O 3 nad ranem nabroił. Znów wlazł tam gdzie nie powinnien i zrzucił obrazek, inne rzeczy, które to przejście wyżej zakrywały. Rumor taki, że podskoczyłam prawie przez sen. A teraz wie, że jestem zła i właśnie się we mnie wkleja.
Ehh...
I jak go tu nie kochać, a z drugiej strony się nie złościć?
Wszystko winna Pani, po co tam to układała, przecież wie, że kot jest ciekawski i tak nie jest złośliwy. Kiedyś znajoma opowiadała, że jej kot wskoczył na stół i coś od niej chciał. Ponieważ nie reagowała, podszedł do kubka z którego piła i strącił go łapką na ziemię.
No mój artysta, jak na niego nie zwracam uwagi, albo patrzę w telefon, co go dużo bardziej irytuje. To wchodzi na parapet i drapie w okno. Wie, że nie cierpię tego dźwięku i zaraz reaguje. A drugi kot delikatnie łapie mnie zębem w łydkę, szczególnie, jak teraz w domu chodzę w krótkich spodenkach.
Jak można, tak na kota zrzucać winę, przecież to anioł wcielony, popatrz jak niewinnie śpi :> A że rzeczy wysoko kuszą? To kocia natura, winić naturę :)
