Katarzyna Zechenter – poetka, wykładowczyni w UCL w Londynie.

Ten wiersz przyszedł do mnie po niedawnej lekturze pewnej książki.

Katarzyna Zechenter

Pierwsza wojna domowa w Gombe 1974-1978

nie wiem gdzie jest Gombe

nikt nie wie gdzie jest Gombe

chociaż teraz można łatwo sprawdzić

a więc Tanzania czyli daleko,

bardzo

ale wojna to wojna

wszyscy wiemy o co tu chodzi

a już szczególnie walka o ziemię

i oczywiście Lébensraum

w Gombe

grupa separatystów Kahama

przegrała wszystko, o co walczyła

nikt nie przeżył

historia stara jak świat

i równie nudna

znane są imiona przywódców

jak i wszystkich zabitych

(co jest historyczną rzadkością)

także i tych, którzy zostali niewolnikami

zanim ich w końcu także okrutnie zabito

opisano dokładnie akty kanibalizmu

zwycięskiego klanu Kasakela

jedyny obserwator tej wojny, kobieta,

przez lata wspominała

przerażające obrazy picia krwi

z ran wroga,

bestialski atak na martwe już ciało

jednego z obrońców,

bo obrona trwała i „będzie trwała do końca”

(jak mówi poeta)

minęło prawie pół wieku

nie wiem co teraz dzieje się w Gombe

(czy można się przejmować

tymi wszystkimi wojnami?)

pierwsza wojna domowa szympansów

o której świat się dowiedział

dzięki Jane Goodall

to jednak stare dzieje

i zupełnie nieistotne

ale ja wciąż nie rozumiem

czy te szympansy były takie ludzkie

czy też my jesteśmy zezwierzęceni

Źródło: Kwartalnik Czas literatury, nr 2/2022