@OutLet

Bo z dołu nic nie widać.

Dzisiejszy Kąt Poetycki sponsoruje barokowy koncept - mrugnięcie okiem do czytelnika. 😉

Jan Andrzej Morsztyn, Boginie

Słusz­nie mó­wi­my, że pan­ny bo­gi­nie,
Bo gi­nie każ­dy, kto się im na­wi­nie;
Kto tedy wpad­niesz w ręce tych to bo­giń,
Trud­no ina­czej: albo gnij, albo giń.

Źródło: https://poezja.org/wz/Morsztyn_Andrzej_Jan/5490/Boginie

Trwa badanie śniegu.

Póki co stwierdzono, że jest zimny i mokry.

Pierwszy śnieg w życiu Klakierki. 😊

Klakierka ma wszystko gdzieś, a Filomena świeci w ciemności. 😊

Przypadkiem w moje oczy wlazł Aleksander Puszkin, a ten wiersz bardzo mi się spodobał.

Kiedyś zastanawialiśmy się w Kącie, ile w danym utworze jest z tego, kto go tłumaczył.

Moim zdaniem w tym wierszu Tuwima jest bardzo dużo.

Aleksander Puszkin, Samotność

Błogosławiony, kto samotnie
Z dala od zrzędy a nieuka,
Z lenistwem dzieląc trud roztropnie,
Wspomnienia i nadziei szuka;
Komu przyjaciół los przeznaczył,
kto skrył się jak w klasztornej celi
Od ignorantów-usypiaczy
I arogantów-budzicieli.

(przekład - Julian Tuwim)

Źródło: https://malowane-wierszem.blogspot.com/2012/04/samotnosc-aleksander-puszkin.html

Gotowi do szkolenia. 🙃

O autorce nic nie wiedziałam dotychczas, na wiersz trafiłam przypadkiem. Spodobał mi się.

Źródło: https://www.facebook.com/SztuczneFiolki/photos/a.483789074973669/4888435361175663/

Dziewczyny pracują na polu, Klakierka też. 😊

Warto było męczyć się z Klaudiuszem! 🐔

Dziękuję, @Wiesia! 💚 Jesteś Mistrzynią! 💙

Może jak się tu schowam, to mnie nie znajdą?

Pies w dalszym ciągu odchorowuje wczorajszy wyjazd.

Znaczy próbuje, ale matka przeszkadza.

Zobacz, jaki jestem zmęczony. Proszę, nie wyjeżdżajmy już nigdy więcej.

Nie spędzajmy całego dnia poza domem.

Przecież wiem, że nie lubisz tego tak samo jak ja.

Piąteczek.

Andrzej Trzebiński niedawno w Kącie był, jako autor. Dziś pojawi się jako bohater wiersza innego poety.

Wiersza, który wydaje mi się aż za bardzo odpowiedni do okoliczności.

Jarosław Marek Rymkiewicz, Andrzej Trzebiński

Andrzej Trzebiński umarł nie wiem po co 
Ale on wiedział i to niech wystarczy 
Znów młode matki gdzieś skowyczą w nocy 

I nagich chłopców niosą im na tarczy

Aż się narodzą z was skrzydlate dzieci 
Aż białe ciała oskrobiecie z pleśni 
Może stulecie może dwa stulecia 
Aż aniołowie będą wam rówieśni

Gdy już u ramion mieć będziecie chmury 
Gdy już w płomienie gdy już w brzask ubrani 
A wy go wtedy postawcie pod murem 
A wy mu wtedy mokry gips do krtani 

Źródło: http://www.interklasa.pl/portal/index/strony?mainSP=nowosci&mainSRV=nowosci&page=index&action=news&pn_oid=309307&start=75

Dziewczyny na wypasie. ☺️

Czerwone dominują. ☺️

Prawie jak chodzenie po linie. ;-)