jesteś wspaniała, moje lazurowe słońce

znaczysz czarne niebo plamami błękitu

tworząc morza i oceany między wierzchołkami drzew

obmywając szczyty górskie szafirowymi falami

twoje blade światło wnika we mnie, by rozkwitnąć

wśród kwiatów z wody i lodu

żyły wypełnione błękitnym blaskiem

ciche gwiazdy lniące niczym diamenty

płoniesz niczym ognisko beltane

wgryzając się w moje ciało chciwymi płomieniami

okład na krwawiące rany wytrawione w mojej skórze

zbyt długo wystawione na okrutne pocałunki szkarłatnego dnia