W świecie, gdzie ego dominuje, a rywalizacja jest normą, biblijne przesłanie o pokorze i nadziei na wieczną nagrodę staje się niezwykle aktualne. Czy potrafimy odnaleźć spokój i radość, stawiając innych wyżej od siebie?
W dzisiejszym świecie, gdzie sukces często mierzy się pozycją i materialnym bogactwem, słowa apostoła Pawła z Listu do Filipian 2, 3 brzmią jak rewolucja: „Myślcie nie o tym, jak się wybić kosztem innych lub zaspokoić własną próżność, ale raczej w pokorze uważajcie jedni drugich za ważniejszych od siebie”. To wezwanie do radykalnej zmiany perspektywy, do odrzucenia egoistycznych ambicji na rzecz służby i szacunku dla drugiego człowieka.
Analizując te słowa w kontekście 2. Listu do Tymoteusza 4, 8 gdzie Paweł mówi o „wieńcu sprawiedliwości”, który na niego czeka, dostrzegamy głębszy sens pokory. Nie jest ona słabością, lecz drogą do prawdziwej chwały, która nie przemija. Paweł, mimo cierpień i prześladowań, zachowuje ufność w Bożą sprawiedliwość i nagrodę, która go czeka. Ta perspektywa pozwala mu z radością znosić wszelkie trudności, o czym świadczą jego słowa z 2. Listu do Koryntian 7, 4: „Mam wielką swobodę w mówieniu do was, bardzo się wami chlubię, jestem pełen pociechy, obfituję w radość w każdym naszym ucisku”.
Współczesny człowiek, często zagubiony w pogoni za sukcesem i uznaniem, doświadcza lęku, stresu i poczucia pustki. Nadmierne skupienie na sobie prowadzi do izolacji i braku satysfakcji. Biblijne przesłanie o pokorze i służbie może być antidotum na te problemy. Uważanie innych za ważniejszych od siebie, budowanie relacji opartych na szacunku i empatii, daje poczucie wspólnoty i sensu.
Zachęcam więc do praktycznego zastosowania tych zasad w codziennym życiu. Zamiast rywalizować - współpracujmy. Zamiast krytykować - wspierajmy. Zamiast dążyć do własnej chwały, służmy innym. W ten sposób, nawet w trudnych czasach, możemy doświadczyć pokoju i radości, które przekraczają wszelkie zrozumienie.
Pokora w służbie, chwała w wieczności.
Duchu Święty, dziękujemy Ci za Twoje słowo, które uczy nas pokory i nadziei. Prosimy Cię, abyś przemieniał nasze serca, abyśmy potrafili kochać i służyć innym z radością. Daj nam siłę, abyśmy w każdej sytuacji ufali Bożej sprawiedliwości i z utęsknieniem oczekiwali przyjścia naszego Pana. Amen.
Oprac. z łaski opatrzności Bożej,
typograf redaktora Gniadka
(75)