Iwona Grądzka

Z tomiku: Narzeczona pustyni

Wydawnictwo Sorus

 

 

🌹Bogini Isztar🌹

 

Pod bramą gromadzą się wierni bogini,

rzesze wyznawców nowego królestwa.

Bogini z łukiem i kańczugą

ujeżdża już lwa pod ośmioramienną gwiazdą,

ujarzmia międzynarodowe armie i legię cudzoziemską.

Kusi nowymi technikami wojny, owinęła wokół złotego palca

potulne narody, stada wilków, watahy nieprzejednanych,

trzody niepokornych owiec.

Wysłuchuje ich skarg i modlitw o zwycięstwo

w bitwach i potyczkach

na krwawych przedpolach i polach minowych.

Wrogie armie i siły pokojowe

zgodnie przesuwają termin zawieszenia broni.

Poddani składają jej dary ofiarne,

gromadzą wrota, obiecują posłuszeństwo i wierność

na procesyjnej drodze.

Czas już na poświęcenie łupów, noży i uzbrojenia:

karabinów kałasznikow, pistoletów i min

w uroczystym korowodzie.

Nikt nie podsyca w wiernych tyle żaru i ognia

jak ta alabastrowa, piękna gniewna bogini,

wyróżniona nowoczesnym orężem, dynamitem i prochem,

salwą armatnią, wieńcem oliwnym i laurowym.

 

 

🌹Zbiedzy🌹

 

Na piaskach osiadają uciekinierzy z miast,

zbiedzy mocarstwa,

emigranci trzeciego świata za chlebem.

Za nimi listy gończe jak sępy,

czarne chmary szarańczy i zielonych żab.

Trzymają wysoko głowy warte miliony nagrody,

podobnież swój fason i ton.

W złotych piaskach chowają się skorpiony,

grube ryby gangów, kolporterzy podziemnej prasy,

przywódcy spiskowej armii, asy obcych wywiadów.

W piaskowych grotach, pod okiem Proroka

przetrwają lata w grubych kokonach skał nad przepaścią,

kołysząc się pajęczynie ze słońca.

Wtuleni w ciepłe piaski, w płaszcz nocy

liczą liczne gwiazdy na niebie,

a włosy ich policzone na głowie,

podobnież miesiące i lata wygnania na pustyni bezkresnej,

bez cienia granic.

 

 

🌹Serenada🌹

 

Jakie to szczęście, że spotkałam ciebie na pustyni.

Pokonanie piaszczystej drogi samemu

jest ponad ludzkie możliwości.

W towarzystwie pustynny szlak

stał się uczęszczany, ślady pojedyncze – podwójnymi,

codzienny napój – nektarem młodości, miłości, radości.

Twój głos nuci mi miłosną serenadę.

Rozbity namiot pod gwiazdami jest ołtarzem Kamasutry

w czerwieni słońca i srebrze nocy,

gdzie ciało ogrzewa ciało, nabiera piękna,

a język igra z językiem w giętkim tańcu, pieści twe podniebienie.

Od namiotu do namiotu, krok po kroku pójdę dalej ku słońcu,

ku kresom wydm,

ku gwiazdom, nurzając stopy w falach złota,

w niezmiernym, kojącym morzu przestrzeni,

w przypływach i odpływach miłości.

 

 

🌹Damaszek🌹

 

W nocy Damaszek świeci jak szmaragd,

a w dzień jak szafir odbija niebo,

jest dwoistym, antycznym kamieniem, perłą zapomnianą.

Wyryty w triumfie Saladyna, w cieniu jego grobu,

inkrustowany w marmurze i kamiennym bruku,

w świetle i mroku, piasku i zieleni oazy,

w cieple dnia oraz chłodzie nocy.

Przed pałacem paszy tryskają

sadzawki rajskiego ogrodu, promienie gorącego słońca.

Stare miasto oblegają kupcy, nowe – młodzi wojskowi.

W szachownicy ulic mnożą się bazary,

armie wojowników, barbarzyńców i cywilów.

Na bruku gubią się psy, koty, syryjskie funty oraz bilon.

Wzdłuż rzymskich murów, przy Bramie Bezpieczeństwa

i Bramie Tomasza wmieszali się w tłum wiernych –

niewierni w drodze po perłowych, kryształowych meczetów.

 

 

🌹Wiatr pustynny🌹

 

Pod piaskiem znikają ślady proroków –

odkrywcy ziemskich szlaków do nieba.

Zapisane karty pustyni porwała wiatr,

pył słońca pokrył graffiti jaskiń – zagadki archeologów.

Sypią się kurhany i piramidy, kratery i wały.

Rysunki na skałach, pisma obrazkowe, mapy Arabii

dyskretnie odczytuje wiatr i zaraz zaciera ślady,

znaki odkryte i zaszyfrowane.

Ruchliwa pustynia, pełna życia powierza kryptogram

o nietypowym kodzie – wiatrowi i żywiołom.

 

 

🌹Narzeczona pustyni🌹

 

Opuściłeś mnie na pustyni,

tak jak ja porzuciłam twe terytorium

drapieżnika na polowaniu.

Piaski i gwiazdy nas rozdzieliły, poszerzyły swój krąg

ponad wydmy, wały i barchany.

Skały, grzyby, ostańce i piramidy

rzeźbione słońcem, powietrzem i wiatrem

służą jako przytulanki, misie pluszowe na pustkowiu.

Tylko wiatr ze wschodu pieści rozpuszczone włosy,

nagie ramiona, zagląda tkliwie w oczy

i całuje gorąco.

Na widnokręgu Beduini na wielbłądach wędrują miarowo,

widać ich czarne włosy i oczy, brązową skórę.

Ich ciała płoną pod słońcem, tylko…

tylko żaden z nich nie jest tobą.

 

 

🌹Martwe miasta🌹

 

Na horyzoncie majaczą martwe miasta,

martwe dusze bizantyjskich katedr,

kikuty rzymskich domów,

resztki bruku, kamienne klasztory

oddane kontemplacji i pustce.

Znajdziesz tam puste kadzie na oliwki,

zamknięte winiarnia i piwnicze lochy,

w beczkach zwietrzałe wino

i kroplę oleju z pierwszego tłoczenia.

W miastach wykutych w wapiennej skale

korniki zaglądają do rzymskich ksiąg, rocznych kronik

z wczesnej epoki nowożytnej.

Dzieła poszukiwane, obsypane pyłem i ludzkim prochem,

pojedynczymi włosami, paznokciami, nitkami z ubrań,

czarne i białe kruki

zamknięto w podziemiach bibliotek.

Tam też wdarła się pustynia.

 

🌹Bagdad Cafè🌹

 

Czyta Czarek Papaj @Poezja Ma Głos

 

 

LINK🛒 https://sorus.pl/produkt/narzeczona-pustyni/