Oskarżenie

Lubię Mroza więc moja opinia zapewne nie jest całkiem obiektywna. Zaskakująca i nieprzewidywalna pozycja. Chyłka i Zordon znowu razem w opałach, i to w jakich. A zakończenie toż to majstersztyk, którego absolutnie się nie spodziewałam. Tylko mam żal do autora, że nie pozwolił Chyłce zaznać uczucia macierzyństwa i zabrał jej szansę na dokonanie zmian w swoim życiu. Żadna kobieta, żaden rodzic nie powinien tracić dziecka.

Dałbym z urzędu przy Chyłkowej historii co najmniej 8/10. Bo to dobra seria. Ale za ostatnie 9 stron tej książki zaledwie 6.
Książka po prawdzie dobra, Mróz w formie, ale 550 stron jest wspaniale, wciągam książkę w dwa dni. Ostatnie 9 stron przypomina nam jak bardzo nieudaczny umysłowo jest Kordian Oryński. Jak bardzo Mróz na siłę
w myśl zasady "dalej od nowa Polsko Ludowa!" wciska #nagłyzwrotakcji
w ostatnie kilka stron w stylu "no wygraliśmy ale spadła kometa i zabiła wszystkich".
I dlaczego na litość Boga, przez 6 książek nie doszło między nimi do totalnie niczego poza pocałunkiem? W jakim świecie żyje autor? Wobec całego budowanego napięcia pomiędzy dorosłymi ludźmi takie rzeczy się po prostu nie wydarzają.
Pomijając inne fantastyczne wstawki w książce, które nie występują w świecie rzeczywistym (spikulcem bohater trafia w tętnicę szyjną niczym trenowany przez lata komandos? Ofiara nie wykrwawia się?), to w końcu tylko książka, no ale jakiś delikatny niesmak budowania z książki filmu sensacyjnego. Zamknij Pan, Panie Mróz serię, albo domknij chociaż wątki, a nie finalne "Chyłka wymknęła mi się spod kontroli, będę pisał przez lata".
Czy tych dwoje spotka w końcu coś dobrego?

Jeśli chodzi o Chyłkę i Zordona to wiadomo, że nie jestem obiektywna. Inne książki autora przeczytam, bo siedzą od jakiegoś czasu na moim czytniku ale na pewno już nie kupię niczego innego poza serią z moim ulubionym duetem. Jak wypadło kolejne spotkanie? Cóż... było jak zawsze zabawnie, akcja kompletnie nierealna, ale do tego już się przyzwyczaiłam, nie oczekiwałam arcydzieła i tego nie dostałam. Oczekiwałam zabawnej, pełnej ciętych ripost, zagmatwanej akcji i zakończenia, jakiego bym się nie spodziewała. I to wszystko dostałam. Ale czuję jakiś niedosyt, czegoś mi zabrakło, choć nie potrafię wyartykułować czego dokładnie. Jedno wiem, będę czekać na kolejne części.

Oj Chyłka Chyłka, co Ty kobieto mi robisz w głowie, kiedy tylko się pojawiasz...
Stało się, znowu zrobiła mi to samo... sprawiła, że siedząc w pracy myślami byłam między jedną kartką a drugą, byle tylko pędzić z nowymi informacjami do przodu, byle tylko się już dowiedzieć...kto, co i jak....

Chyłka w zaawansowanej ciąży podejmuje się kolejnego wyzwania, tym razem ma bronić mężczyzny, który już został skazany za morderstwo i gwałty na małoletnich chłopcach. Do prawniczki jednak zgłasza się żona skazanego mężczyzny, z informacją że ma nowy istotny dowód świadczący o niewinności męża... otóż jeden z zamordowanych chłopców żyje...
Ta informacja sprawia, że Chyłka jest już zainteresowana sprawą... Niestety następnego dnia od przekazania tej informacji, okazuje się, że kobieta nie żyje...

I to jest dopiero początek całej przygody... gdyż w tym samym czasie Zordona dopada przeszłość... zostaje oskarżony o wykonanie eutanazji na matce...
Kto pociąga za sznurki? kto tak sprawnie manipuluje skazanym, Chyłką i Zordonem ? a może nie tylko Nimi?

Bałam się strasznie, jak to w przypadku każdej uwielbianej serii, że to już teraz się stanie i nastąpi spadek formy autora, aczkolwiek wielkie ufff, ponieważ nic takiego się nie stało.
Cała historia bardzo nierealna :) ale komu to przeszkadza? najważniejszy jest efekt wow i sprawna improwizacja autora..
Zakończenie jak zwykle w wielkim stylu, zostajesz z rozdziawioną gębą jakby to skwitowała główna bo...

Świetny kryminał. Wciągający, zaskakujący, nieprzewidywalny... Zakończenie ... brak mi słów...
Panie Remigiuszu, nienawidzę pana... uwielbiam pana... i znowu nienawidzę, bo muszę czekać na dalszy ciąg! Co Pan z nimi wyprawia, z Chyłką i Oryńskim!? No, zejdę na zawał, jak nic! A wcześniej zamkną mnie za lalochezię!

Skończyłam ostatnio „Oskarżenie” i jestem pod wrażeniem. Wielowątkowa akcja, wiele niejasności i powiązania. Tak mogę skrócić całą akcję.
Były działacz „Solidarności” może zostać uniewinniony po latach ze względu na nowe dowody w sprawie. Joanna Chyłka bierze sprawę w swoje ręce i za wszelką cenę stara się wyciągnąć byłego domniemanego tatuażystę. Co się stanie jednak ze sprawą, gdy nasz Zordon wpadnie w kłopoty, a kancelaria Żelazny&McVay odmawia reprezentowania Kordiana. Czego dopuścił się Oryński i jaki ma to związek ze sprawą Tesarewicza?
Co mam tu mówić, kolejna doskonała historia. Ponad połowę książki czytałam i nie miałam żadnych podejrzeń i pomysłów na rozwiązanie. Mamy tu ogrom zwrotów akcji i powiązań, które nie są oczywiste. Jedna z lepszych książek z tej serii jak na razie. Takie jest moje zdanie. Nieoczywista fabuła, wątki z przeszłości i coś czego jeszcze nie było.
Co do bohaterów mam kilka zastrzeżeń. Kordian w tej części kompletnie nie przypadł mi do gustu. Tak jak go kocham, tak w „Oskarżeniu” miałam ochotę go zamordować. Po części rozumiem jego zachowanie, a z drugiej strony jest dorosłym facetem. Jednak muszę docenić go za podjęcie dojrzałej decyzji co do relacji z Joanną. Brawo Zordon! A co do Chyłka, to mam zagwozdkę. Pokazała w tej części trochę swoją inną stronę, która mi się podoba. Nie mamy już tylko ostrej i bezwzględnej prawniczki, która zatapia smutki w alkoholu i papierosach. Miła odmiana. Niemniej jednak było mi jej bardzo żal na ko...

"Oskarżenie"
Jest to już 6 książka o losach Chyłki i Oryńskiego. Kompletnie różnicące się od siebie osoby lecz rozumieją się często bez zbędnych słów czy gestów. Są gotowi pójść za sobą w ogień chodź żadne z nich nie powiedziało tego głośno. W tej części tytułowe oskarżenie padnie na Oryńskiego a osobą, która w tej rozgrywce ma wszystkie najwyższe karty będzie powracający jak bumerang Langer. W co tym razem wpakuje się para prawników? I jak Oryńskiemu pójdzie egzamin do, którego "przygotowuje" się od początku współpracy z Chyłką?
Wszystkie odpowiedzi są w książce 😉😜

W końcu zmęczyłam 'oskarżenie'. Sama intryga jak to z nimi bywa, na początku wzbudza ciekawość, odkrywamy kolejne elementy układanki wraz z bohaterami.
Niestety z biegiem czasu wszystko staje się co raz mniej realne, a wciąganie w kolejny tom postaci z poprzednich, i po raz kolejny jakieś interesy, przysługi, przeszłość itp tylko potęgowało ten efekt.
W sumie w połowie książki już nie liczyłam na zwroty akcji, jakiś element zaskoczenia...
Pod koniec już mi się dłużyło i starałam się tylko wyciągnąć najważniejsze aby móc odnaleźć się przy następnej części.
Smutny był dla mnie moment 'rozwiązania' u Chyłki, ponieważ mimo wszystko uważam, że odnalazłaby się i była specyficzną, ale dobrą matką.
Kto czyta cały cykl od początku musi i ten zmęczyć, jednak jest to jedna ze słabszych części i mam nadzieję, że kolejna będzie bardziej dopracowana, a sama intryga ręce i nogi, które będą stąpać po ziemi.