Ponieważ znów się zastanawiam, co ja robię tu.

Tadeusz Kubiak, Cyrk?

Wszyscy żyjemy - jak w cyrku, w kinie,

tańcząc, gdy grają, chodząc po linie...

Żonglując życiem, wciąż na trapezie.

Konik ułański, jak niósł nas - niesie.

W każdym z nas trochę żyje poetów,

od poematów i od sonetów.

A kiedy mamy zbyt smutne twarze,

to rozjaśniamy swojskim pejzażem.

W każdym z nas - heros. W każdym z nas - aktor.

Jaki, do diabła, diabeł nas natchnął?

Tekst za: Tadeusz Kubiak, Pisanie pamiętnika, Iskry, Warszawa 1982, s.15.