Lubię metafizykę i klasyczność wierszy Rymkiewicza.

Jarosław Marek Rymkiewicz

Dodaj słowo do rzeczy

Dodaj słowo do rzeczy albo rzecz do słowa

Dodaj siebie: jest rzeczą twoja biedna głowa

Jest rzeczą każdy język każde twe kolano

Niech jak rzeczy przy rzeczach nasze łokcie staną

Dodaj umysł: myśl każda też się urzeczawia

Tak jak krzesła przy stole nasz Bóg nas ustawia

Dodaj siebie do krzeseł do ścian do foteli

Niech ściana cię opowie Niech cię nic nie dzieli

To wapno zwie się kością Ten grzyb to są płuca

Niech z płuc i krtani krzesła czarna krew się rzuca

Dodaj próchno do próchna. Niech to gnicie gnije

Świat to jest pusta czaszka która je i pije

Dodaj umysł: niech krwawi i we krwi wapnieje

Niech ciemna moc umysłu w twym umyśle dnieje

Dodaj do wszystkich kości i tę garstkę kości

Dodaj nicość: i siebie dodaj do nicości.

Źródło: Miesięcznik Pismo, 5/1981