Druga część korespondencji Jerzego Giedroycia z Czesławem Miłoszem zawiera listy pisane w okresie ważnym dla świata (wojna w Wietnamie, ruchy studenckie 1968 roku) i ważnym dla Polski (Marzec 1968, Grudzień 1970). Dzięki wyjazdowi Miłosza na uniwersytet Berkeley w Kalifornii wymiana poglądów dwóch znakomitych protagonistów zyskuje wymiar globalny; często się nie zgadzają, inaczej widzą rolę „Kultury”, czasem obrażają się na siebie, ale ich dialog pozostaje skarbnicą wiedzy o życiu intelektualnym nie tylko emigracji, ale też i Polski, z którą obaj utrzymują żywy kontakt.