Mięso wołowe, które leżało przede mną, to było ciało jakiegoś przeżuwacza stojącego gdzieś na łące, tylko że opuściła je krew, rzeka, która tak szybko daje i odbiera życie, a z której pozostało tu już tylko kilka kropel perlących się na białym papierze. Rzeźnik, który mówił o seksie przez całe dnie, był z takiego samego ciała, ale jego ciało było ciepłe, gdzieniegdzie jędrne, gdzieniegdzie miękkie. Rzeźnik także miał swoje lepsze i gorsze strony, wymagające, takie, które paliły się do tego, by przekształcić się w mięso. Moje ciało też było samo, a ja czułam pożar ogarniający moje krocze, kiedy słuchałam słów rzeźnika... Alina Reyes (ur. w 1956 roku) jest autorką ponad dwudziestu książek, z których niemal każda wywołała obyczajowy skandal, a kilka na trwałe wpisało się do kanonu europejskiej literatury erotycznej; najgłośniejsze z nich to Lilith, Derriére la porte i przełożony na 25 języków oraz sfilmowany w 1998 roku Rzeźnik. Dziennikarz Bernard Pivot zapytał Alinę Reyes w trakcie popularnego programu literackiego "Apostrophe", czy Rzeźnik to erotyka czy pornografia. Autorka udzieliła wyczerpującej odpowiedzi w krótkometrażowym libertyńskim filmie, jaki zrealizowała dla telewizji Arte. Opowiada w nim o swojej fascynacji kulturowymi znakami: od groty w Garge aż po grotę w Lourdes - miejscami kultu bogini matki, macierzyństwa, odwiecznej kobiecej boskości. Alina Reyes jest wędrowną duszą. Zamieszkuje z przyjacielem i dziećmi w starej zrujnowanej stodole wysoko nad Bariges w Pirenejach, prawie na samym szczycie Tourmalet, gdzie zbiera zioła, obrazy i słowa. Codzienny zachwyt i oczarowanie przyrodą, dobrowolne oddalenie od świata, szczególnie zimą, pozwala jej tworzyć. Pisze jedną książkę po drugiej i powoli oddala się od agresywnego i skandalizującego erotyzmu znanego z wcześniejszego okresu jej twórczości. Zmierza natomiast w kierunku poetyckiego oddania sfery kobiecej seksualności, co w wieku dojrzałym stało się dla niej ideałem literatury erotycznej.