Wiersz, który przyszedł do mnie w trakcie wizyty w Kunsthistorisches Muzeum w Wiedniu

Adam Zagajewski

I DLATEGO

I dlatego chodziłem korytarzami

Tych wielkich muzeów

Patrząc na obrazy świata

Na których Dawid jest niewinny jak harcerz

Goliat zasługuje na nikczemną śmierć

A na płótnach Rembrandta panuje wieczny półmrok Półmrok niepokoju i skupienia

I przechodziłem od sali do sali

Podziwiając portrety cynicznych kardynałów

W rzymskiej purpurze

Ekstatyczne chłopskie wesela

Namiętnych graczy w karty albo w kości

Oglądając żaglowce bitwy i chwile pojednania I dlatego chodziłem korytarzami

Tych sławnych muzeów tych nieziemskich pałaców Próbując zrozumieć ofiarę Izaaka

Smutek Marii i pogodne niebo nad Sekwaną

I zawsze wracałem na wielkomiejską ulicę

Gdzie wciąż trwały szaleństwo cierpienie i śmiech –

Jeszcze nie namalowane.

Źródło: Adam Zagajewski: Prawdziwe źycie, a5, 2019