@OutLet

Z okazji ósmej rocznicy przybycia psa do nowego domku,

podano dzisiaj na obiad pyszną wołową kość. 😊

Czas podpisywania obiegówek.

Przychodzi dżentelmen, który przez 4 lata nie wypożyczył ani jednej książki i tłumaczy, że to dlatego, że jest wystarczająco oczytany.

Rozmowa toczy się miło i żartobliwie, ponieważ większość jego kolegów z klasy jest równie oczytana, a ja zagłuszam w sobie uczucie ubolewania z tego powodu.

Pytam, czy podchodzi do matury - odpowiada, że nie, na co ja wyrażam żal, że szkoda, bo chciałam mu życzyć powodzenia.

A on: Może mi pani życzyć powodzenia. W życiu.

Więc życzę.

Kurtyna.

[Napisy końcowe: lubię rozmawiać ze swoimi uczniami.]

Don Klakierro.

Kiedy byłeś psem przez dzień cały,

Gdy psie sprawy przecież same się nie załatwiały,

To wieczorem spragnionyś jest snu

I zasypiasz – teraz i tu.

Już zapadasz się w miękką poduchę,

Kiedy nagle znów, tuż nad uchem

Dźwięk znajomy: telefon i matka.

Nie rób zdjęć! Nie przekonasz, próżna gadka.

Co pomoże? Sen – lekarstwo i rada jedyna.

Pies odpływa, o wszystkim zapomina…

Spotyka panią dramat polegający na utracie wolności i samostanowienia. Nie wie pani, kiedy to się skończy, ale musi pani się temu oprzeć i doczekać zmiany. Niech sobie pani to naprawdę wyobrazi. Może nam się dziś wydawać to wręcz nierealne. Ale ja pani powiem: to nie był żaden kosmos, żadne piekło. To też było życie. I proszę zapamiętać, że przez jakikolwiek dramat by pani przechodziła, nie wolno przestać robić najprostszych rzeczy. Trzeba się myć. Trzeba się ubrać i uczesać. Choćby nie wiem jak człowiek był znużony i udręczony. To jest pani potrzebne nie tylko po to, żeby pani przeżyła, ale też po to, żeby pani chciała żyć później. No i trzeba podejść do wszystkiego normalnie. Wszystkiego można się nauczyć, kiedy się chce. Nikt pani nie zabierze woli. Czy ja te buty ze słomy umiałam wcześniej szyć? A mistrzynią w tym zostałam. Nie dopuściłam do siebie, że nie dam rady. Kiedy będzie pani miała takie podejście do znoju i trudności, to zawsze pani wygra. Na tym polega sztuka życia.

Alicja Gawlikowska-Świerczyńska w książce Karoliny Sulej Historie osobiste. O ludziach i rzeczach w czasie wojny.

......................

W ostatnim czasie prawie nie czytam. Każda książka wzięta z półki ląduje na niej z powrotem po przerzuceniu kilku kartek. Trudno skupić wzrok i myśli. Dziś podjęłam kolejną próbę. Może książkę Karoliny Sulej spotka lepszy los.

Tam znowu są te duże psy...

Co robić, mamo?

Kiedy wszystkie twoje cztery łapy właśnie uniosły cię nad ziemię,

a ojciec akurat cyknął fotę:

Ten Piesku obchodził przedwczoraj ósme urodziny. ❤️❤️❤️

Trwają badania, czy aby na pewno taka ilość kocyków i poduszek

jest wystarczająca do tego, żeby spokojnie spać.

Sama se pracuj.

Nieoceniona pomoc przy zmianie pościeli. 😉

Śmiechłem albo ziewłem, już nie pamiętam -

i akurat na ten moment nadejszła matka z telefonem.

20 CZYTELNICZYCH PRZYZWYCZAJEŃ

1. Nie czytam kilku książek jednocześnie. Mieszają mi się fabuły, nie umiem się skupić i denerwuje mnie to.
2. Czasem, zwłaszcza gdy mam przerwę w czytaniu, trudno mi wsiąknąć w rozpoczętą lekturę. Gdy już nastąpi ten magiczny moment (czasem niezauważenie, a czasem wiem dokładnie, od których słów), nie mogę się z kolei oderwać od czytanej książki.
3. Nie czytam jednej książki dwukrotnie – ani tym bardziej wielokrotnie. W tej chwili przypominam sobie tylko jedną książkę, którą przeczytałam dwa razy. Wyjątek stanowią lektury, te ze względów zawodowych czytam przy każdym kolejnym ich omawianiu.
4. Nie znaczy to, że do przeczytanych książek nie wracam. Ale wracam tylko do ich konkretnych fragmentów albo czasem sobie po prostu kartkuję dla przypomnienia czytelniczych wrażeń.
5. Piszę po książkach, podkreślam w nich i używam kolorowych karteczek do zaznaczania tego, co mnie interesuje, warte jest zapamiętania, wydaje się potrzebne do napisania recenzji albo do wykorzystania przy jakiejś okazji.
6. Nie zaginam rogów.
7. Jako zakładek używam tego, co akurat mam pod ręką.
8. Pożyczam książki.
9. Te, które przeczytałam i czuję, że nie muszę (albo wręcz nie chcę) ich mieć, oddaję zainteresowanym osobom.
10. Zwykle czytam kilka książek na temat, który mnie zainteresuje – dopóki mi nie przejdzie.
11. Zdarzyło mi się kupić książkę, którą już miałam.
12. Od kilku lat nie korzystam z bibliotek.
13. Jeśli książka jakiegoś autora mi się spodoba, a napisał coś jeszcze, zwykle zaraz kupuję następną.
14. Jest mi obojętne, czy książka ma miękką, czy twardą oprawę.
15. Zazwyczaj nie przyglądam się okładkom ani ich nie zapamiętuję. Chociaż oczywiście są wyjątki.
16. Nie dbam o to, jak książki ustawione są na półkach. Nie mam żadnego systemu, jeśli o to chodzi.
17. Jeśli tylko mogę sobie na to pozwolić (wakacje), poświęcam na czytanie każdą wolną chwilę, a inne zajęcia ograniczam do minimum.
18. Lubię mieć do czytania ciszę, ale potrafię się też odciąć i czytać przy włączonym telewizorze albo gdy mój mąż gra w te swoje kretyńskie gry, a ja siedzę obok.
19. Wciąż czytam tylko książki papierowe – mimo posiadania czytnika, do audiobooków nawet nie próbuję się przekonywać.
20. Nie wiem, ile mam książek, ale na pewno tyle, że gdyby się jutro okazało, że nie mogę sobie kupić już żadnej, starczy mi do końca życia.

Śmiał się z góry francuski sierpień, dyszały wonią owocu sady - i tylko czasem znad rzeki zastukała jakaś krótka seria, jak poderwana nagle z tataraku cyranka.

(z opowiadania Podrzucona książka)

Czasami można ulec złudzeniu, że czyta się Reymonta. Serio.

Nadeszły w końcu ferie. Planów jest dużo, nie wiem, czy tych dwóch tygodni wystarczy.

Ale najpierw - książka.

U nas zima.

A na ostatnim zdjęciu jakby jesień.

Zdjęcia robił pan mąż.