JĘZYK CHIŃSKI... W KRZAKACH! CZĘŚĆ 2 TAJEMNICA KLUCZY
Klucze, pierwiastki, radicals – to trzy nazwy na określenie tego samego, czyli elementów składowych znaków chińskich. Klucze zostały wyróżnione w języku chińskim dość późno, bo dopiero w II w. n.e. i miały służyć uporządkowaniu znaków. Szukano wspólnych elementów, aby jakoś pogrupować tysiące znaków. Ta metoda okazała się nad wyraz skuteczna. Na tyle, że choć liczba kluczy się zmieniła, podział na klucze nadal jest podstawą porządkowania znaków w słownikach.
Znajomość kluczy, generalnie tego, jak zbudowane są znaki chińskie, to absolutna podstawa nauki chińskich znaków. Wiedza o nich pomaga zapamiętywać, grupować znaki w głowie i w pamięci. Sprawia, że nawet nie znając znaku, możemy domyślić się jego znaczenia a to już dużo.
Obecnie wyróżniamy 214 kluczy, a druga część mojej książeczki nie ma na celu nauczenia każdego z nich. Absolutnie nie! Ma na celu pokazanie, czym są klucze i jak je odnajdywać w znakach. Dzięki niej zobaczycie, jak klucze tworzą znaki lub jak stają się ich częścią. Należy jednak pamiętać, że klucze to nie jedyne składowe znaków, ale tego dowiecie się na dalszych etapach nauki. W tej części czeka Was też sporo dobrej zabawy, bo w tej książeczce bawimy się w kalambury.
Poznając znaki, można naprawdę sporo dowiedzieć się o historii i kulturze Chin. Etymologia chińskich znaków, czyli nauka o ich pochodzeniu, cały czas się rozwija. Opisy poszczególnych znaków zmieniają się, pojawiają się nowe teorie, bo pamiętajmy, że znaki, o których opowiadam w 2 części powstały ponad 3500 lat temu. Niektóre z nich miały pierwotnie inne znaczenie, a na pewno w większości inną wymowę niż obecnie.
Niektóre wierszyki przedstawiają zbeletryzowaną wersję ich pochodzenia, oddaloną nieco od stricte naukowej (np. słowo „piękny”). Przez długi czas używano opisu, który przytaczam w wierszyku, ale najnowsze badania podają również inne wersje, które należy brać pod uwagę. Znak piękny ma składać się z 2 elementów: nakrycie głowy+człowiek. Uznałam jednak, że użyję starego opisu, który lepiej chyba trafi do gustu moich małych czytelników.
Książeczka ma 48 stron. Jest w niej informacja o tonach, o pinyinie oraz o zasadach czytania pinyinu.
Wymiary 21 cm x 15 cm.
Przedstawia 20 znaków, każdy opatrzony jest autorskim wierszykiem oraz grafiką (Canva).