Kinga Michałowska

Z tomiku: Pozytywka

Wydawnictwo Ridero

🌹***🌹

ja jestem twoja

ty jesteś, mój

to najwspanialszy w życiu cud

nawet gdy dosięga mnie zwątpienie

wiedz że przy życiu

utrzymuje mnie twoje istnienie

🌹***🌹

to co było już nie wróci

mąż mi cały zapał wnet ostudzi

kiedyś bywał całkiem blisko

i powtarzał że ma wszystko

teraz wszystko nazbyt wiele

idź do kuchni mój aniele

teraz jestem tylko żona

czemu zupa wciąż za słona

co mi jeszcze pozostanie

gdy już znudzi się gderanie

i co pocznę bez tej żaby

kocham nasze trudne sprawy

🌹***🌹

czy coś wiem o gotowaniu

chyba więcej o zjadaniu

chociaż przepis już gotowy

tysiąc myśli ciśnie się do głowy

dobra byłaby kaszanka

lecz czy włożyć ją do garnka

burczeć w brzuchu już zaczyna

i na twarzy smutna mina

choćbym chciała sama nie dam rady

chyba dzwonię znów do mamy

🌹***🌹

od dziecka kocham poezję

i choć pisanie wychodzi mi raz lepiej

a raz gorzej

nie zawsze też tworzę systematycznie

zawsze jest mi choć troszeczkę lżej

gdy swoje uczucia

mogę przelać na papier

historia jednego uczucia

złączeni samotnością

rok uczuć

czy też

podyktowane sercem

znaczą i wyrażają o wiele więcej

niż tak na co dzień

byłabym w stanie powiedzieć

i tym lepiej pokazują

że każda moja piękniejsza myśl

zawsze wędruje do ciebie

dłuższa sentymentalna podróż

czy też jeden wiersz

od dawien dawna

kieruję się w życiu natchnieniem

i podążam poezji śladem

nawet niebawem minie dziesięć lat

odkąd wydałam swoją debiutancką powieść

jeżeli wciąż czytasz

to co napiszę

dziękuję ci za to

że wciąż ze mną jesteś

dziękuję ci za podróż

którą wraz ze mną przebyłeś

także kolejne lata w natchnieniu

w zgodzie z poezją lub prozą

przeżyjmy razem

one są dokładnie po to

aby je odkrywać

i cieszyć się nimi

wciąż na nowo

aby być powodem wielu wzruszeń

i wywoływać na twarzy uśmiech

Wyobraźnia często płata mi figle

Czasem piszę niewiele

A czasem więcej niż zwykle

Nie wiem co jeszcze wymyślę

Jaki pomysł pojawi się w mojej głowie

Może o uchu, od śledzia albo o kluskach w rosole

Lubię podumać sobie

I czasem też coś tam sobie skrobię

Lecz nikt nigdy się nie dowie

Co dokładnie mam w swojej głowie