nawiedzają nas ci, których spaliliśmy

ci, których pocałowały płomienie

ci których obróciliśmy w pył -

srebrnymi strzałami, złotymi pociskami

przywróciliśmy ich ziemi

każde słowo, które zwróciliśmy przeciwko nim

rosło żelazem w naszych gardłach

zakopując ostre odłamki

w naszych sercach - szkło wbite w ranę

sztylety zatopione głęboko w duszy

nawiedzają nas duchy wczorajszego dnia

żywiąc się naszymi kośćmi

drążąc jaskinie w naszym umyśle

które odbijają się echem tych fatalnych słów

„co by było, gdyby”