@OutLet

Skoro tak mówisz, to pewnie wiesz z doświadczenia.

Rämö, nie Rämbö.

"Jakie jeszcze ody znacie?" Oda do ziemniaka.

Pięćset stron??? O mamo... :)

Mam tak często, ale jednak się mobilizuję, bo nie chcę wypaść z rytmu pisania. No i zwycięża też chęć pamiętania książki, co łatwiej osiągnąć dzięki recenzowaniu. Pamięć już coraz bardziej dziurawa, a jak się zapisze, to coś tam jednak więcej zostaj...

Kiedyś poszłam do pracy w rajstopach zielonych jak okładka tej książki (był taki czas, że ubierałam się bardzo kolorowo). Niestety klasa mocno mnie wkurzyła, czemu dałam głośno wyraz. Wtedy uczeń, z którym miałam porozumienie dusz, mruknął pod nosem...

No... Przesadziłaś. ;-)

Tak dużo treści w tej recenzji, że niemal nie do udźwignięcia. Szczególnie przemawia do mnie pierwsza i sześć ostatnich linijek.