obiektywna

Wydanie zbiorowe

Z tomiku: Poezja po zmierzchu. Antologia.

Wydawnictwo Fundacja Poetariat

🌹Letni dzień🌹

letni dzień wplótł parę maków we włosy

wysuszył siano i pranie na sznurze

prowokuje gdy usta niespokojne

wiatrem owiane

letni dzień rozbiera się naprędce z rosy

drzewa wrosły ponad miasto

kapią kwiatami lipy

stado pszczół głośno skrzydłami uderza o liście

jak to się stało że cały pachniesz koniczyną

że lato ubrało cię w kwiaty

jak to się stało że dzień pięknieje

kiedy uśmiechasz się do mnie

🌹3 słowa🌹

Usta – słodsze niż miód –

ucieleśnienie snów.

Miłość – słona jak łza –

wkrada się do mych łask.

Skrada się niczym kot,

przeskakując przez płot.

Skrada się na palcach –

do godowego tańca.

Na lustrze szminki ślad,

trzy słowa zgubne tak…

Moja miłość największa –

żyje wciąż w moich wierszach.

🌹Bez powrotu🌹

rozbierz mnie

z zimnej samotności

kolczastych myśli

pustego strachu

rozbierz

z zawziętych trosk

czarno-smutnych spojrzeń

wyblakłych wspomnień

zabierz stąd

o sto oddaleń

za wszystkie możliwe

horyzonty

żebym już nigdy nie odnalazła

drogi powrotnej

🌹*** (fascynują mnie rzeczy…)🌹

fascynują mnie rzeczy

nie do końca bliskie

podróż pod kopułą Księżyca

spacer Mleczną Drogą

w otoczeniu białych gwiazd

muśnięcie dłonią

grzbietu Niedźwiedzicy

z odległości widzę

coraz wyraźniej

jak rozmywają się cieniste mgły

więc utkałam cię ze wspomnień

i trzymam w sobie jak Betelgezę

na drugim końcu wszechświata

🌹Jestem tam, gdzie nie ma nikogo🌹

z palcem na ustach

obserwuję modraszki

słychać we mnie trzaski łamanej kry

pod stopami suche gałęzie

patrzę zdumionymi oczami łani

pasącej się na leśnej polanie

biel ożywiają kolorowe piórka

tli się światło bijące od dzikich zwierząt

krajobraz zachodzi mgłą

znikają dwa cienie

chciałam tylko bezpiecznego miejsca

wszechświata zamkniętego

w dużych dłoniach

Wydanie zbiorowe

Z tomiku: Antologia mosty

Wydawnictwo Fundacja Poetariat

🌹Człowieczeństwo🌹

Zacierają się granice człowieczeństwa

Idee na których robią biznesy

Chłodne kalkulacje nad handlem człowieka

Weszła nowa era robotów do zabijania

Odeszła miłość

Nastała

Brzydota

Agresywność która naciera na masy

Idealizm jak padaczka

Nieuleczalna

Ukraina stała się wyspą

Pośród piranii

Czym jest ziemia

Skibą

Matką

Czy pokłosiem pięknych słów

Zatraca się miłość z pokolenia na pokolenie

Wulgaryzm jak choroba obejmuje coraz większe

rzesze

Obojętność kwitnie na pustyni

Obudzimy się z letargu który nam zgotował los

A przecież nie śmierci a życia mamy się uczyć

🌹Pielgrzym🌹

Moje życie jest eksperymentem,

nieustanną podróżą.

Idę, bo droga jest moim celem.

Bywa, że niepotrzebnie przyśpieszam.

Przystankiem bywa ludzkie cierpienie,

kiedy czuję potrzebuję

pochylić się nad człowiekiem.

Omijam utarte szlaki,

wolę dziewicze chaszcze.

Wybieram ścieżki trudne i kręte.

Często dostaję od losu baty.

Nic to.

Głos intuicji moim drogowskazem.

Kocham cały świat,

emocje jak gąbka chłonę.

Nigdy nie rozdrabniam uczuć

- brzęczą łez bilonem.

Szukam prawdy,

gubiąc gdzieś siebie po drodze.

Pod sukienką trzymam ego.

Jestem pielgrzymem,

zmęczonym wędrówką przez życie.

Choć ból stóp dokucza

i ust zwilżyć nie ma komu, idę…

Idę z nadzieją w sercu,

że wrócę kiedyś do domu.

🌹Mosty🌹

*wiersz dedykuję niezwykłej kobiecie

- Grażynie Szurkowskiej

Wylewa się morze cierpienia,

ktoś próbuje uratować swoje życie,

czyjemuś dziecku chcą obciąć nóżkę,

zrezygnowane oczy psa błagają o dom.

Gdyby każdy wziął w ramiona

mały fragment

pokancerowanego świata…

Nie udźwignę, sama,

*”ale razem boimy się mniej”. 1

___

1 cytat z książki Charlie Mackesy „Chłopiec, kret, lis i koń”

🌹Nie przegapić🌹

chodzi o to

by nie przegapić

drogowskazów

prowadzących

ku krainie

spokojnego sumienia

by z oczu nie stracić

tego czego nie widać

ale co serce czuje

by nie przeoczyć

w pogoni za światem materialnym

majątku

składającego się z wartości

by zawsze i wszędzie

najpierw dostrzegać

człowieka

🌹W słońcu dojrzewają…🌹

Są marzenia jak spokojne myśli

i życie jak gorzka czekolada.

Nie zawsze łatwe,

zbytnio łaskawe,

ale zawsze potrafią zaskoczyć.

Zmienia się wszystko –

jak dni w kalendarzu,

a ty czytasz uważnie

napisane listy, pachnące wspomnieniami.

Rozmawiasz ostrożnie, bo tak trzeba,

słuchasz śpiewu ptaków,

gdy w promieniach słońca

dojrzewają jak kwiaty plany na przyszłość.

___

Wiadrów, 23 lutego 2023 r.

Joanna Marcinkowska

Z tomiku: Przemilczenia

Wydawnictwo Ridero

🌹Spojrzenia🌹

każdy ma takie schody

na których spędził

najlepsze lata

nielimitowane myśli

odbijają się

od promieni słońca

na języku

wciąż czujemy smak

polizanego raju

jesteśmy przestraszeni

próbujemy zachować spokój

zdradzają nas oczy

po prostu chciałem

żebyś była obok

ja też

🌹Przemilczenia🌹

jeśli dziś łykam światło

ciągle zapominam

że jutra może nie być

podziękuj za wschód słońca

obydwoje wyjemy

do tego samego księżyca

w jednej dłoni trzymam

kubek z kawą

w drugiej twoje serce

🌹Islandia🌹

pamięć jest jak

lód wkraczający na ląd

wdziera się nagle

wypełnia zakamarki

kiedyś ktoś będzie jak my

inny taki sam

przeżywał

walczył

miłością o miłość

ocierał się

o cierpienie

nikt nie prosi każdy dostaje

bez sensu

🌹Likaon🌹

chciało ci się kiedyś

jednocześnie

śmiać się i płakać

zwymiotować i się upić

pytam

wyrzucając z siebie słowa

mamy wiatr w żyłach

górski potok w żyłach

patrzymy prosto w słońce

czasem tylko to zostaje

🌹Ostoja🌹

tutaj

każdy kamień ma swoje miejsce

słońce wschodzi i zachodzi

codziennie tak samo

w nocy nie możesz spać

budzą cię ptaki

ziemia zatrzymuje na długo

odcisk podeszwy

kiedy spojrzysz w dal

czujesz spokój

one wciąż tam stoją

LINK https://ridero.eu/pl/books/przemilczenia/ 

Filmik:

13.06/23 r. musiałam podjąć najgorszą do tej pory w moim życiu decyzję - o uśpieniu pupila co za tym idzie skróceniu męki Kędzika. Mimo podjętej tygodniowej walki podawania jedzenia, picia oraz leków, czyszczenia pupy i obmywania, niestety, nie udało się go uratować. Nad czym ubolewam ogromnie. Z dnia na dzień chudł. Zdjecia rentgenowskie potwierdziły kamienie przez to krwawienia i problemy z oddawaniem moczu i pojawienie się problemów ze stolcem. 

Jestem strasznie przygnebiona. Nie sadziłam, że tak silne emocje będą mną targać. Cieszę się i dziękuję pani weterynarz, że mogłam mu towarzyszyć w tych ostatnich chwilach do zaśnięcia, by nie czuł się samotny i niekochany. Mógł się przytulić jak zawsze do swojej pamci.

Jest to niewyobrażalnie ciężkie przeżycie, ale dla niego to było jedyne wyjście by nie cierpiał.

04.06.2023 r. zakończyliśmy o północy nabór do drugiej edycji zabawy "Zrób na złość lektorowi". A tymczasem ciąg dalszy poetyckich fragmentów!

Gałganem postanowiła zostać Aneta Przybyłek - "Niebanalnie"

A oto kolejny z potencjalnych Gałganów Ewa Kaczmarczyk i jej fragment wiersza "Różyczki w Różczykowie"

Przed nami trudne decyzje!!!

A to już ostatnie ze zgłoszeń do zabawy "Zrób na złość lektorowi"

Tym razem @Andrzej Wróblewski i fragment wiersza "Wzburzona piegża"

Po pół rocznej przerwie ciężko wraca się do biegania. Nie byłabym sobą gdybym nie zrobiła zdjęć na powrocie 😅 Kolejny pewnie będzie już z Lunką 🐶🐕 pozdrawiam 

"Zrób na złość lektorowi" - czyli zabawa dla poetyckich gałganów!

Dziś macie możliwość poznać kolejnych uczestników zabawy i fragmenty ich wierszy. Dajcie znać pod wierszami, które Was urzekły i dlaczego.

Miłego dnia Wam życzę😋

Przypominam, że jeszcze możecie się zgłaszać do czego bardzo serdecznie zachęcam:

TERMIN: do 04 czerwca 2023 r.

GDZIE: na adres: [email protected]

- do zabawy może być zgłoszony tekst, którego wyłącznie wy jesteście autorem, więc przesłanie go na adres mailowy jest jednoznaczne z oświadczeniem, że jesteście autorem tekstu i wyrażacie zgodę na jego publikację i ewentualne nagranie,

- do zabawy można zgłosić wiersz

- 15 czerwca 2023 r. ogłoszony zostanie zwycięzca

- zwycięzca w kategorii wiersz otrzyma szlachetny tytuł "Poetyckiego Gałgana" wraz z dyplomem i nagraniem przesłanego utworu

---

Współpraca z @Poezja ma Głos

Jolanta Reggel wraz z "Jerzym i jeżem" postanowili trochę pomęczyć naszego lektora!

Udało mi się przeczytać 9 książek, plan swój zrealizowałam :)). Ciągle mam nadzieję na przeczytanie i zrecenzowanie większej ilości, ale z pisaniem jednak jeszcze chwilowo idzie gorzej z braku czasu. Dlatego skupiam się w moich podsumowaniach na tych książkach, które zrecenzowałam. Plan na czerwiec mam ambitny mimo ostatnich egzaminów i pisania końcówki pracy licencjackiej i egzaminu końcowego, który mnie czeka. Trzymajcie za mnie kciuki, żeby wszystko poszło zgodnie z planem. A ja wam życzę mnóstwo przygód z waszymi bohaterami i ciągle powiększającej się liczby przeczytanych książek :)))

Z CIEKAWSZYCH:

Wydanie zbiorowe

Z tomiku: Antologia poezji folklorystycznej. Czym chata bogata.

Wydawnictwo Fundacja Poetariat

🌹Czerwone i bure🌹

Czerwone i bure, a baby niektóre

same se poradzą i z największą władzą.

Zbliżała się zima, potrzeba opału,

chrustu na podpałkę sporo by się zdało.

Poszła baba pod las, nazbierała podpoch,

zjawił się leśniczy – baba wpadła w popłoch.

Czerwone i bure wrzucała na furę –

widział ją leśniczy, jak on to policzy.

Pan leśniczy dla niej bardzo był łaskawy,

nie spisał mandatu, nie założył sprawy.

Przestraszoną babę zabrał na polankę,

o zbieraniu chrustu zrobił pogadankę.

Czerwone i bure, mądry pan leśniczy –

baba miała szczęście, bo była w spódnicy.

Panu leśniczemu tak spojrzała w oczy,

że w czasie wykładu… spodnie sobie zmoczył.

Za to, że uważnie baba go słuchała,

sto procent upustu na chrust otrzymała.

Czerwone i bure, a baby niektóre

zamiast panikować muszą se folgować…

🌹Świat na wsi🌹

Pięknie na łąkach, gdy świat się budzi,

trawy i kwiaty w rosie skąpane.

Nie spotkasz na nich tak wcześnie ludzi,

tylko zwierzęta i ptactwo rozśpiewane.

W oddali droga polna,

stary krzyż przy niej stoi,

który chyli się ku ziemi z wolna –

pajęczyna koralami rosy go stroi.

🌹Folk – to jest to!🌹

Oj, grajcie mi, skrzypeczki,

grajcie wesolutko,

bo ja się wciąż raduję

waszą skoczną nutką.

Oj, grajże, muzykancie,

aż drzazgi polecą –

niech nasze dziewuszeczki,

nie siedzą przy piecu.

Oj nie ma to, nie ma

jak folkowe granice –

można się wyhulać

i mnie ci spanie.

Oj, pójdę ja, pójdę,

na wiejską zabawę –

gorzałki się napiję,

obtańcuję babę!

będziemy tańcowali

do białego ranka,

aż ptaszki się pobudzą,

ojce… pomarudzą!

🌹Mój świat🌹

Mój mały świat a zarazem wielki świat

Na polu przestrzeni wolności

Na płotku kotek z uśmiechem

Leniwym już od rana mnie wita

Mój zegar to kogut

Punktualnie godzinę

Pobudki wyznacza

Mój mały świat skansen marzeń

Ciszy i czasu

Delektuje się życiem

Minuta po minucie

Tu właśnie

Tu

Gdzie obraz lasu pól i łąk

Wpisane w codzienność

Bogaty w mej inspiracji

Nic już nie chcę

Tylko ten świat

Tylko ten obraz

Tylko ten ciszy smak

I mój czas dla ciebie

Ziemio ma

🌹Noc czerwcowa🌹

Wraz z majowym deszczem odeszły łez rzewne strugi.

Noc stała się krótsza, a dzień upalny i długi.

W spodniach się gotowało, bo upał zewsząd napierał.

Gdy panna szła w sukni – każdy ja wzrokiem rozbierał.

- Zdejmij sukienkę białą, krótką, jak noc czerwcowa,

zrzuć wianek, Daneczko, Jaśko będzie… pilnował.

Ref.

Po bieluśki ranek, oj Dana, ta Danka

zrzucała swój wianek na ramiona Janka:

- Dziewczyno! Dziewczyno! Gdzieś podziała wianek?

- Skradł mi go, matulo, Kochanowski Janek.

Już od wielu wieków, nakazuje tak tradycja –

panienka u brzegu wianuszkiem swoim zachwyca.

Za dziewiczym wiankiem, w tataraków gęstwinie

Danuśka z Jankiem odważnie na całość idzie.

Zakwitła ich miłość kasztanowcem, jaśminem

i znowu knują coś – młoda wiedźma z wiedźminem.

🌹Dziedzictwo🌹

portret dziadków wrósł w ścianę niczym godło

krzesła świadkowie przeszłości

czekają w sadzie

złoty sekretnik pamięta zapach skóry

niejednej matki

chwile w kolorze sepii

błękitną krwią spisane

utrwalone w rodzinnym albumie

prawdę noszę na ustach

jak tatuaże

zapisaną w archiwach chromosomów

a ślepowron

trzepocze we mnie skrzydłami

nie pozwala zapomnieć

oddycham wolna

a biało- czerwone serce

nadaje rytm

codzienności

tej pępowiny nikt nie odetnie

🌹Wieś🌹

Wieś nie jest już tym, co dawniej

ludzie wypowiadają się słowniej

już nie zaciągają i nie seplenią.

Chłopy z miastowymi się żenią

Domy nie są już strzechami –

dachy pokryte dachówkami.

Wille wypasione stawiają,

dzieci do miast wysyłają.

Nie jest to wieś dawnych,

zamierzchłych czasów.

Ta wieś to nowoczesność

wkoło ogrody pięknych bzów.

Pieski nie są na łańcuchach przy budzie –

wolność i miłość dali im ludzie.

Ogrody – kwiatami zdobiące,

domy – chlebem pachnące,

w altance stoi ciepła kawa,

na polu chłop buraki uprawia.

🌹Miastowy chłop🌹

Wyszedł chłop z miasta na pole,

drapiąc się po czole,

rozmyśla, w co zainwestować:

zboże, buraki,

czy może zacząć zwierzynę hodować.

nie będzie pogody, zbiory będą marne –

nie będzie czym karmić, bydlę nie przeżyje.

Zastanawia się, czy dobrze zrobił,

że miasto na wieś zamienił.

Choćby miastowym był ci w głębi duszy,

niejednego twardziela urok wsi wzruszy.

To nie wstyd, że czasem słoma z buta wystaje.

To nie wstyd, że Pan miastowy chłopem się staje.

Wstydem jest naśmiewanie się:

„AAA, TO WIEŚNIACY”.

Tylko, że tym „wieśniakom”

miastowi mają wszystko podane na złotej tacy.

🌹Dyniowy sen🌹

Znalazł rolnik ziarnko dyni.

Wrzucił w glebę obok domu,

Lecz zapomniał, co uczynił

Wobec różnych prac ogromu.

A tymczasem małe ziarnko

W ziemi tej nie próżnowało

I ochoczo rosło wartko,

Powiększając swoje ciało.

Zauważył dnia pewnego,

Że coś z glebą tą się dzieje,

Że z powodu nieznanego

Puchnie, rośnie i grubieje.

Z niej wyrasta wielka głowa,

Która harce wciąż wyczynia,

Szata jej pomarańczowa –

Przecież to jest zwykła dynia!

Lecz ta dynia była inna –

Można rzec, że wyjątkowa:

Każdej doby, co godzina,

Przyrastała jej połowa.

Już na dom napiera cała

I przechyla go, aż miło,

Jednak nie był nikt w opałach –

Wszystko we śnie się zdarzyło.

"Zrób na złość lektorowi" - czyli zabawa dla poetyckich gałganów!

Dziś macie możliwość poznać sześciu uczestników zabawy i fragmenty ich wierszy. Dajcie znać pod wierszami, które Was urzekły i dlaczego.

Miłego dnia Wam życzę

Przypominam, że jeszcze możecie się zgłaszać do czego bardzo serdecznie zachęcam

Pierwszym (potencjalnym) Gałganem jest Viola Szarwas , która niedawno była gościem Czytadła. (W ramach przypomnienia tomik wierszy „Morze mgieł”.)

Czas na drugiego uczestnika zabawy poetyckiej. Tym razem Rafał Hubaj mistrz limeryków i dobrego humoru, pokazał, że w dłuższych formach również świetnie mu idzieRafał również jakiś czas temu gościł na Czytadle. (W ramach przypomnienia tomik limeryków „Limeriada”.)

Ciąg dalszy naszego Gałgaństwa! Iwona Bober i fragment wiersza "Sercowe rozterki Grzegorza"!

Otóż właśnie Dawid postanowił zostać Gałganem!

Mistrzyni od westchnień i miłosnych uniesień Kinga Michałowska - Kinga Michałowska - Złączeni poezją i prozą życia. Kinga jest częstym gościem Czytadła. Wydała mnóstwo tomików poezji o miłości, a dziś postanowiła zawalczyć o tytuł Gałgana!

Magdalena Kapuścińska

Z tomiku: Spokojnie, to tylko... wiersz

Wydawnictwo Fundacja Poetariat

🌹PRENATALIA🌹

W jednym ze snów

czuję znajomy chłód.

Chowam się po sercem matki –

tam zawsze ciepło.

Budzi mnie jej płacz,

coś pcha mnie na świat!

Nie chcę! Bronię się!

Jakiś miły pan zachęca:

- Wyjdź, uwolnij dziką wiosnę!

Nie znam go! Boję się! Nie ufam!

Mama prosi: - Wyjdź. Czekam. Kocham…

Nie chcę! Wiem, co mnie czeka…

A mimo to wyszłam – wodzona Zimą

Vivaldiego, dobiegającą z dyżurki.

Tak bardzo płakałam…

Do dziś budzi mnie koszmar tego świata.

Spokojnie zasypiam tylko wtedy przy rytmie serca

kobiety, która wydała mnie na świat.

Chciałbym wrócić do jej łona…

(Choćby przez sen)

🌹KTÓRĘDY DO PRAWDY?🌹

Kiedyś byłam człowiekiem,

ale nie podobało mi się,

że moje stado krzywdzi innych.

Odeszłam

od nich

tak bardzo i tak daleko,

że wciąż szukam drogi powrotnej

do siebie.

Wybaczyłam wrogom.

Przyjaciołom…

wciąż się uczę.

🌹CIĄŻA🌹

Noszę pod sercem wiersz.

Jest ciężki i gruby

jak dziewięciomiesięczny płód.

Boję się,

że będę zmuszona go uśmiercić

zaraz po tym, jak wyda pierwszy krzyk,

by nie musiał żyć

w świecie pozbawionym wrażliwości.

Po co rodzić płonne nadzieje,

po co skazywać się na ból?

🌹ODKLEJONA OD MATRIXA🌹

Odklejona od Matrixa,

tworzę własną rzeczywistość.

Burzę struktury, łamię zabezpieczenia,

zabijam rutynę, depczę zwyczaje,

od norm odstaję.

Szukam odmienności w szarej codzienności.

Bawię się słowem, często się chowam,

emigruję wewnątrz siebie –

mam taką potrzebę…

Mówię do siebie, jakbym była dzieckiem.

Rozmawiam o wolności, o miłości partnerskiej.

Mówię sobie: Kocham, rozumiem, nic się nie stało.

Wyróżniam się w tłumie, bo lubię i umiem

buntować się przeciw banałom.

Może jestem pomerdana, bo piję szampana,

gdy innych przerasta ryzyko.

Doznaję jasnowidzenia – kocham te lśnienia

w przebłyskach intelektu.

Może jestem szalona? Ale to świat zwariował!

A ja się nie dam – duszy nie sprzedam,

bo lubię być sobą.

🌹WENERA🌹

Ze  świata umarłych,

otwartym łonem ziemi,

wyskoczyła bogini płodności –

ubrana w szaty Wenery.

Radośnie przede mną kica,

jakby wygrała ze śmiercią.

Zachęca do odnowienia paktu z naturą,

zachęca do odrodzenia.

Trochę się jej lękam.

- Nie! Błagam! Tylko nie teraz!

Czuję, że mój kielich wzbiera…

Za późno!

Użyźnił moje marzenia

- karmię świat miłosnymi słowami.

LINK https://www.facebook.com/profile.php?id=100078664173182   

Życzymy pięknego niedzielnego popołudnia, u nas praca przy komputerze wre😊🐶🐕🤗

Zapraszam Was bardzo serdecznie 🤗

https://czytadlojagody.blogspot.com/2023/05/wioleta-szarwas-morze-mgie-wywiad.html

Oraz fragment z wywiadu