Mieczysław Zyner

Z tomiku: W okładkach czasu

Wydawnictwo Rotary Club Łódź

 

 

🌹Koloryt ciszy🌹

 

…kiedy wszyscy śpią

nie śpię – słucham ciszy.

Wsłuchujemy się w siebie,

ona szumi szelestem

wyobraźni;

zakłócam ją moją myślą

moim oddechem.

Zagaduję do niej milczeniem

ona zastyga lub wędruje;

ja wypatruję zasianego maku.

 

Wsłuchany w melodię modlitwy

wyrosłej w cieniu minionego dnia

odkrywam przestrzeń ciszy

jej namacalną chwilę.

Kosztuję zaległe deja vu.

Bezdźwięczne odgłosy wiary

bezwolnie odpływają w przyszłość.

Przymykam oczy, rejs trwa.

Zegar oschle wybija północ –

ona za chwilę wróci.

 

Kusi poetyką, manierą nocy,

prowokuje wyznania,

przywraca marzenia.

Z pozoru czysta jak kryształ

grzeszy brakiem odpowiedzi.

Bałamuci grą w sztuce istnienia.

 

To nie nocy scena i jej inscenizacja

wyłania ją bielą. Bielą niewinną.

To zmęczone pragnienia

łakną jej dziewictwa.

 

Rzeczywistość mieszam z fikcją,

moc barwię iluzją. Czekam.

Mroczne światło ulicznej latarni

przebija zasłony, niepokoi jutrem.

Plączę wiarę z pacierzem.

Improwizuję ciszę, a ona

w przymierzu z burzą trwa w bezruchu…

W ustach gorzki smak tabletki –

ciszę z wyboru zamieniam w pustkę.

Zasypiam –

 

 

🌹W altanie szczęścia🌹

 

Kocham mój ogród

i jego kręte ścieżki

aranżuję go w myślach

ukwiecam, wytyczam aleje

zakochanym ustawiam ławki

nie dbam o jego geometrię

zmieniam go chwilą

nastrojem, brzmieniem ciszy

w powiewie wiatru wypatruję

listonosza dobrych wieści

te przychodzą nad ranem

uśmiechem wypełniają altanę.

 

 

🌹Manifest🌹

 

Zastanawiasz się nad sensem

co dalej, jak dalej…

brnąć czy żyć…

odpowiedź utopiona w wątpliwościach

zanurzona ciężarem odpowiedzialności

opada na dno –

milczy.

 

A ty wrzucasz na luz i krzyczysz

chcę słońca, bezchmurnego nieba

podmuchu ożywczego wiatru

i deszczu – kropli oczyszczenia

Pragniesz odwagi jaskółek –

zagnieżdżonej na poddaszach

naszych domów.

 

Nie przerywaj mów: – chcę śpiewać

i gwizdać bez powodu

być nieokrzesany i szalony

przyciągać i być przyciąganym

Marzyć o błękicie szczęścia

błyskawicach nadziei

napawać się wolnością myśli.

 

Takie niewielkie chcenie

nachodzi cię coraz częściej.

Twierdzisz: Za duże?

To czemu ma służyć ponurość

wokół?

Spełnieniu Niektórych?

Hamletowskiej zgryzocie?

 

Czy to za kapryśne?

Pragnienie zwykłości

wiary i radości budzenia.

Śmiechu pełni, iskierek oczu

i uścisku dłoni –

manifestu ukrytego w życzeniach –

dobrego dnia.

 

 

🌹Ptakiem chciałbyś być🌹

 

Ptakiem chciałbyś być

wzbijać się ponad obłoki

czerpać nieznane

upajać się wolnością

nie kojarzyć zła

trzeba jednak żyć

tu i teraz…

Kim więc jesteś…

człowieku obudź się

inaczej zielone pola

zmienią się w szare

tak jak szare mogą być dni

a niebo z bojaźni

napromieni fałsz…

Nie uciekaj

nie odpuszczaj

nie zostawaj sam

pamiętaj, że…

jutro także będzie dzień

powstań więc z kolan

i weź udział w nim…

Nie bądźmy szarzy

podzieleni, obcy

zgięci wpół

patrzmy sobie w oczy

razem ty i ja

przegonimy mrok

przywrócimy światło dnia.

 

 

🌹Krótka🌹

 

Szedłem ulicą

nie znałem jej nazwy

nazwa jej nie była

dla mnie ważna

 

Ulica mogła nazywać się

Liściasta

od wszędobylskich liści

liści na gałęziach drzew

pod stopami

wszędzie

lub

ulicą Małych Domków

zapomnianych

lekko przygarbionych

stojących od lat

mogła nazywać się Zacisze

nie dochodziły do niej żadne odgłosy

a wiatr nigdy na niej nie bywał

można by ją nazwać inaczej

na przykład Niezapalonych latarni

lub ulicą Głuchą

od głuszy tu panującej

Niczyja – nazwa odpowiednia

do stanu rzeczywiste

Niestaranna

Zapomniana

Jesienna

to kolejne dobre nazwy

Kiedyś

być może w okresie świetności

nazywano ją Radosną lub Wesołą

pasowałyby wtedy do niej nazwy

Pogodna

Baśniowa lub Dobra

 

Dla mnie była Krótka

tak krótka

jak krótkie jest życie.