Szczęśliwy pech

Miałam ochotę na lekką i zabawną lekturę i zdecydowałam się wrócić do tej książki. Kiedy czytałam ją pierwszy raz - nie do końca do mnie przemówiła, może akurat nie byłam w odpowiednim nastroju? Tym razem było inaczej, ale i tak podziwiam spokojnego Rafała, że nie tylko wytrzymał z szaloną Regi, ale jeszcze ma w związku z nią plany. ;)
Regi - początkująca pisarka (no dobrze, wydała jedną książkę w wydawnictwie prowadzonym przez przyrodniego brata matki) wybiera się w spokojne miejsce, by pisać powieść. Trafia do domu Rafała, który nie wynajmuje pokoi, a całą sprawę zaaranżowała jego była żona. Od początku okazuje się, że Regi to chodząca katastrofa, jest, jak sama mówi "..uparta, bezczelna i wredna ..." a przy tym ma wyjątkowy talent do tworzenia zamieszania. Nawet jeśli chce tylko zrobić zakupy, to okazuje się, że przy okazji dzieją się dziwne rzeczy.
Rafał ma z Regi prawdziwy krzyż pański, bo udało jej się w krótkim czasie zdemolować mu spiżarnię, prawie go przytruć zbyt ostro doprawioną potrawą (zaszkodziła bezczelnemu listonoszowi, jakoś mi go nie żal, nie żre się bez zezwolenia gospodarzy), złapać go we wnyki, postrzelić z jego własnej strzelby, zrobić kilka dziur w domu i przy okazi doprowadzić do obłędu okolicę.
Tym niemniej, choć na myśl, do czego zdolna jest ta dziewczyna, jeżyły mi się włosy na głowie, to ich rozmówki, chwilami wpadające w czysty absurd, doprowadzały do ataków śmiechu. Jest to doskonała lektura wakacyjna, rozrywkowa, odprężająca, oc...

Książka leciutka, do przeczytania w jedno popołudnie, ale wyjątkowo zabawna. Muszę przyznać, że często śmiałam się do łez. W trakcie czytania mąż poprosił mnie o wyjście do innego pokoju, bo nie mógł się skupić na swoich zajęciach, gdy wyłam w głos.