Name: Apogeum zła
Rating: 8.06 (17 reviews)
ISBN: 9788383576060

Apogeum zła

Max Czornyj

8.1 /10

Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 17 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.1 /10

Ocena 8.1 na 10 możliwych
Na podstawie 17 ocen kanapowiczów

Opis

Zło nigdy nie odchodzi. Zawsze jest wśród nas.

Komisarza Deryłę gnębią demony przeszłości. Widuje zmarłych bliskich i ma wrażenie, że ktoś nieustannie go śledzi. Osuwa się na skraj szaleństwa, choć jego umysł stara się znaleźć logiczne wytłumaczenie. Czy to w ogóle możliwe? Przecież zmarli nie wstają z grobów...

Tymczasem pewien mężczyzna włamuje się na cmentarz i masakruje świeżo pochowane zwłoki. Kiedy zostaje przyłapany na gorącym uczynku, dochodzi do makabrycznych wydarzeń.

Czego poszukiwał w trumnie? Jaki ma związek z kolejnymi morderstwami?

Wydaje się, że ktoś stoi za tymi wszystkimi wydarzeniami. Bóg? Diabeł? A może genialny mistrz zbrodni, gotów wywołać apogeum zła?

Ta książka wywoła gęsią skórkę i dreszcze. Mimo to nie będziecie potrafili się oderwać, dopóki nie poznacie prawdy. A ta przerazi was jeszcze bardziej.

Wydanie 1 - Wyd. Filia

Data wydania: 2024-09-11

ISBN: 978-83-8357-606-0, 9788383576060

Wydawnictwo: Filia

Cykl: Komisarz Eryk Deryło, tom 13

Kategoria: Kryminał i Literatura detektywistyczna

Stron: 320

dodana przez: Vernau

Autor

Max Czornyj

Urodzony 6 września 1989 roku w Polsce (Lublin)

Adwokat, praktykował prawo w Polsce i we Włoszech. Niczym w dowcipie lubi stare wino, spleśniałe sery i samochody bez dachu. Pasjonuje go broń czarnoprochowa - rewolwery Colta i Remingtona. Kolekcjonuje antyki, przede wszystkim sztychy, zegary, zega...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Max Czornyj

Recenzje

Apogeum zła

19.09.2024

" [...] Był jak dzikie zwierzę, które powoli trawiło ostatnią zdobycz i rozglądało się za następną. Tyle że w tym starciu on również mógł zostać ofiarą. [...]" Przyszedł czas na "Apogeum zła" Maxa Czornyja. To już jest trzynasty tom z cyklu: "Komisarz Eryk Deryło". Kiedy to zleciało? Na szczęście autor nie ma zamiaru kończyć jesz... Recenzja książki Apogeum zła

@mommy_and_books × 6

Apogeum zła

17.09.2024

Są takie serie polskich pisarzy i pisarek, które czytelnicy z chęcią czytają mimo, że tomów jest już całkiem sporo. Jedną z nich jest ta z Komisarzem Deryło. To już trzynasty tom, a tak naprawdę już od pierwszego słynie z brutalności, lejącej się krwi i wydarzeń, które głównym bohaterem mieszają niczym brudną szmatą po posadzce. Tym razem Der... Recenzja książki Apogeum zła

@WystukaneRecenzje × 5

"Zło nigdy nie odchodzi. Zawsze jest wśród nas..."

26.09.2024

"Apogeum zła" autorstwa Maxa Czornyja to trzynasty tom cyklu o komisarzu Eryku Deryle, który po raz kolejny mierzy się z przerażającymi zbrodniami oraz demonami przeszłości. Zło, które wydawało się być pokonane, powraca w nowej, jeszcze bardziej mrocznej formie. Komisarza Deryłę dręczą wizje zmarłych bliskich, ma wrażenie, że jest nieustannie obs... Recenzja książki Apogeum zła

@zaczytana.archiwistka × 3

Apogeum zła

29.09.2024

„Apogeum zła” to już trzynasty tom cyklu o komisarzu Eryku Deryle, którego autorem jest Max Czornyj. Mimo iż cykl ma już wiele części, autor po raz kolejny dostarcza czytelnikom niesamowity thriller, pełen napięcia, złożonych postaci oraz mrocznych, intrygujących zagadek. W tej części Deryło staje przed najbardziej mrocznym i osobistym wyzwani... Recenzja książki Apogeum zła

@something.about.books × 1

Zobacz wszystkie (5) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Logana

2024-09-28

Przeczytane

Nie potrafię ocenić tego tomu. Historia intrygująca, brutalna, wpisująca się idealnie w pozostałe tomy budową, stylistką, dynamiką. Jednak absolutnie nie do przyjęcia jest dla mnie zabieg, na którym oparł fabułę autor. Zastanawiałam się, czy pisarz miał taki zamysł te kilka tomów temu, by w taki sposób pokierować życiem bohaterów. Jeśli nie to chyba lepiej, jakby nie napisał tego tomu. Jeśli tak, to lepiej było nie pisać tego tomu. Na jedno wychodzi. To nie powinno się wydarzyć. Życie nie wybacza. Śmierć nie wybacza. Ja jako czytelnik nie wybaczam.

"(...) w sytuacjach podbramkowych ludzie potrafili uwierzyć w to równie szybko jak w porady znachorów, astrologów i tarocistów. Chodziło o ten sam mechanizm – żywienie nadzieją. (...) Koncept brzmiał jak okropny żart, a jednak można było uwierzyć, że ludzie się na niego nabierali. Gdy jesteśmy przekonani o toczącej nas śmiertelnej chorobie, stajemy się podatni na wszelką manipulację. Śmiertelną chorobą również można nazwać życie. Na tym swoje działanie opierają wszelkie sekty oraz wspólnoty religijne."

Posłowie:
"Przyszłość dzieje się na naszych oczach. Tylko my jako ludzie zbyt często mentalnie oraz kulturowo tkwimy w dzikiej przeszłości. Tym bardziej życzę nam nie kolejnych wynalazków i odkryć, ale samorozwoju. Nauczmy się być ludźmi, nim staniemy się półmaszynami."

× 27 | link |

@beata87

2024-10-03

8 /10

Przeczytane

Niezwykle mroczna, brutalna powieść, wydobywająca najgorsze z człowieka. Fabuła nieprzejrzysta i nieodgadniona, ze sporą ilością niespodzianek.

× 11 | link |

@Bookmaania

2024-09-26

Przeczytane Przeczytane w 2024 Współpraca Wydawnictwo Filia

Trzynasty tom serii może zaskoczyć?
A i owszem.

Czornyj ponownie w akcji i tym samym serwuje nam kolejną porcję mocnej i zaskakującej historii.

Na cmentarzu dochodzi do włamania, a zwłoki, które świeżo spoczeły w grobie zostają zbeszczeszczone. Sprawca zostaje schwytany, jednak dochodzi do okropnej sytuacji, która wprawia wszystkich w osłupienie...
Komisarz Deryło zaczyna się niepokoić, mając wrażenie ciągłej obserwacji, do tego myśli, że umysł płata mu figle i widzi zmarłych..
Kto stoi za kolejnymi zbrodniami?

Musze przyznać, że dość szybko przeczytałam najnowszy tom z komisarzem Deryło i byłam zaskoczona pomysłami, które miały tutaj miejsce.
Fabuła jak zawsze opracowana od początku do końca, potęgująca większe napięcie, to tego niepokój i zagęszczona atmosfera zapewniła moc czytelniczych atrakcji. Chociaż ubolewam nad brakiem znajomości innych tomów, za to miałam jeszcze większe zaskoczenie.

Brutalność po raz kolejny wita się z nami, a was zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję.

× 6 | link |

@przyrodazksiazka

2024-10-19

10 /10

Przeczytane

,,Śmierć to wspólna przyszłość całej ludzkości."
W książkach autora podoba mi się to, że w jego krótkich rozdziałach o dużej czcionce zawsze przemyca dla nas jakieś mądrości. Takie hasła o których się myśli i kiwa głową, że zupełnie się z nim zgadzamy. Wstęp pokazuje szybkie wydarzenia, bardzo niesmaczne, jak to autor ma w zwyczaju i tym sposobem wyrobił sobie w schemat po którym od razu można go rozpoznać. Historii towarzyszy duży niepokój, bo liczy się czas, którego on ma coraz mniej. Niby widzimy jak mężczyzna ucieka sam, lecz wciąż jest zaniepokojony i rozgląda się na boki. Robi sobie ogromną krzywdę, jakby świadomie rani się, by dojść do czegoś, co dowiemy się znacznie później. Po pewnym czasie, kiedy zauważa pościg, cieszy się, że nikt do niego nie podchodzi, a następnie jego głowa wybucha. I tutaj przechodzimy do śledztwa, które prowadzi komisarz Deryło. Praktycznie sam siebie opisuje, gdyż nie podoba mu się co widzi w lustrze. Charakterystyki innych osób będą ukazane za pośrednictwem spostrzeżeń osób, które je widzą lub znają. Trudno będzie rozwikłać tą zagadkę, gdyż wszelkie poszlaki i tropy z ciała wskazują na nie łączące się ze sobą sprawy. Jednak, kiedy przyjmuje zgłoszenie o kolejnych ofiarach, kontaktuje się z profilerem, obecnym też w innych tomach, by pomógł mu odnaleźć jakiekolwiek związki między tym, co się dzieje. Jak sądzicie, o co w tym wszystkim chodzi? Dlaczego ofiary mają naruszone gałki oczne?
Tą opowieść można podłożyć pod horror, gdyż o...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@ksiazka_ukryta_w_puszczy

2024-11-07

8 /10

Czy dwanaście tomów to już aby nie za dużo, jak na serię? Czy po tylu częściach nie wdziera się już monotonia, brak świeżości i nuda?
Czornyj nie pozwoli na jakąkolwiek nudę, on może uśpić czytelnika ale tylko na chwilę, aby później wystrzelić z grubej rury i pozostawić w osłupieniu i dezorientacji. Nie sposób czasami się pozbierać emocjonalnie po jego historiach, potrafi on zaciekawić czytelnika, wywołać pewien dyskomfort podczas opisów zbrodni, ale i sparaliżować strachem do tego stopnia, że musisz czytać przy zapalonym świetle. Autora swoimi pomysłami nadal utrzymuje wysoko poprzeczkę swoich powieści, potrafi zaskoczyć nowymi wątkami i nadal wywołać dreszcze.
.
Tym razem komisarza Deryło zaczynają gnębić demony przeszłości, jego oczom ukazują się zmarłe bliskie mu osoby. Czy to już oznaki szaleństwa, a może jest inne tego wytłumaczenie? W tym samym czasie pewien mężczyzna włamuje się na cmentarz i zbeszczeszcza zwłoki świeżo pochowanej dziewczyny, wydłubuje jej oko. Na tym nie koniec makabrycznych brodni, to dopiero ich początek.
.
To była sama przyjemność z czytania, bo tym razem autor po raz kolejny zabrał czytelnika do najmroczniejszych zakątków ludzkiego umysłu i najbardziej skrywanych pragnień. Komisarz Deryło i tym razem nie zawiódł, jego zgorzkniałość, irytacja, ale i profesjonalizm nadal na wysokim poziomie. Chociaż na początku było wiele zgrzytów pomiędzy nim, a Sofią nową partnerką, która próbuje zastąpić Tamarę to udaje się im dogadać i ...

» czytaj dalej

× 1 | link |

@agnieszkawa1

2024-09-27

9 /10

Wygląda na to, że zaczynanie serii od środka bądź od końca zaczyna wchodzić mi w krew. Walka komisarza Deryły ze złem trwa już od dawna, a "Apogeum zła" to trzynasta część z nim w roli głównej. Zgadnijcie od czego zaczęłam. Tak, właśnie od tego tytułu.

Czy żałuję? Absolutnie nie, ponieważ książka i tak była dla mnie jasna i zrozumiała, chociaż nie da się ukryć, że ominęło mnie pewnie sporo faktów dotyczących samego komisarza. Nic nie szkodzi, planuję nadrobić pozostałe części.

Sprawa jaką zajmuje się Deryło jest niezwykle skomplikowana i niezrozumiała. Brakuje śladów, dowodów, konkretów na których można chociaż oprzeć śledztwo. Dla czytelnika również jest to nie lada wyzwanie. Włamać się do trumny, żeby wydłubać zmarłej oczy? W jakim celu?

Tym bardziej książkę czytało mi się z wielkim zainteresowaniem. Jednak pomimo powagi sytuacji, nieco śmieszyło mnie zachowanie głównego bohatera. Podczas lektury odnosiłam wrażenie, że on ciągle biegał, wszędzie pędził jakby gonił go sam diabeł. W rezultacie było to nieco śmieszne, ale pewnie taki właśnie jest komisarz Deryło. Narwany, żyjący w biegu.

Książkę przeczytałam jednego dnia, co jest w moim obecnym trybie życie nie lada wyzwaniem. Także mówi to samo przez się. Faktycznie wciąga i nie da się odłożyć. Oczywiście takie jest moje zdanie. A jakie jest Wasze?

× 1 | link |

@obydwiezaczytane

2024-10-10

10 /10

Są takie książki, które nie dają o sobie zapomnieć, jeszcze długo po przeczytaniu. Do takich tytułów z pewnością należy #apogeumzła. To już trzynasty tom serii z komisarzem Erykiem Deryło.

Zło nigdy nie odchodzi. Zawsze jest wśród nas.

Komisarz Deryło nie miał pomysłu na emeryturę i piekielnie się jej bał. Wiedział, że w chwili gdy odejdzie ze służby ciężar codzienności spadnie na niego niczym betonowy sufit. Od jakiegoś czasu dreczyły go koszmary i gnębiły demony przeszłości. Tymczasem pewnien mężczyzna włamuje się na cmentarz i masakruje świeżo pochowane zwłoki. Kiedy zostaje przyłapany na gorącym uczynku, dochodzi do makabrycznych wydarzeń. To rozpoczyna serię kolejnych morderstw.

@maxczornyj nie przestaje mnie zaskakiwać. Książki tego autora od dawna pachną krwią, a nawet nią ociekają. Kiedy zaczynam czytać jakąkolwiek jego książkę świat przestaje istnieć. Tym razem zaserwował dzieło, które miażdży ludzką psychikę, sprawiając, że czytelnik traci resztki wiary w gatunek ludzki.

Apogeum zła to absolutny rasowy thriller, totalny sztos, bezkonkurencyjny. Zapewnia ostrą jazdę i wciska w fotel. Podczas czytania czuć przeszywający strach. Każdy, kto gustuje w mrocznych klimatach, musi to przeczytać.

Czekam na kolejny tom!

× 1 | link |

@zaczytany.tata

2024-10-03

7 /10

Choć umysł Komisarza Deryły stara się znaleźć logiczne wyjaśnienie z każdej sytuacji, ten zdaje się pogłębiać w coraz większym szaleństwie- dręczony demonami przeszłości widuje zmarłych bliskich mu ludzi i ma poczucie ciągłego śledzenia go oraz obserwowania przez kogoś. Tymczasem na jeden z pobliskich cmentarzy włamuje się mężczyzna i masakruje świeżo pochowane zwłoki, wprowadzając w prawdziwą konsternację służby ścigania. Wkrótce dochodzi do kolejnych makabrycznych wydarzeń, a Komisarz Deryło będzie musiał po raz kolejny w swojej karierze stanąć twarzą w twarz z genialnym mistrzem zbrodni…

„Apogeum zła” autorstwa Maxa Czornyja to już trzynasta część cyklu z Komisarzem Erykiem Deryło w roli głównej i myślę, że nikomu z Was nie trzeba bliżej przedstawiać sylwetek obu tych dżentelmenów- panowie w duecie są gwarantami sporej dawki obrzydliwości, makabry i ludzkich dramatów napędzanych przez brutalność, szaleństwo i chęć zwykłej dominacji, skutecznie doprowadzając tym samym w czytelniku do temperatury wrzenia jogo własnej krwi.

Maxa Czornyja czytałem już w wydaniu lepszym, o wiele lepszym. Czytałem także w wydaniu gorszym i to chyba jest mój największym problem w ocenie tej pozycji, bo o ile sympatycy Deryły będą mogli czuć się ukontentowani po skończonej lekturze, o tyle miłośnicy thrillerów i kryminałów mogą poczuć lekki niedosyt, chcąc wymagać od klasy tego autora czegoś więcej. I właśnie tego „czegoś więcej” w mojej ocenie zabrakło, abym mógł „Apogeum z...

» czytaj dalej

| link |

@Zaczytanablondynka

2024-11-09

7 /10

Przeczytane

Apogeum zła -Max Czornyj

„Komisarza Deryłę gnębią demony przeszłości. Widuje zmarłych bliskich i ma wrażenie, że ktoś nieustannie go śledzi. Osuwa się na skraj szaleństwa, choć jego umysł stara się znaleźć logiczne wytłumaczenie. Czy to w ogóle możliwe? Przecież zmarli nie wstają z grobów...

Tymczasem pewien mężczyzna włamuje się na cmentarz i masakruje świeżo pochowane zwłoki. Kiedy zostaje przyłapany na gorącym uczynku, dochodzi do makabrycznych wydarzeń.

Czego poszukiwał w trumnie? Jaki ma związek z kolejnymi morderstwami?

Wydaje się, że ktoś stoi za tymi wszystkimi wydarzeniami. Bóg? Diabeł? A może genialny mistrz zbrodni, gotów wywołać apogeum zła?”

Ten tom kompletnie nie przypadł mi do gustu. On nie powinien być napisany w ten sposób. Jest to dla mnie nie akceptowalne i czuję się trochę oszukana, bo nie wierzę, że autor miał taki zamysł kilka tomów wcześniej.
Sam pomysł wydaje się ok, jednak by nie spojlerowac tym, którzy jeszcze nie czytali, uważam, że pewien „zabieg” tutaj był kolokwialnie mówiąc, do bani !
Jak na autora przystało, jest rzeźnia- brutalnie,masakrycznie i momentami bardzo nieprzyjemnie- jednak ten styl pasuje tutaj idealnie i czyta się bardzo dobrze. Na pewno nie jest to dla osób o słabych nerwach.

Generalnie uważam, że jak ktoś jest fanem kryminałów to będzie miał podczas czytania tej serii niezłą gratkę :)

Współpraca - Wydawnictwo Filia

» czytaj dalej

| link |

@esclavo

2024-10-09

7 /10

Przeczytane

Ja, jak to ja, wzięłam się za czytanie najnowszej książki Czornyja całkowicie nieświadoma, że to kolejna część cyklu. I wpadłam w sam środek wydarzeń, które początkowo były dla mnie całkowicie niezrozumiałe. Ale mimo tego, że to już trzynasty (13!) - udało mi się przeczytać i nawet ogarnąć o co chodzi.

Całkiem mi się podobało, ale czy Komisarz Deryło będzie moim ulubionym policjantem? To chyba nie. Ale że czytam od środka, to możliwe, że umknęło mi wiele niuansów jego charakteru. Nie chcę tutaj pisać o fabule, żeby nie psuć, powiedzmy, niespodzianki, ale musicie wiedzieć, że będzie mrocznie, drastycznie i krwawo. A sama zagadka kryminalna była zgrabna, spójna i logiczna. Obyczajowo - bardzo poprawnie, chociaż jak to w seriach bywa, końcówka urwana i zostawiająca czytelnika z jeszcze większą ilością pytań niż odpowiedzi.

Myślę, że jeśli nadarzy się okazja to będę kontynować czytanie. Nie wiem czy wrócę do poprzednich tomów, ale na pewno jestem ciekawa co jeszcze spotka komisarza Deryło.

| link |