Bardzo Was proszę, przyślijcie mi więcej tego pasztetu z wołowinką w tubce, bo jest bardzo pyszny, tylko pani niepotrzebnie dodała do niego ryż. Ogólnie to moje państwo o mnie nie dba, głodzi mnie, boki mam już zapadnięte i piszę ten list ostatkiem psił. Liczę na Was.
Liście skłębione słońcem w okno zielenią się pchają, liście wytrysłe smugami drzew wiosennego raju. Słońce się tarza po murach krwawiące plamą cegieł; park - zieleniasta góra w niebo alei szeregiem wystrzelił. (13.V.38)
Tekst zaczerpnęłam ze zbioru pt. Ten czas. Wiersze zebrane (Prószyński i S-ka, 2018).
Dzisiaj wyjątkowo dwa wiersze, bo bardzo mi się zgrywają. O skromności i dystansie do siebie Wisławy Szymborskiej krążą legendy. Co do wieszcza Juliusza, to legend na ten temat jest znacznie mniej - ale i tu można się uśmiechnąć. :)
Wisława Szymborska - Nagrobek Tu leży staroświecka jak przecinek autorka paru wierszy. Wieczny odpoczynek raczyła dać jej ziemia, pomimo że trup nie należał do żadnej z literackich grup. Ale też nic lepszego nie ma na mogile oprócz tej rymowanki, łopianu i sowy. Przechodniu, wyjmij z teczki mózg elektronowy i nad losem Szymborskiej podumaj przez chwilę.
Juliusz Słowacki - ***Bo mię matka moja miła... Bo mię matka moja miła Na słowika urodziła, A ja wziąwszy taki głos, Ze słowika jestem kos... A to wszystko są nonsensa, Te moje wierszyki nowe, Gdzie się język mój wałęsa I bawi zęby trzonowe... Źródło: https://poezja.org/
Szanowni, żeby nie było aż tak strasznie źle i do pupy, jak po moim wczorajszym wpisie, to powiem Wam coś. Uczestniczyłam w naprawdę inspirującym szkoleniu na temat wypalenia zawodowego. Nie liczyłam na wiele, bo pan prowadzący poprzedni webinar o tej tematyce skupił się mniej na tym, jak wyjść z wypalenia, a bardziej na tym, jakie to rzesze uczestników gromadzą jego szkolenia - czyli po prostu gwiazdorzył i więcej mnie na swoim szkoleniu nie zobaczy. Ale tym razem pani była kompetentna, mówiła kojąco i interesująco. Powiedziała m.in.,że trzeba wykonywać więcej tych czynności, które nas odżywiają, wtedy łatwiej uporać się z tymi, które nas wyczerpują. Niby oczywiste, ale zakomunikowała to tak, że zabrzmiało jak prawda objawiona. Wnioski? Będę jeszcze więcej czytać i pisać. I będę czuć się usprawiedliwiona. :)
Pytanie na sprawdzianie: Podaj przykład z Antygony, za pomocą którego udowodnisz, że wartości, pomiędzy którymi wybiera bohater wykluczają się wzajemnie.
Odpowiedź: Sofokles.
Kurtyna. A nie, kurde, znów zapomniałam, że wtedy w teatrze nie mieli kurtyny.
