Zostawiam Wam fragmencik

 

– O której mieliście się spotkać? – Norbert zabrał ze stołu brudne talerzyki po słodkościach i odniósł do kuchni.

– Do zlewu, słońce – rzuciła jego dziewczyna, nie poświęcając mu nawet spojrzenia. Była akurat zajęta poprawianiem własnego makijażu, mocno naruszonego podczas walki z cielesną materią Walci.

Norbert właśnie stawiał naczynia na kuchence. Westchnął teatralnie i jednym płynnym ruchem odstawił je do zlewu.

– Dobra robota – pochwaliła.

– Tresowany? – szepnęła jej na ucho Walcia, zafascynowana widokiem nowej interakcji pomiędzy parą.

– Nieustannie. Faceci są jak dzieci – westchnęła Nastka, zamykając pomadkę. – Niektórzy osiągają poziom rozwoju nastolatka.

– A na jakim poziomie jest twój?

Nastka odwróciła się i zmierzyła badawczo Norberta nieświadomego tematu rozmowy.

– Żadnym. On ma naturę kota.

– To znaczy, że co?

– Że to wieczna walka o czystą kuwetę – odparła przyjaciółka z przekąsem.