Przypomnienie dawno nie wznawianego tomu esejów, jednego z najważniejszych w dorobku Czesława Miłosza. Pomieścił on w tej książce eseje . o tak znaczących dlań twórcach, jak Blake, Mickiewicz czy Dostojewski, a także klasyczne już teksty:"O piekle", "Saligia", "Ziemia jako raj" czy "Niemoralność sztuki".
Druga część książki, poprzedzona wstępem zatytułowanym „Gorliwość tłumacza” zawiera „prywatną” antologię opatrzonych osobistymi komentarzami przekładów bliskich Miłoszowi, bądź z różnych względów fascynujących go, poetów, . Baudelaire’a, Mertona, Yeatsa, Venclovy, Whitmana, Jeffersa. Całość zamyka przekład Księgi Eklezjasty.