Pierwszy w Dziełach zebranych Miłosza tom, który nie jest wznowieniem wcześniej wydanej książki, lecz zbiorem tekstów w większości nieznanych, rozproszonych po czasopismach dwudziestolecia międzywojennego. Składają się nań eseje i szkice, recenzje i programowe manifesty, korespondencje z Paryża i sylwetki literackie, polemiki i pierwsze - udane (i nagradzane) - próby prozatorskie: nowele i opowiadania. Pieczołowicie opracowany edytorsko przez Agnieszkę Stawiarską tom, poprzedzony jej wstępem i opatrzony przypisami, stanowi nieocenione źródło umożliwiające poznanie młodego Miłosza, prześledzenie ewolucji jego poglądów literackich, artystycznych, a także kształtowanie się jego stylu i warsztatu pisarskiego.