Iwona Grądzka

Z tomiku: MARSZ NIEPODLEGŁOŚCI

Wydawnictwo Sorus

 

 

🌹Życiorys🌹

 

Urodzony w zatęchłej celi więziennej zaborcy,

w krainie pszenicy, dzięcieliny i miodu, ojczyźnie konspiracji

i zamachów,

buntownik i żołnierz, hazardzista z wyboru i z urodzenia, wieczny

bojownik.

Wyrywa się z twierdzy, z bezkresu Syberii,

skokiem lamparta na wolność.

Przemierza świat, snując siatkę konspiracji jak pająk

od Ameryki do Japonii.

Uwięziony zielonym stepem od wschodu,

gęstym lasem z zachodu,

przemierzył kilometry małej celi twierdzy magdeburskiej,

by wzbić się w niebo skrzydłami jastrzębia.

Celem - uwolnienie części Europy ze szponów sprzedawczyków,

targowiczan, zdrajców, szakali i hien.

Wyzwolenie ze snu o złotej wolności szlacheckiej, uwolnienie

z paraliżu śpiącego narodu.

 

 

🌹William Turner🌹

 

Właśnie otwarto wernisaż mistrza Turnera.

Wejście bezpłatne dla miłośników tysięcy pejzaży ze świata,

szkiców i barw podstawowych i drugorzędnych.

Na rozpiętych sztalugach drewnianych płótna —

studia rozszczepienia światła, długoletnie, uwieńczone wystawą

narodową.

Autor syntezy krajobrazu i analizy barw.

Na targowisku w stolicy zbierane i nabywane regularnie

pigmenty organiczne do rozcieńczania wodą i farbą akwarelową.

Częste wyprawy nad morze, w doliny i góry

dla kolekcji krajobrazów i niekończących się barw.

Motyw główny — użycie kryształów szafiru - lapis lazuli —

kolorytu nieba i morza o różnych porach dnia i nocy.

Leukoszafir zagląda marynarzom w oczy bladym świtem.

Hiacyntowy szafir czerwony ostrzega przed gorącym skwarem słońca.

Ametyst i szafir kaszmirski — oznaka nadciągającej burzy nad

horyzontem.

Akwamaryn zaprasza na szerokie wody oceanu, szafir wschodu

dmucha w żagle.

Granat zanurza w głębie morskie o zmierzchu.

Żółte cienie kradną gwiazdom blask.

Ale to kolor złoty — królewski — atrybut słońca fascynuje najbardziej,

nawet na łożu śmierci, choć czerń zamyka oczy i otwiera władzę

ciemności — nokturnu.

 

 

🌹Ostrzeżenia🌹

 

Należy mieć oczy szeroko otwarte,

stając oko w oko z kapryśnym losem.

Nie zamykać powiek w blasku i błysku fleszy

na ściance życia, na wybiegu modowym

znoszonych kreacji do wymiany lub na sprzedaż.

Nie uciekać wzrokiem od mistrzów iluzji, od złotoustych

bohaterów

w maskach karnawałowych na balach maskowych.

Nie przymykać oczu na drobnych kłamców, rzezimieszków,

manipulatorów korzystających z ogólnego zamieszania,

odwrócenia uwagi od istoty rzeczy.

Bo umknęła nam prawda w okamgnieniu.

Prawda bezwzględna i okrutna kryje się po kątach

i nie wypływa na wierzch jak oliwa.

Czasami tylko słychać jej krzyk na ulicy bezimiennych

bezdomnych,

żebraków i skrzywdzonych, ubogich wychodzących z cienia.

Prawda rozdziera się na otwarte gardło

jak stare prześcieradło, starannie chowana pod dywan,

niewygodna i przykra,

podkreśla skalę błędów, arogancję i obojętność na innych,

głos wygania ze sfery komfortu, i tego się jej nie wybacza.

 

 

🌹Drzewa jesienne🌹

 

Drzewa jesienne zaczynają przedstawienie,

tragikomedię w kilku odsłonach na scenie.

Powoli uwalniają się z warstw grubych ubrań,

odzieży wierzchnich, jesiennych ostatnich krzyków mody:

czerwonych beretów, burych płaszczy, zawadiackich, liściastych

kapeluszy.

W sąsiednich ogrodach zaczynają striptiz dla ubogich.

Powoli obnażają bujne bicepsy, gibkie torsy, cienkie talie, krągłe

piersi.

Jeszcze tulą się w koronkach mgły, bielizny,

ukrywają w dymie płonących ogrodów.

Kokietują, mizdrzą się w lustrze jesiennych dni.

Gdy tracą już ostatni listek figowy,

widzowie spektaklu powstrzymują uśmiech,

gdy one przywołują ich do skupienia i porządku

jednym, prostym ruchem spadającego liścia, łzą nagich ogrodów.

 

 

🌹Warszawa🌹

 

Warszawa nosi imię pięknej kobiety w mundurze żołnierskim,

w sukni zmartwychwstania.

Wywodzi się z młodzieńczej armii warszawskich dzieci

z karabinem na sznurku, z pękniętym hełmem.

Wyszła właśnie z piwnicy po nalotach

w puchu kurzu, z krzykiem zamarłym na ustach.

Zobaczyła szkielet miasta zmieciony z ziemi.

Zna na pamięć mapę niszczonego miasta, budynek po budynku

i miasta podziemnych kanałów, gdzie wciąż odkrywa

nowe drogi do śródmieścia.

W nich szlaki ostatniej nadziei na zwycięstwo w potokach krwi.

Jej drugie imię to Nike z Samotraki,

imię samotnej syreny z mieczem

i o podniesionych skrzydłach do ataku i obrony

na topiącym się statku na Wiśle.

Nie ustaje w walce z wrogiem i wiatrem historii

wiejącym w oczy,

starając się utrzymać równowagę

własnego ciała i szalę zwycięstwa.

 

 

🌹Afryko🌹

 

Afryko, kolebko życia spalona słońcem,

wyrzucasz bosonogich wojowników, hordy buntowników

ze swego łona, dzieci niepokornych, głodnych i spragnionych

wody.

Czarnoskórzy nomadzi zaczynają podróż migranta

od wczesnych lat, z biletem w jedną stronę.

Płyną lekkimi tratwami jak oni sami ku portom Europy.

Nie widać jeszcze wznoszonych murów kolczastych na granicy

ani ciemnoskórych wędrowców, których pochłonęło morze.

Połknęły ich rekiny, grube ryby, wieloryby, małże, koniki morskie,

ośmiornice.

Zostały tylko jasne pontony na groźnym morzu.

Pod wodą czeka morski raj, podwodny świat z wrakami statków,

łodzi podwodnych, rafy pełne mgławic ryb, muszle

pełne morskich historii, w których szaleje burza i prąd morski,

zapomniane opowieści Posejdona

z trójzębnym ostrzem gotowym do ciosu.

 

LINK🛒 https://sorus.pl/produkt/marsz-niepodleglosci/