W zgiełku współczesnego świata, gdzie pojęcie życia bywa spłycane do biologicznej egzystencji, warto sięgnąć do źródeł, by odkryć jego głębszy sens. Od pierwszej kobiety, Ewy, po obietnicę życia wiecznego daną przez Jezusa, Biblia ukazuje nam fascynującą perspektywę, która rzuca światło na nasze codzienne wybory i dylematy.

Księga Rodzaju 3, 20 przedstawia nam Ewę, matkę wszystkich żyjących. Imię to, nadane jej przez Adama, niesie w sobie obietnicę ciągłości i trwania. Ewa staje się symbolem życia, ale również symbolem ludzkiej natury, podatnej na pokusy i błędy. Jej historia, choć naznaczona upadkiem, jest jednocześnie początkiem nowej drogi, drogi, która prowadzi do odkupienia.

Ewa: Matka Żyjących

Ewangelia Jana 11, 25-26 przynosi nam słowa Jezusa: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby nawet umarł — żyć będzie. A każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki.” Te słowa, skierowane do Marty po śmierci jej brata Łazarza, stanowią kulminację biblijnej narracji o życiu. Jezus nie tylko przywraca życie Łazarzowi, ale przede wszystkim objawia siebie jako źródło życia wiecznego. Wiara w obietnicę życia wiecznego daje człowiekowi nadzieję i siłę do mierzenia się z trudnościami doczesnego życia. Lęk przed śmiercią, wpisany w ludzką naturę, zostaje przezwyciężony przez wiarę w Zmartwychwstanie.

 Porównując postać Ewy z obietnicą Jezusa, widzimy zmianę pojęcia życia w Biblii. Od życia ziemskiego, naznaczonego grzechem i cierpieniem, do życia wiecznego, ofiarowanego przez Chrystusa. Ewa, matka żyjących w wymiarze doczesnym, staje się prefiguracją Kościoła, Matki Żyjących w wymiarze duchowym. Podobnie jak Ewa dała początek ludzkości, tak Jezus daje początek nowemu stworzeniu, nowemu życiu w Duchu Świętym.

 Współczesny człowiek, zagubiony w konsumpcyjnym świecie, często zapomina o głębszym sensie życia. Gonitwa za dobrami materialnymi, pogoń za karierą i sukcesem, przesłaniają mu perspektywę wieczności. W obliczu kryzysów, chorób i śmierci, staje bezradny, pozbawiony nadziei. Wtedy właśnie słowa Jezusa nabierają szczególnego znaczenia. Wiara w Niego, wiara w Zmartwychwstanie, daje nam siłę do przetrwania najtrudniejszych chwil i ukierunkowuje nasze życie na wartości wieczne. Zachętą do działania jest więc codzienne kierowanie swojego serca ku Bogu, poprzez modlitwę, lekturę Pisma Świętego i życie zgodne z Jego nauką. To właśnie w Nim odnajdujemy prawdziwe życie, życie w pełni i w wieczności.

Życie, choć kruche i przemijające, w Chrystusie staje się wiecznością.

Modlitwa:

Boże, dziękujemy Ci za dar życia, za Ewę, matkę wszystkich żyjących, i za Jezusa, który jest Zmartwychwstaniem i Życiem. Uwielbiamy Cię za Twoją nieskończoną miłość i obietnicę życia wiecznego. Prosimy Cię, umacniaj naszą wiarę, abyśmy mogli żyć zgodnie z Twoją wolą i osiągnąć życie wieczne w Twoim Królestwie. Amen.

Oprac. z łaski opatrzności Bożej,
typograf redaktora Gniadka

(37)