Zabójczy pocisk

Opowiadania, ujęte najczęściej w jakiś zbiór lub, antologię, w przypadku kiedy są one autorstwa różnych pisarzy, nie są moim ulubionym gatunkiem literackim . Ciągle mam wrażenie przy okazji ich czytania, że są jakieś niedokończone, ściśnięte, napisane '' po łebkach ''. Tak jakby autor miał określoną ilość znaków (ze spacjami) do dyspozycji i musiał się w tej ilości zmieścić. Jednak czasami biorę na swój warsztat czytelniczy właśnie opowiadania i po przeczytaniu ich już całkiem sporej ilości, stwierdzam że napisać dobre opowiadanie, które nie wydawało by się takie nijakie jak napisałam wyżej, to doprawdy nielicha sztuka, czy autorzy opowiadań zebranych w antologii '' Zabójczy pocisk '' jej podołali ? Mamy tutaj wszak kilku prawdziwych tuzów polskiej powieści kryminalnej . Wprawdzie nie bardzo wiem co w tym gronie robi Jakub Małecki, ale może się '' załapał '' gdyż książka, a raczej jej zakup wspiera Fundację " Pomoc Kobietom i Dzieciom ". A więc mamy 16 opowiadań , nie będę streszczać każdego z nich . Powiem tylko tyle że moje '' podium '' to

Miejsce I - '' Że cię nie opuszczę aż do śmierci '' - Tomasz Sekielski

Niby nic odkrywczego, takich historii za zamkniętymi drzwiami często bardzo szacownych, wcale nie tych z nazwy '' patologicznych '' , dzieje się całkiem sporo , ale jak to jest napisane - mnie aż zatykało z wrażenia.

Miejsce II - '' Kto się boi czarnej wołgi '' - Ryszard Ćwirlej

Opowiadanie dość zabawne w ogólnym rozrachunku , c...

Chętnie sięgam po książki wydane przez Skarpę Warszawską. W swoim pakiecie mają świetne opowieści kryminalne z ciekawą szatą graficzną. "Zabójczy pocisk" jest zbiorem opowieści kryminalnych różnych polskich autorów. Można zrobić mały rekonesans i sięgnąć po książki autora, którego teksty przypadły nam do gustu. Ja wybrałam trzech, z których twórczością zapoznam się bliżej. Są to: Robert Małecki, Ryszard Ćwirlej i Olga Rudnicka.

"Zabójczy pocisk" to zbiór 16 kryminalnych opowiadań polskich autorów. Znajdziemy tu twórczość takich autorów jak Marta Guzowska, Ryszard Ćwirlej, Wojciech Chmielarz czy Olga Rudnicka. Z niektórymi autorami miałam przyjemność spotkać się po raz pierwszy (jak choćby pan Ćwirlej czy Szczygielski) a innych znam doskonale (Katarzyna Puzyńska, Wojciech Chmielarz czy Remigiusz Mróz. Ostatniego pana znam tylko pobieżnie - póki co przeczytałam 3 jego książki). Każdy z autorów stworzył własną historię, każdy przedstawił swój kunszt literacki. Jak to często bywa w tego typu zbiorach opowiadań, jedne są słabsze, inne lepsze, jednak z przyjemnością muszę stwierdzić, że w mojej ocenie, póki co, jest to najlepszy zbiór kryminalnych opowiadań polskich autorów jaki miałam okazję przeczytać. Nie jestem w stanie wskazać najsłabszego opowiadania - wg mnie wszystkie trzymały równy poziom, wszystkie były świetne.

Jedyne co mogę stwierdzić, to to, że najmniej do gustu przypadło mi opowiadanie pana Ćwirleja ("Kto się boi Czarnej Wołgi?"). Zdecydowanie największe wrażenie wywarło na mnie ostatnie opowiadanie, "Że Cię nie opuszczę aż do śmierci", autorstwa Tomasza Sekielskiego. Czytałam je z ogromną zadumą, smutkiem i emocjami. Naprawdę mną wstrząsnęło i jednocześni...