnasu

niczym w swym czółnie Deukalion i Pyrra,

a z wierności Prawdzie – Światłość moc nam przyda,

by nawet kamienie owoc Miłości wydały w tym czasie.

 

16 stycznia 1985 r.

 

 

 

Przebudzenia

🌹Pytania🌹

 

Czyta czarek Papaj @Poezja Ma Głos

 

 

Czy czas upływa

🌹Kiedy możesz kochać…🌹

 

Kiedy możesz kochać,

usuń ze swego serca

każdą drobinę nie-woli supełka,

pozwól, niech się zakończy serca poniewierka

i ogarnij wszystko,

co w tobie Bóg stworzył.

Wtedy doświadczysz, wolna będąc w sobie,

że zdolna jesteś zrywać więzy innym

ich własnych nałogów.

I wykonasz pracę winną swemu Stwórcy,

by pęta namiętności,

podłość ludzi

zdeptać,

a uwolnionego w ten sposób człowieka

miej siłę i chęci

(widząc wolnym)

kochać…

Bądź pewna,

ten ciebie pokocha

                              prawdziwie.

 

Smardzewice, 10 maja 1989 r.

 

 

Obrazki

🌹Rajdowa refleksja🌹

 

Na granitowej skale,

na mchów górskich dywanie

rośnie sosna spleciona z wiatrem – drzewa ramiony.

 

Rzekoma otchłań szczytu

ukazując przepastne podwoje,

pozwala odnaleźć skryte

świata powiązań zwoje.

 

Bo szczyt to symbol wielkości,

lecz nie materii a ducha

o horyzontów wielkiej śmiałości.

 

Na nim łatwa to sztuka

świata dostrzec doskonałość,

której, nie próżno, w nizinach szukać.

 

25 kwietnia 1973 r.

 

 

Poszukiwanie

🌹Cykl🌹

 

ich dwoje

trudno zauważalnych w natłoku

osób przedmiotów spraw

w rozmowie snują nić

marzenia

 

obok nich wartki nurt życia

plączą się nogi

krzyżują drogi

a z nimi łączą dwa życia

 

tych dwoje…

 

27 lutego 1973 r.

 

 

Dom

🌹Do domu Ojca🌹

 

Zaczyna się niewinnie

- Rozmowa, prosty gest

Na falach uczuć płynie,

Żegluje bez kompasu.

 

Owoc zakazany kusi

- Przyciąga, przykuwa myśli,

Paraliżuje rozum.

Słowa uwięzły gdzieś.

 

Gorączka i ciężki oddech

- Psychiczny, wewnętrzny ból.

Wracam do domu Ojca,

Zbłądziłem… Ojcze mój.