W zgiełku współczesnego świata, gdzie pozory często mylone są z treścią, warto zatrzymać się i zastanowić nad istotą prawdziwej pobożności. Prorok Micheasz, a za nim apostoł Paweł, wskazują nam drogę, która prowadzi do autentycznej relacji z Bogiem. Nie są to ofiary materialne, lecz postawa serca – sprawiedliwość, miłosierdzie i pokora.

 Fragment z Księgi Micheasza 6, 6-8 stawia fundamentalne pytanie o to, co naprawdę podoba się Bogu. Czy są to ofiary całopalne, tysiące baranów, a może ofiara z pierworodnego syna? Bóg, ustami Micheasza, udziela jasnej odpowiedzi: „On ci oznajmił, człowieku, co jest dobre i czego PAN żąda od ciebie: jedynie tego, byś czynił sprawiedliwie, kochał miłosierdzie i pokornie chodził z twoim Bogiem”.

Trzy Filary Wiary

 Ten krótki werset zawiera w sobie głębokie przesłanie, które rezonuje również w Nowym Testamencie. Apostoł Paweł, w Liście do Rzymian 1, 1 przedstawia się jako „sługa Chrystusa Jezusa, powołany jako apostoł, przydzielony do głoszenia Bożej dobrej nowiny”. Jego służba nie polegała na składaniu ofiar materialnych, lecz na głoszeniu Ewangelii – Dobrej Nowiny o zbawieniu przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Zarówno Micheasz, jak i Paweł, podkreślają, że istotą relacji z Bogiem nie są zewnętrzne rytuały, lecz wewnętrzna przemiana serca.

 Sprawiedliwość, miłosierdzie i pokora to trzy filary prawdziwej pobożności. Sprawiedliwość oznacza postępowanie zgodnie z Bożymi przykazaniami i dbanie o dobro innych. Miłosierdzie to współczucie i gotowość do pomocy potrzebującym. Pokora natomiast to uznanie swojej zależności od Boga i unikanie pychy.

 Analizując te wartości w kontekście historyczno-kulturowym, widzimy, że od zawsze stanowiły one wyzwanie dla ludzkości. Już w Starym Testamencie prorocy napominali Izraela za odchodzenie od sprawiedliwości i miłosierdzia. Podobnie, Jezus w Nowym Testamencie krytykował faryzeuszy za ich zewnętrzną pobożność, która nie miała odzwierciedlenia w ich sercach.

 Współczesny świat, zdominowany przez konsumpcjonizm i pogoń za sukcesem, często zapomina o tych fundamentalnych wartościach. Problemy takie jak nierówności społeczne, brak tolerancji i egoizm są konsekwencją braku sprawiedliwości, miłosierdzia i pokory.

 Zastosowanie tych zasad w życiu codziennym wymaga od nas ciągłej pracy nad sobą. Psychologicznie, praktykowanie sprawiedliwości, miłosierdzia i pokory prowadzi do wzrostu poczucia własnej wartości, poprawy relacji z innymi i ogólnego dobrostanu psychicznego. Czyniąc sprawiedliwie, doświadczamy satysfakcji z bycia uczciwym. Okazując miłosierdzie, budujemy więzi z innymi ludźmi. A poprzez pokorę, uczymy się akceptować siebie i swoje ograniczenia.

 Zastanów się, w jaki sposób możesz wcielać w życie te trzy wartości. Czy możesz być bardziej sprawiedliwy w swoich relacjach z innymi? Czy możesz okazać więcej miłosierdzia wobec potrzebujących? Czy możesz pielęgnować w sobie postawę pokory?

Modlitwa:

Boże, Ojcze nasz, dziękujemy Ci za Twoje Słowo, które nas poucza i prowadzi. Dziękujemy Ci za proroka Micheasza i apostoła Pawła, którzy wskazali nam drogę prawdziwej pobożności. Prosimy Cię, pomóż nam czynić sprawiedliwie, kochać miłosierdzie i pokornie chodzić z Tobą. Ufamy Tobie z dziecięcą ufnością, wiedząc, że Ty jesteś naszym Ojcem, który nas kocha i pragnie naszego dobra. Amen.

Oprac. z łaski opatrzności Bożej,
redaktor Gniadek

(4)