Znacie Patrycję Żurek? Kto jej nie zna Patrycja pisze książki z reguły obyczajowe z dodatkiem wątków romansowych, sensacyjnych czy fantastycznych. Zaprosiłam do siebie Patrycję, że porozmawiać z nią w szczególności o dwóch jej książkach, które w ostatnim czasie objęłam patronatem. Zapraszam na naszą rozmowę.

 

 

 

Niedawno zaczęłam pracę w Urzędzie Miasta Katowice I w sumie tym głównie się zajmuje. Życie mi się drastycznie zmieniło, więc pisanie nie jest teraz priorytetem, choć znajduje na nie czas - oczywiście. Poza tym spaceruję, czytam, spędzam czas z bliskimi, rozwijam się

 

Myślę, że trudniej się recenzuje, będąc pisarzem. Ale staram się robić to obiektywnie. Poza tym jestem też redaktorem i chyba to bardziej przeszkadza w recenzowaniu niż samo pisarstwo. Lubię jednak dobre książki i uważam, że powinno się o nich mówić. Tak samo jak o złych albo szkodliwych, a tych ostatnich jest teraz mnóstwo.

 

Zdecydowanie jest to mocny obyczaj.

 

Zewsząd tak naprawdę. Czasami jest to rozmowa, czasami jakiś fragment książki albo coś podsłucham w jakimś miejscu i pojawia się pomysł. Czasami jest to sen. Bywa że inspiracją jest osoba, jak Tom Felton dla Juliana w ,,Naszyjniku z jarzębiny" albo Daniel Platzman dla Daniela w ,,Po prostu będę obok".

 

Chyba nie

 

Na pewno ,,Iskierka", ze względu na to, że napisałam ją w maju, a w grudniu zaostrzono ustawę. Przepłakałam wtedy sporo, zastanawiałam się czy powinnam ją opublikować i doszłam do wniosku, że tak, jednak kosztowało mnie to sporo emocji.

 

Nie lubię mówić, o czym są moje książki, ponieważ to zawsze brzmi płytko. ,,Okruchy lodu" to powieść o samotności, ale również o małej społeczności, w której każdy człowiek stoi murem za swoim sąsiadem. Jest to opowieść o krzywdach ludzkich, ich emocjach i relacjach.

 

Uwielbiam tę powieść. I bardzo łatwo mi się ją pisało, ponieważ ta historia sama płynęła. Kiedy bohaterowie współpracują, pisanie jest przyjemnością.

 

O klątwie na rodzie kobiet, o współpracy z Dziewanną, utraconych dzieciach i wierze, że miłość zawsze wygrywa.

 

Tak szczerze? Wydawnictwo Dragon chciało powieść z nutą magii, no i nie miałam wyjścia Musiałam coś takiego napisać.

 

Drugi tom opowiada o Żywii, córce Żanety, a trzeci o Żannie, kolejnej kobiecie z pokolenia.

 

To był trudny rok, pełen zmian w moim życiu prywatnym, zawodowym i pisarskim. Nie wiem, czy będę chciała robić szczegółowe podsumowanie, to chyba na ten moment zbyt bolesne.

 

Chciałabym mieć już rozwód za sobą. Odzyskać spokój, co właśnie się dzieje, ponieważ depresja powoli odchodzi. Chciałabym oczywiście pisać, planuję horror ekstremalny A co jeszcze? nie wiem.

 

Dziękuję serdecznie, Tobie również życzę wszystkiego dobrego.