Dzisiaj zapoznam Was z nową definicją wstawania.
Internat, pobudka o 6.30. Pierwsze przejście po pokojach wychowanków.
Za 15 minut drugie - niektórzy nadal smacznie śpią. Mówię do delikwenta:
- Panie XY, żyje pan?
Cisza. Żadnych oznak życia spod kołdry. Odzywam się więc ponownie:
- Panie XY, wstaje pan???
Na to kolega siedzący na sąsiednim łóżku:
- Sorko, on już wstał, tylko leży.
😎
Albo się dowiesz, gdzie ciotka @Chassefierre kupuje Regisowi te królicze uszy -
albo nie mamy o czym gadać.
SZANOWNI, STUKNĘŁA NAM PIĘĆDZIESIĄTKA! 🙂
Julian Kornhauser, Iść
iść nie zatrzymywać się nie zatrzymywać się
zdusić lęk zdusić lęk zagryźć wargi
zagryźć wargi przywołać obrazy przywołać obrazy
posuwać się naprzód posuwać się krzyczeć
krzyczeć nie unikać nie unikać trwać
trwać dawać dawać gnać gnać strzec
strzec budować budować nie odwracać się
nie odwracać się wznosić wznosić przetrzymać
przetrzymać wbić się wbić się iść
Źródło: Adrian Gleń, Języki rzeczywistości. O twórczości Juliana Kornhausera, Kraków 2018, s.89.
Tam coś jest.
Ale nie pójdę sprawdzić co, gdyż się stracham.
Jeszcze, nie daj Boże, byłby to kot.
Czas wracać, zdecydowanie.
Kazimiera Iłłakowiczówna, Powrót
Wracam do prostych rzeczy - do pyłów tańczących w próżni,
do małego ślepego pająka, co się barwą od ściany nie różni,
do drżących w słocie okiennic głośnego, gorzkiego szlochu,
do szpar ciekawych w podłodze, pełnych zagadek i prochu.
Wracam z zawiłej drogi zwycięskiej, wracam z podboju
do tajni mysiej nory, ukrytej w kącie pokoju,
do strasznej śmierci dzięcioła, do przygód okropnych jeża,
do niepojętej ucieczki sowy i nietoperza.
Coraz jest prościej, ciszej... coraz bezpieczniej, jaśniej...
Wracam - jak smok znużony - do starej, starej baśni.
Źródło: https://poezja.org/wz/I%C5%82%C5%82akowicz%C3%B3wna_Kazimiera/3205/Powr%C3%B3t
Pokazałbym ci język, ale już prawie śpię, więc tylko trochę ci pokażę. 🤩
Gdyby nie to, że on jest psem, można by dostrzec między nami pewne podobieństwo...
Pomyślała Klakierka, zerkając z wyższością na Łatka - zwanego też Łatosławem. 😎
Czyż nie jestem urocza? 😍
Dziś postanowiłam być Księżniczką Klakierką i nie latam po dachach. 😊
Szanowni.
Dziś ostatni Kąt Poetycki w roku.
Z tej okazji daję Wam wiersz jednego z moich ulubionych Poetów i życzę, żeby w nowym roku Wasze światy były zawsze piękne.
A jeśli nawet trochę zbrzydną, szukajcie piękna mimo wszystko.
Źródło - facebookowy profil Wydawnictwa a5.
Święta, święta - i po świętach, czas wracać do roboty.
Sprawdzanie stanu barierek. 🙃
Te kłótnie bez przerwy,
Co za koszmar. Cukier, kiedy nerwy.
Niezdrowy nawyk. Ale kokaina
Byłaby gorsza.
Grzegorz Uzdański, Wypiór, s. 76.
🙃