Śmierć Jezusa na krzyżu była momentem przełomowym w historii ludzkości. Ewangelie opisują nadzwyczajne zjawiska towarzyszące temu wydarzeniu: rozdarcie zasłony świątyni, trzęsienie ziemi, pękanie skał. Te symbole, w zestawieniu z nakarmieniem tłumu opisanym w Ewangelii Marka, ukazują przejście od ofiary do obfitości, od oddzielenia od Boga do ponownego zjednoczenia i Bożego zaopatrzenia.

Fragment Ewangelii Mateusza 27, 50-51 opisuje moment śmierci Jezusa: „Jezus zaś znów donośnie zawołał i oddał ducha. Wtedy zasłona przybytku rozdarła się na dwoje, od góry do dołu, ziemią zatrzęsło, skały popękały”. Rozdarcie zasłony, oddzielającej Miejsce Najświętsze od reszty świątyni, symbolizowało usunięcie bariery między Bogiem a ludźmi. Wcześniej, tylko arcykapłan mógł raz w roku wejść do tego miejsca. Ofiara Jezusa otworzyła drogę każdemu człowiekowi, by mógł mieć bezpośredni dostęp do Boga. Trzęsienie ziemi i pękanie skał podkreślają wagę i nadprzyrodzony charakter tego wydarzenia.

Rozdarcie i Obfitość

Zestawiając ten fragment z Ewangelią Marka 6, 37 gdzie Jezus nakazuje uczniom nakarmić tłum: „A On na to: Wy dajcie im jeść. Wtedy Go zapytali: Czy mamy iść, nakupić chleba za dwieście denarów i dać im zjeść?”, widzimy kontrast między symbolicznym „rozdarciem” a praktycznym działaniem. Uczniowie, zaniepokojeni brakiem środków, pytają, skąd wziąć jedzenie. Jezus pokazuje, że w Nim jest źródło obfitości, nawet w obliczu braku. Nakarmienie tłumu to zapowiedź duchowego nakarmienia, które oferuje Jezus – nakarmienia Słowem Bożym i życiem wiecznym.

 Możemy dostrzec, jak wiele osób doświadcza dziś poczucia oddzielenia – od Boga, od innych ludzi, a nawet od samych siebie. Czujemy się „rozdarci” wewnętrznie, zmagamy się z lękiem, samotnością i brakiem sensu. Podobnie jak uczniowie, często skupiamy się na braku, na tym, czego nam brakuje, zamiast ufać Bożej obfitości. W dzisiejszym świecie, naznaczonym konsumpcjonizmem i presją osiągnięć, łatwo zapomnieć o duchowym wymiarze życia. Potrzebujemy przypomnienia o tym, że Bóg jest źródłem prawdziwego zaspokojenia, a Jego ofiara otworzyła nam drogę do pełni życia.

 Zastanów się, w jakich obszarach twojego życia odczuwasz „rozdarcie”. Czy czujesz się oddzielony od Boga? Czy zmagasz się z poczuciem braku? Oddaj te troski Bogu i zaufaj Jego obfitości. Szukaj duchowego nakarmienia w Słowie Bożym i w społeczności wierzących. Pamiętaj, że ofiara Jezusa otworzyła ci drogę do życia w pełni.

Rozdarcie, które przyniosła ofiara, otworzyło bramy obfitości, gdzie każdy, kto szuka, znajdzie zaspokojenie.

Modlitwa:

Boże, dziękujemy Ci za ofiarę Twojego Syna, Jezusa Chrystusa, która otworzyła nam drogę do Ciebie. Dziękujemy za Twoją obfitość i za to, że w Tobie znajdujemy prawdziwe zaspokojenie. Prosimy Cię, pomóż nam żyć w pełni tej obfitości i dzielić się nią z innymi. Amen.

Oprac. z łaski opatrzności Bożej,
redaktor Gniadek

(26)