Recenzje książek

Ci, którzy mnie znają, wiedzą, że nie jestem mocno wymagającym czytelnikiem, ale jakieś swoje wymagania - zwłaszcza wobec mojej ukochanej fantastyki mam. Czy pani Natalia Lewandowska im sprostała? @Obrazek Książka opowiada historię Justyny, młoda dziewczyna posiada Divenę, czyli swoistą supermoc, z którą musi się kryć nawet przed swoimi przyjac... Recenzja książki Divendi

@Almaranth × 5

Ocenię publikacje niezbyt wysoko ze względu na pobieżne podejście do tematu. Chociaż Autor spędził pięć lat nad dociekaniem i rozpracowywaniem funkcjonowania czerwonego rynku książka nie wzbogaciła zasadniczo mojej wiedzy. Swego czasu nawet Martyna Wojciechowska, podczas podróży na koniec świata, poświeciła jeden program indyjskim kobietom-inkuba... Recenzja książki Czerwony rynek. Na tropie handlarzy organów, złodziei kości, producentów krwi i porywaczy dzieci

@Asamitt × 13

Gimnastykę robię z samego rana, póki mój umysł się nie obudzi i nie przerwie tego bezsensownego zajęcia. Alosza Awdiejew jako dobrze zorganizowany Rosjanin dzień zaczyna od "zarjadki" czyli gimnastyki, ale gdy się obudzi, ma na nią już całkiem polskie spojrzenie... Nie jest to zbiór tylko jego bon motów - wiele z nich ma innego autora, wielu nie ... Recenzja książki Pigułki rozweselające. Zabawne powiedzonka ratujące przed smutkiem

@tsantsara × 7

Historia niczym z bajki o kopciuszku. Młoda, zaledwie dwudziestojednoletnia kobieta towarzysząca swojej pracodawczyni w pobycie w Monte Carlo, poznaje bogatego wdowca, Maxima de Winter, właściciela słynnej posiadłości Manderley, którego poślubia po kilku tygodniach znajomości. Jest pełna naiwnych marzeń o idealnym życiu, szczęśliwym małżeństwie, ... Recenzja książki Rebeka

@JMG × 8

Wyblakłe kolory, wrażenie cienia, zwietrzałe smaki. Wrażenie ciężaru przygniatającego do ziemi, spowolnienie, niechęć. Albo. Cisza, jak całun, spowijająca wszystko. Poczucie bezsensu, bezcelowości, bezkierunkowości. Ciągłe zniechęcenie, uporczywe przekonanie, że każde działanie jest marnością. Po co się starać? Czy w ogóle ktokolwiek zwraca uwag... Recenzja książki Granice mojego języka. Esej o depresji

@Chassefierre × 15

Jedno co mi się ciśnie na usta po przeczytaniu tej książki to głośne Wowwwwwwwww!!! Vladimir Wolff powalił mnie na łopatki. „Horyzont zdarzeń” liczy sobie 630 stron, które dosłownie wessałem w ciągu dwóch dni (a ściślej ujmując dwóch kompletnie zarwanych nocy). Wypiłem tyle kaw, że już chyba nie mam w żyłach grama krwi. Książka idealnie wpasowała ... Recenzja książki Horyzont zdarzeń

@Sargento_Garcia × 10

Z „Dublina” do „Irlandii”. Edward Ruthefurd w swojej „Irlandii” kontynuuje wątki z wcześniejszej książki, z „Dublina”. Śledzimy losy potomków bohaterów, których zdążyliśmy już poznać, a może nawet polubić. Pierwsza książka obejmuje ponad tysiąc lat historii Szmaragdowej Wyspy, druga - ledwie kilka setek, ale jakie to lata! Anglicy coraz bar... Recenzja książki Irlandia

@Orestea × 8

Kurt Vonnegut w tegoroczne wakacje niewątpliwie skradł moje czytelnicze serce. Nie był to jednak związek krótkotrwały i jednorazowy, który z biegiem czasu pozostawił wyłącznie przyjemne wspomnienia. Zaczęłam interesować się autorem oraz jego życiorysem, a po jego książki sięgam teraz z przeróżnymi oczekiwaniami i niemałą ciekawością. Jest to pisar... Recenzja książki Matka noc

@popkulturkaosobista × 1

Na początek muszę przyznać się przed Wami do tego, że na książkę ,,Chłopiec, kret, lis i koń'' byłam dosłownie najarana jak przysłowiowy Reksio na szynkę. Więc z bolącym gardłem, po wizycie u lekarza, udałam się na Targi Książki (bo po drodze były, tyle mam na swoje usprawiedliwienie), namierzyłam stoisko Albatrosa, wypatrzyłam książkę, sięgnęłam ... Recenzja książki Chłopiec, kret, lis i koń

@Chassefierre × 14

Zastanawiałam się, czytając tę książkę, co mnie skłoniło do tego… Tak długo na nią polowałam. Cóż, chyba za długo. Ale ok, zaczynam. Zaznaczam, że może zbyt dużo napiszę o treści, więc kto nie lubi wiedzieć przed, niech nie czyta. Książka dziwna. A to dlatego, że mogłyby z niej powstać co najmniej cztery opowieści. Jedną z nich bardzo chętni... Recenzja książki Kiedy płaczą świerszcze

@mikakeMonika × 11

Są takie miejsca, gdzie każdy czuje się dobrze i są takie osoby, które przyciągają do siebie jak magnes wszystkich potłuczonych przez los. Takim miejscem jest "Antykwariat z kawą i książką", gdzie gospodynią jest Bunia. To urocza starsza pani, która swoją miłością do książek i ludzi zaraża wszystkich. Tu trafił Kuba w poszukiwaniu towarzyszki na i... Recenzja książki Szczęście przy kominku

@agulkag × 9

Problem z tą książką jest taki, że po wstępnych rozdziałach generujących w czytelniku napięcie i wyczekiwanie, trochę podsycane tez przez reakcje Jodie, która nosi w sobie traumatyczne przeżycia z młodości, potem wykreowana sytuacja niczym z horroru zaczyna się rozłazić. Jodie, jako osoba, która w młodości przeżyła napaść, obecnie zaprawiona w ... Recenzja książki Poza strachem

@Asamitt × 7

Na wstępie muszę zaznaczyć, że żadna ze mnie znawczyni ani nawet miłośniczka science fiction w literaturze i filmie. Po pozycje z tego gatunku sięgam rzadko, wyłącznie gdy mam na to ochotę (co zdarza się rzadko), zachęcona najczęściej opisem fabuły, który musi mnie po prostu zaabsorbować i przekonać. Większość pozycji o podobnej do "Złotych klatek... Recenzja książki Złote klatki. Zniewolenie

,,Pustostan'' jest książką o tym, co najgorsze. Nie tylko w kobietach, ale i w relacjach międzyludzkich. Jej lektura to jak wylanie wiadra pomyj na własną głowę. To jak zebranie wszystkich możliwych stereotypów i krzywdzących słów, wszystkich zaniechań i niedomówień, braku uwagi, egoizmu i błędów komunikacyjnych w jednym miejscu tylko po to, żeby... Recenzja książki Pustostan

@Chassefierre × 15

Czy może być coś bardziej radosnego od czeskiej rodziny arystokratycznej powracającej z Ameryki na łono zaniedbanego i zadłużonego zamku Kostka? Otóż oświadczam, że jako antidotum na deszczowy koniec grudnia, opowieść Evžena Bočeka (Bočka?) sprawdza się znakomicie!⁣ Humor jest tutaj iście czeski, sytuacyjny, fantastycznie ubrany w słowa i bardzo ... Recenzja książki Ostatnia arystokratka

@Pani_Ka × 2

„Siedzi na przystanku autobusowym, sprawdza lajki na Instagramie i dostrzega mężczyznę z bronią, dopiero kiedy ten jest tuż obok. Mogłaby rzucić plecak i pobiec przez bagna. Jest zręczną trzynastolatką i dobrze zna moczary oraz piaszczyste łachy Plum Island. Okolicę jak co rano spowija lekka nadmorska mgiełka, a mężczyzna jest zwalisty ... Recenzja książki Łańcuch

@tylko_ksiazki_w_glowie × 3

Z pisaniem bestsellerów musi być tak jak z pisaniem hitowych piosenek. Niby proste i banalne, a jednak ludzie nucą, kupują płyty, chodzą na koncerty, a dla artysty sława, bogactwa i wieczna chwała. Gdyby to było takie proste, to nie opędzilibyśmy się od kolejnych Dawidów Podsiadłów, a na rynku wydawniczym od Deanów Brownów. Z jakiegoś powodu tak s... Recenzja książki Denar dla szczurołapa

@Mackowy × 18

Przełom XVI i XVII wieku w historii Holandii zapisał się jako czas rozwoju. Wprawdzie Republika Zjednoczonych Prowincji toczyła wojnę o niepodległość, ale jednocześnie budowała zręby swej późniejszej gospodarczej potęgi. Stocznie nie nadążały z budową statków, porty tętniły życiem, holenderskie kompanie handlowe prowadziły interesy z niemal całym ... Recenzja książki Czarna perła

@Beata_ × 6

Opowieść jest tak beznamiętnie spisana, że w pewnym momencie mnie mdliło czytając raz po raz, jak bohaterka oddawała się mężczyznom. Zakładając, że nic nie czując do nich, nie czuła aż takiego poniżenia. Jednocześnie bezsprzecznie pragnęła bliskości człowieka. Ostatecznie by nie utonąć w samotności oddawała to co miała, czyli swoje ciało, a oni i... Recenzja książki Serce Tygrysicy

@Asamitt × 5

Najpierw moją uwagę przykuła okładka, taka inna niż wszystkie, wyróżniająca się na tle zalewającej nas tandety, zapowiadająca dobrą lekturę. Króciutki opis nie wyjawia właściwie niczego. Zaczynam czytać i… przepadam z kretesem! W zasadzie od pierwszych zdań zostaję wciągnięta w niezwykły rytm. Pani Krystyna posługuję się pięknym językiem pisząc o ... Recenzja książki Pokurcz

@Nina × 22

,,Chcesz być piękna, to cierp'', mawiała moja koleżanka ze studiów. Coś w tym jest. Współczesna, nastawiona na konsumpcję i sukces kultura nieustannie zarzuca nas ideałami niedoścignionego piękna. I niby wszystkie wiemy, że modelki, które widzimy w reklamach i na billboardach są wyretuszowane; niby wszystkie wiemy, że influencerka X przepuszcz... Recenzja książki Naciągnięte

@Chassefierre × 16

Bez wstępów i kwiecistej ekwilibrystyki pisać będę albowiem książka jest fajna, zawiera sporo wiedzy na temat szmaragdow i nie jest powieścią o rozbudowanych wątkach. Nasz główny bohater to Stan, właściwie Stasiu, no ale kto Polakowi zabroni, szczególnie w Afryce? Stan jest inżynierem od kopalni, znaczy zna się na wydobyciu złóż, wiedzę tę posta... Recenzja książki Ryzykant i subtelny urok szmaragdów

@Malpa × 15

5 rozdziałów 5 okresów lat 1938 - 2004 70 lat 2 rodziny Jeden „Dygot” Zmuszony wewnętrznym imperatywem głodu jakubowego pisania sięgnąłem po Dygot automatycznie po skończeniu genialnej „Nikt nie idzie”. Nie zaznałem już dawno takiego pragnienia dalszej lektury dzieł nowo poznanego Autora, aż do teraz, do spotkania z twórczością Jakuba Małeckiego... Recenzja książki Dygot

@Johnson × 29

Całkiem niedawno przyjechała do mnie książka, którą widzicie na zdjęciu, czyli "Rabih znaczy wiosna" autorstwa Weroniki Tomali. Jest to druga książka Autorki i wydana również przez Wydawnictwo Dlaczemu. Natomiast zbiera o wiele lepsze opinie niż debiutancka powieść Pani Weroniki. Sama też jest bardzo ciekawą osobą! Wiedzieliście, że prowadzi blog... Recenzja książki Rabih znaczy wiosna

@WystukaneRecenzje × 10

@Obrazek Książka, po którą sięgnęłam z wielką ochotą, a właściwie zbiór przepięknych opowiadań przepełnionych mnóstwem świątecznego klimatu oraz miłości mającej miejsce pośród śnieżnych stoków w Willi Pod Jodłami, okazała się jednym wielkim strzałem w dziesiątkę. Siedem różnych historii, przeróżni bohaterowie i charaktery, których zdaje się n... Recenzja książki Zakochane Zakopane

@DominikaCzyta_Recenzuje × 6