👉Ta książka to bezpośrednia kontynuacja wydarzeń z poprzedniej książki. Layla w końcu sięgnęła dna, pod naporem wydarzeń i matki zgłasza się na roczny odwyk, jednak wychodzi z niego wcześniej niż powinna. Młoda kobieta w końcu zrozumiała, że może żyć bez nałogów, jednak nie wraca do starego życia. Matka wywozi ją do Norwegi, żeby odizolować ją od miejsca, w którym przechodziła ciężkie chwile i od starych znajomych.
👉Layla uczy się żyć od nowa, spotyka starego znajomego, który wkrótce staje się jej bliski. Dziewczyna zmuszana przez matkę, spotyka się z terapeutą i uczęszcza na zajęcia grupy wsparcia, gdzie poznaje nową przyjaciółkę, w której dostrzega starą siebie.
👉Ta książka zrobiła na mnie równie potężne wrażenie co poprzednia. Tutaj Layla uczy się na nowo żyć, popełnia błędy, jednak jest świadoma swoich czynów i nie poddaje się pokusom. Dziewczyna ma dylemat związany ze swoimi nowymi znajomymi, którzy siebie nienawidzą, a ona podobnie jak i my nie do końca wie o co chodzi.
👉Historia jest ciężka i trudna, mamy w pewnym sensie pokazany proces wychodzenia na prostą po traumatycznych przeżyciach, nasza bohaterka w końcu dojrzewa, a sytuacja z nową znajomą stawia ją w miejscu jej przyjaciół sprzed roku, kiedy to ona miała problemy i nie chciała pomocy.
👉Książka ma w sobie sporo wątków związanych z tajemnicami, manipulacją, ponownie skupia się na problemach uzależnień, traum i prób ratowania czyjegoś życia. W tej historii znajdziemy także mistrzowską grę pozorów, a osoby które wydawały się nieskazitelne okazują się nieźle pokręcone delikatnie mówiąc. Znajdzie się także wątek kryminalny ze względu na ojca Layli, który znów zamierza wkroczyć w życie dziewczyny.
👉Książkę czytało mi się dobrze, w moim odczuciu nie jest tak przytłaczająca jak pierwsza część, historia jest ciekawa, potrafi zaskoczyć i trzyma w napięciu niemal do końca. Zakończenie daje nadzieję, że kolejny tom będzie bardzo ciekawy.