@OutLet

Może jak się tu schowam, to mnie nie znajdą?

Pies w dalszym ciągu odchorowuje wczorajszy wyjazd.

Znaczy próbuje, ale matka przeszkadza.

Zobacz, jaki jestem zmęczony. Proszę, nie wyjeżdżajmy już nigdy więcej.

Nie spędzajmy całego dnia poza domem.

Przecież wiem, że nie lubisz tego tak samo jak ja.

Piąteczek.

Andrzej Trzebiński niedawno w Kącie był, jako autor. Dziś pojawi się jako bohater wiersza innego poety.

Wiersza, który wydaje mi się aż za bardzo odpowiedni do okoliczności.

Jarosław Marek Rymkiewicz, Andrzej Trzebiński

Andrzej Trzebiński umarł nie wiem po co 
Ale on wiedział i to niech wystarczy 
Znów młode matki gdzieś skowyczą w nocy 

I nagich chłopców niosą im na tarczy

Aż się narodzą z was skrzydlate dzieci 
Aż białe ciała oskrobiecie z pleśni 
Może stulecie może dwa stulecia 
Aż aniołowie będą wam rówieśni

Gdy już u ramion mieć będziecie chmury 
Gdy już w płomienie gdy już w brzask ubrani 
A wy go wtedy postawcie pod murem 
A wy mu wtedy mokry gips do krtani 

Źródło: http://www.interklasa.pl/portal/index/strony?mainSP=nowosci&mainSRV=nowosci&page=index&action=news&pn_oid=309307&start=75

Dziewczyny na wypasie. ☺️

Czerwone dominują. ☺️

Prawie jak chodzenie po linie. ;-)

A może na ploteczki do sąsiadów?

Stanisław Barańczak, Żeby ci czasem nie zaszkodziło

Le­piej nie mów nic - prze­mę­czysz ję­zyk,
a to or­gan bądź co bądź nie­zbęd­ny,
aby dziar­ski wy­do­by­wać z sie­bie śpiew;
grzbie­tu też nie pro­stuj - to zły spo­sób,
ła­two może ci trza­snąć krę­go­słup,
trwaj w zgar­bie­niu i ty­raj za trzech;
nie od­dy­chaj zbyt swo­bod­nie - prze­po­na
może ci się nad­we­rę­żyć, a to ona,
wła­śnie ona pro­du­ku­je zdro­wy śmiech 

Źródło: https://poezja.org/wz/Bara%C5%84czak_Stanis%C5%82aw/30271/%C5%BBeby_ci_czasem_nie_zaszkodzi%C5%82o

Dziś o godzinie 4.30.

Pani powiedziała, że wstajemy.

Nie byłem przekonany.

Mamo, siku.

Ta poduszka jest stworzona dla mnie.

Jeśli chcesz, możesz położyć się obok.

Pies jesienny.

Andrzej Trzebiński nie uchodzi za dobrego poetę (największym jego dziełem jest Pamiętnik),

ale ten wiersz akurat mu się udał.

Andrzej Trzebiński, Tak najprościej

takaś mała a łzy takie ogromne
takie ciężkie że aż głowa się chyli
opadają te łzy twoje w dół pionem
tak najprościej ku głębokim dnom chwili
takaś mała a łzy takie ogromne.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
stoisz mi w oczach jak łzy.

Źródło: https://pisarze.pl/2015/05/14/andrzej-trzebinski-tak-najprosciej/

Filomena na wieży obserwacyjnej, a Klakierka na robotach wysokościowych.

No dobrze, zapozuję ci.