Anna Nazar

Z tomiku: Amor fati

Wydawnictwo Fundacja Poetariat

 

 

🌹My🌹

 

Jak trawa

rozwichrzona na wietrze

jak pachnące suche siano

rozsypujemy się

w dłoniach niecierpliwych

 

pył unoszony podmuchem

dławi skrawki życia

pocięci poszarpani

motamy się

 

koszmarem nocy

udręczeni

gaśniemy

bezdechem

 

 

🌹Miłość🌹

 

Podarował miłość

lekką jak zefir

pocałunkami

rozpalił zmysły

 

pali się jak żagiew

jak płonąca żyrafa Dalego

od czubka głowy

po stopy mały palec

 

niech się pali

nawet tylko tli

lub żarzy

byleby

nie zgasła

 

 

🌹Dwa serca🌹

 

Wracała lżejsza

o swoje serce

 

lekka jak piórko

on zabrał je z sobą

 

nie udźwignął

ciężaru

 

-pękło-

 

rozsypało się

na milion

kryształów

 

 

🌹Kiedy odszedł🌹

 

Noszę tę miłość

w tobołku serca

związanym

węzłem gordyjskim

 

nieraz dotykam jej

myślami czystymi

od najbielszych

prześcieradeł

 

słucham szmeru

i drżenia czułych strun

nikt nie odbierze

wspomnień o tobie

 

przed nami tylko

wieczność

 

 

🌹Słowa🌹

 

Co mogę ci dać

w czas niewdzięczny

dotkliwie rozdzielający

bliski tylko wirtualnie

 

słowa tylko słowa

wypełniają pustkę dni

rozpalają głodne zmysły

uśpione długim snem

 

zapomnijmy o codzienności

dajmy się ponieś marzeniom

Pegaz niech pofrunie w świat

wyzwoli zniewolone zmysły

 

cóż warte jest życie

bez pasji uczuć pragnień

czy to sen

majak iluzja

 

przecież pestka to owoc

miłości.

 

 

🌹***🌹

 

Myśli rozbiegane

w zamieszaniu pragnień

promienie nadziei

zniekształcone w szybie

codzienności

 

pragnienia to nic innego

jak chęć dogodzenia swej

próżności

nadzieja to chęć wytłumaczenia

swojej nieudolności

 

 

🌹Wersami otulaj🌹

 

Lśnisz na wysokim niebie

słońcem nigdy niezachodzącym

gwiazdy z zimnym księżycem

konkurują zawzięcie

 

emanujesz ciepłem

pieścisz szorstkość i niedosyt

otulasz wersami

długo tańczą w głowie

 

zachwyt spijam z ust

których nie mogę dosięgnąć

ciągle uczysz mnie siebie

bym zapamiętała słowa

 

śmiech tembr głosu

nasz alfabet