@Lorian

A więc zacząłem na nowo układać puzzle :)

Zdecydowałem się na urokliwy zakątek.

Muszę przyznać, że mój kot podołał i nie zburzył puzzli przed czasem :>

... czyli sennych majaków odbiorca rudawy...

... śpiący snem zaplątywacza włóczki...

Kukulcan... czyli odrobinę kota.

moje sny tańczą w moich włosach

splątane z kośćmi i kruczymi piórami

zatopione w drewnianych runach i pierścieniach z obsydianu

moja ja - kuszone przez senne marzenia - zaczarowany błędny ogień

dzikie i bezszelestne  - bijące wraz z pulsem drzew

ozdobione korą i bursztynem

moje sny oddychają w moich splotach

jak wiosenny wiatr i morska bryza

powoli płynąc ku mojemu sercu - zielony mięsień z mchu

głodny zapomnianych zaklęć i uroków

jesteś upleciona z promieni słońca i kłosów pszenicy

zapętlone światło; twój uśmiech karmi południowy skwar

rozkwita niczym lato, dławiąc odchodzącą wiosnę

jesteś stworzona z opadających liści i złota

ze skrzydeł odlatujących ptaków; ich cynobrowych piór

migoczesz pomiędzy gałęziami, nigdy nie pozwalając się ujrzeć

gdy moje zimne palce zacisną się wokół gardła lasu

a biel zastąpi zieleń i błękit

będziesz moją czerwienią

krwią na kamieniu; moją karmazynową panną młodą

jestem twoją kaplicą w środku lasu, ociekającą płynną zielenią

ostatnim oddechem dnia, zanim noc zamknie jego oczy

cichym łapaczem snów

czarną studnią, w której topisz strach przed ciemnością

powiedziałaś mi, że tańczę jeden krok nad otchłanią

jestem bramą między głodnymi ustami niebios

a płonącą rozkoszą piekieł

powiedz mi, że pragniesz

gdy odbieram życie kolejnej marze pijącej z twoich żył

gdy zatapiam twoje koszmary - tylko wraki i ruiny

wiecznie głodne - usta zaszyte pnączem, wypełnione mchem

* dla mojej magicznej dziewczyny

topię się w lubczyku i barwinku
[ słodka pułapka dla chętnej ofiary ]
w mleku wypełnionym zapachem lawendy
maskującej zapach krwi
w mleku pełnym słodkiego zapomnienia
które leczy rany gorącymi pocałunkami

topię się w tymianku i szałwii
skrywających mdlący zapach rozkładu

moje wino przepełnione posmakiem śmierci
dotyk końca, gdy jestem pewien ponownych narodzin

jestem dwojgiem cieni
jeden blady niczym księżyc, dym znad wygasającego ogniska
drugi kąpie się w krwi bogów
tańcząc wśród odłamków złamanych dusz

W ten piękny chłodny dzień, przełamałem kryzys czytelniczy. Czytanie znów sprawia przyjemność.

Nie ma jak seria "Dzieci Starych Bogów" jako lekarstwo. Wszystkim borykającym się z kryzysem - a lubiącym fantasy - polecam :D

Moja dziewczyna kupiła parę nowych książek. Żyć nie umierać :D

Cześć wszystkim!

Udało mi się właśnie opublikować tomik poezji w języku polskim :> 

https://nakanapie.pl/ksiazka/opowiesci-krwi-i-mchu

Dostępne w Empiku :)

Mam nadzieję, że ktokolwiek przeczyta, spodoba mu się :)

Mój komputer, konto bankowe, paypal... wszystko zostało przejęte przez wirusa. Wszystko zostało też zablokowane przez bank - karta, konto, zostałem bez środków do życia.

Akurat, kiedy byłem pewny, że wszystko zaczyna sie układać...

Cześć, po długiej przerwie. Niestety problemy z psychiką sprawiły, że nie czytam, nie udzielam się i dręczę wszystkich dookoła w realnym świecie (to ostatnie - niekoniecznie ^^).

Ale mam wieści (długo nie pisałem w ojczystym języku, oof).

Wydałem książkę - tomik poezji. Na razie w j. angielskim.

Tak, pod pseudonimem. Niestety to, kim jestem i jak się czuję, nie widać na pierwszy rzut oka - moje imię to tak zwane "dead name" obecnie.

W każdym bądź razie, tomik jest na Amazonie, jeśli komuś angielski język pasuje :)

https://nakanapie.pl/ksiazka/a-song-of-blood-and-moss

moja ścieżka rodzi ołtarze z mchu

święte oczy wiosennego lasu

ukryte za powiekami liści

ożywione przez żyły żywicy

kołysane cichym głosem wiatru

nerwy drżą, ramiona gałęzi wyciągnięte ku niebu

kwitną opalizującymi kroplami

wykrwawiam księżyc na moich ołtarzach z mchu

srebrne strumienie niosą gwiezdny pył

zatapiając się głęboko w łonie z korzeni

komentarz społeczny... świat mnie zawiódł. I powoli [ także ] wracam do czytania.

toniemy we mgle

pasma nicości

obejmujące marsz głupców

kąpiemy się w kolorach

rozkoszujemy się krystalicznymi barwami

skrywającymi okaleczone duchy

toniemy w świetle przeklętego słońca

rodzącego miliony czarnych dziur

powoli pożerających slepców

krew sączy się [ powoli ]

plamiąc ręce zanurzone w księżycowym pyle

... kiedy masz czytelniczy zastój i sięgasz po najgorszą książkę, jaką dane ci było w tym roku przeczytać.

Bezcenne 😀

Dzisiaj miałby 15 lat. Niestety duże psy często żyją krócej.

Pozmieniało się u mnie. Dość poważnie.

Mam nadzieję, że obecna sytucja w Polsce ( która może ale nie musi zmienić się na lepsze) pozwoli mi na pewne kroki. Medyczne i prawne.

Gdyby ktoś chciał się dowiedzieć o co chodzi, prywatne wiadomości zawsze otwarte :D

I tak wyjdzie na jaw po sposobie w jaki będę pisać recenzje.

I tym tajemniczym tekstem zamykam pewien rozdział w moim zagmatwanym życiu :>

PS. Odrobinę się boję o tym mówić :>