Mariusz Nowicki

Z tomiku: Dla Niej

Wydawnictwo Ridero

🌹A ja🌹

A ja chciałbym, żebyś dla mnie była,

po raz drugi się urodziła,

Chciałbym, abyś bać się przestała

i tak już została.

W miłości, radości i przekonaniu –

szczęścia swojego,

gdzieś obok tuż, tuż; także mojego.

A tak niewiele do tego trzeba.

Chęci narodzin po raz wtóry,

na przekór temu światu, który ponury.

Wypalmy nad to nasze serca

w żółtych płomieniach liści.

Duszę zabierzmy w błękit nieba,

niech się ziści nasza potrzeba.

Na przestrzał tnijmy życie miłością –

moją największą słabością.

🌹Recepta🌹

Ach! Gdybyś Ty – tak jak ja – kochać umiała,

mimo deszczu i grodu dłoni dotykała.

Mógłbym pomyśleć żeś mi darowana,

że to jednak nie jawa – nie pogoda szklana.

Ach! Gdyby to tak w życiu – proste wszystko było,

jabłko mimo czasu, wciąż świeże – nie gniło.

Można by wtedy próbować bez końca,

miłować, kosztować – iść w stronę słońca.

Ach! Gdyby tak człowiek – przestał w końcu marzyć,

mogło by się wtedy – naprawdę coś zdarzyć.

I nie dam na to szczęście recepty nikomu;

Powiedz, czy ty je znalazłeś - gdzieś tam w swoim domu?

🌹Kochać🌹

Kochać – to nie zabierać, raczej wspierać.

Kochanie – to nie prezentów kupowanie,

to też nie kolorowe zorze – kiedy każdy może.

Kochać – to wtedy gdy ktoś pomoże.

Kochanie – drogie panie – to nie uwłaszczanie,

to też nie wieczne z nim wojowanie.

Kochać – to łatwa sprawa lecz nie zabawa.

Kochanie – to nie upokarzanie lecz wybaczenie,

to wieczne ręki wyciąganie – wspólne budowanie.

Kochać – to nie opluwać – wspólny dom budować.

Kochanie – to mojego i twojego mostu stawianie,

naszych dłoni na nim w życiu przeplatanie.

Kochać – to Ja i Ty – wszystkie otwarte drzwi.

Kochanie – to nie moje ani twoje łzy,

to też nie obiecywanie – ale po ziemi twarde stąpanie.

Kochać – to nasze wspólne noce i dnie.

Kochanie – to wtedy gdy ktoś chce – czasu osobne

spędzanie,

to też tych rzeczy w życiu tolerowanie.

Kochać – to gdy jeszcze nie wiemy na pewno – co znaczy.

Kochanie – słowo słyszysz – czasem znacznie przeinaczysz,

to też nie twoja wina; jak ja tobie – Ty mnie wybaczysz.

🌹Miłość i zdrada🌹

Miłość i zdrada – tak ze sobą się przekłada.

Obdarowuje Cię ta pierwsza jak strofę wiersza,

a potem rym gubi i się czubi – ta druga.

Żadna to dla nas przyjemność ni chluba,

po chwili przychodzi to, co być musi – zguba.

Tak po prostu się dzieje, gdy człek się chwieje.

I wzlecieć ponad to dzisiaj ciężko będzie,

kiedy w nas samych niepewność przędzie.

A tylko od Ciebie zależy, kto jak wysoko mierzy,

co w nas pozostanie, w jakim będziemy stanie.

Czy dotyk na długo coś dla nas będzie znaczył,

czy może przez otwarte drzwi, smutek będzie nas jednak

wciąż raczył?

🌹Oczy🌹

Był czas, że w oczach twoich mieścił się cały świat,

a nawet dwoił i troił.

Potem przyszła burza i mgła – taka nieduża,

w słonej wodzie pławiła się meduza.

Słońce kuło ponad rzęsami, snuło radość –

Promienne uniesienie.

Dziś zostało jedynie wspomnienie,

bezbarwne spojrzenie.

Być może kiedyś za jakiś czas,

ktoś jeszcze zobaczy w tych oczach blask.

🌹Refleksja🌹

Gdzieś w głębi serca w jesienne dni,

kiedy uchylam wspomnień zamknięte drzwi,

powraca do mnie pragnienie, słowa dwa:

Ty i ja.