Janusz Muzyczyszyn

Z tomiku: Myśli słodkie, gorzkie

Wydawnictwo Astrum

 

 

🌹Otwórz serce🌹

 

Otwórz serce na świat

na ludzi

tych, którzy kochają

i na tych innych

i jedni i drudzy

są tylko twoim

zwierciadłem

nie tłucz go

wpatrz się uważnie

a ujrzysz w nim

siebie

prawdziwą

bez makijażu

piękną…

 

 

🌹Puzzle🌹

 

Siedzi przy stole

wpatrzona w puzzle

porozrzucane bez ładu

ma w głowie obraz

do ułożenia

 

jeszcze pamięta

jak wygląda

kochające serce

próbuje od kilku dni

bezskutecznie

 

zawsze brakuje

jakiegoś fragmentu

czyżby on go zabrał

gdy odchodził

trzaskając drzwiami

 

kto może znać adres

serwisu rozbitych serc

poszuka w swoim starym

spisie telefonów

tym którego nie znalazł

przed odejściem.

 

 

🌹Amor🌹

 

Znudzony Amor

wracając do domu

zobaczył ją

w ostatniej chwili

rozmarzoną samotną

zamyśloną

stojącą na rozdrożu

 

posłał jej swojego

awatara który

ukoił i uspokoił umysł

samotnej kobiety

sprawił że obudziła w sobie

pierwotną siłę wolę walki

i przetrwania

 

gdy zniknął

samotną była już

tylko z nazwy

wiedziała gdzie iść

i poszła…

 

 

🌹Starość🌹

 

Nikt nie jest tak stary,

aby nie mógł się jeszcze czegoś nowego nauczyć

AJSCHYLOS

 

Za późno na radość – mówisz

patrz zatem na drzewo

pod którym stoimy

promienie słońca padają

przez liście na twą twarz

wiatr plącze je nad tobą

ich cienie błąkają się płyną

po twoich siwych włosach

jaśniejesz uśmiechasz się

–  jak wtedy – wiesz

 

za późno na szczęście – mówisz

patrz zatem na starca

który drżącymi dłońmi

z widocznym wysiłkiem

głaszcze swojego psa

ten macha ogonem

wpatrzony w twarz

swego dobrego pana

twarz na którą teraz

znowu wróciło szczęście

 

za późno na miłość – mówisz

a kiedy był nasz czas

na to by kochać

czy wtedy gdy zmysły

uśpiły nam rozum i umysł

a może wtedy gdy rozum

wymazał zmysły emocje

 

przecież teraz dopiero jest czas

by usiąść wziąć się za ręce

i spokojnie niespiesznie

 

nauczyć się kochać…

 

 

🌹Ocean losu🌹

 

Kołysze się na wodach

oceanu przeznaczenia

nie chce już dotykać ziemi

fale omywają jej stopy

boginie losu trzymają jej ręce

Ananke rządząca losem bogów

Nemezis niosąca ich gniew

Kloto snująca nić przeznaczenia

i Tyche oferująca ślepy los

 

każda z nich kusi

zaprasza ze sobą

Ona jeszcze nie wie

w którą stronę pójdzie

jeszcze pozwala falom

kołysać swoim ciałem

 

rozważa co wybrać

zemstę

ślepy los

los bogów

 

nie chce wybierać

pozwala falom

by niosły ją w ciszy

do jej prywatnej małej

krainy szczęścia

 

gdziekolwiek ona będzie…

 

 

🌹Gdybyś potrafił milczeć🌹

 

Gdybyś potrafił milcząc

zatonąć w jej milczeniu

usłyszałbyś być może

drżenie jej serca

taniec rzęs

i płacz duszy

 

gdybyś milcząc patrzył

zobaczyłbyś jej oczy

załzawione otwarte

czekające na coś

- może na ciebie…

 

Potrafisz milczeć?...

 

 

🌹Złudzenia🌹

 

Do garnka marzeń poeta włożył

całą swoją samotność

kilka przeszłych porażek

dwie garście straconych szans

dodał też szczyptę zniechęcenia

i zapomniane uczucia

 

naiwnie sądził

że z tej mieszanki

ugotuje swoją przyszłość

wspaniałą promienną

wyczekiwaną od dawna

że uzyska eliksir szczęścia

 

czekając zmęczony zasnął

obudził go swąd i dym

pozostał mu tylko

spalony garnek

oczy pełne łez

i nędzne resztki złudzeń

 

rozmazane na ścianie…