Izabela Rusz

Z tomiku: Czarna kawa

Wydawnictwo Sorus

🌹BORDERLINE🌹

Kocham i nienawidzę

Jestem choć mnie nie ma

Wciąż patrzę wciąż nie widzę

Tylu tu ludzi ja nadal sama

Smutna radosną mam minę

I nie wiem która to prawdziwa ja

A świat mój ma na imię

- osobowość BORDERLINE

🌹DEPERSONALIZACJA🌹

Gdzie jestem?

Nie nie moje ciało

Gdzie jestem JA?

To wszystko wokół

To film czy prawda?

Czym jestem ja?

Gdzie jestem ja?

Czy to ciało należy

Naprawdę do mnie?

Czy to mój oddech?

Czy to moje dłonie?

A gdy mnie spytasz

Co słychać?

Tak ci odpowiem:

Wciąż tonę

🌹DZIEŃ PO🌹

Leżę i zastanawiam się nad tobą

A właściwie to staram się nie myśleć

Myślenie o tobie jest zbyt bolesne

Jesteś we wszystkim wokół mnie

Staram się nie myśleć o przegranej

Wygrałeś w mojej własnej zabawie

W mojej grze polegającej na śmierci

Wygrałeś pozostawiając cierpienie

Tego chciałeś od początku prawda?

Zniszczyć mnie zobaczyć jak płaczę

Każde „kocham” i „jesteś ważna”

Każde twoje słowo było kłamstwem

Jeśli tak właśnie czują się moje ofiary

To nie chcę już więcej w to pogrywać

Moja karma mnie wreszcie dopadła

Szkoda tylko że za twym pośrednictwem

🌹OPCJA🌹

Jeśli bycie razem

Oznaczało ból

A bycie osobno

Cierpienie

Czy istnieje opcja

Która sprawi że

Będziemy szczęśliwi?

🌹ZMYSŁY🌹

Zamykam oczy i biorę głęboki oddech

Przenoszę się do innego świata do innego wymiaru

gdzie szaleją moje zmysły

Pod palcami czuję chłód zmarzniętej

kory drzewa o które się opieram a pod stopami

wilgotną ziemię

Słyszę szum wody lejącej się z wodospadu

opadającej z głośnym pluskiem na taflę jeziora

którego brzegi pokryte są lodem

Szelest liści pieszczonych podmuchami

orzeźwiającego chłodnego wiatru

Sarnę cicho przebiegającą nieopodal miejsca w

którym się znajduję

W powietrzu unoszą się przeróżne

zapachy. Czuję mokrą korę drzew których wiele

tutaj jest

Czuję deszcz gotów spaść w każdej

chwili

Ziemię pachnącą nadchodzącą zimą

Gdy otwieram oczy znajduję się nadal w

magicznym królestwie

A ja jestem jego królową