W zabieganym świecie, gdzie pośpiech i konsumpcjonizm zdają się dyktować rytm życia, starożytne wezwanie do świętowania szabatu nabiera nowego znaczenia. Czy w natłoku obowiązków i nieustannym dążeniu do sukcesu potrafimy jeszcze odnaleźć przestrzeń na refleksję, odpoczynek i budowanie relacji z Bogiem? Księga Ezechiela i Ewangelia Łukasza rzucają światło na istotę wierności w małych rzeczach i znaczenie szabatu jako znaku rozpoznawczego Boga.

Fragment z Księgi Ezechiela 20, 19-20 przypomina Izraelitom o fundamentalnej roli przestrzegania Bożych ustaw i praw, a w szczególności o świętowaniu szabatu. Szabat miał być znakiem przymierza między Bogiem a Jego ludem, widocznym symbolem ich oddzielenia od innych narodów i przynależności do Jahwe. To dzień odpoczynku od pracy, poświęcony na modlitwę, refleksję i budowanie więzi z Bogiem.

Szabat: Znak Bożej obecności.

Z kolei przypowieść o minach z Ewangelii Łukasza 19, 11-27 (w tym wers 17) ukazuje nagrodę za wierność w powierzonych zadaniach. Sługa, który pomnożył powierzone mu pieniądze, został pochwalony i otrzymał większą odpowiedzialność. „Świetnie, dobry sługo — odpowiedział pan — ponieważ okazałeś się wierny w tak małej sprawie, powierzam ci władzę nad dziesięcioma miastami”. To pokazuje, że Bóg zwraca uwagę na nasze codzienne wybory i postawy. Wierność w małych rzeczach, takich jak przestrzeganie szabatu, jest odzwierciedleniem naszej wierności wobec Boga i przygotowuje nas do większych zadań.

 Porównując te dwa fragmenty, widzimy spójną naukę o znaczeniu posłuszeństwa i wierności. Szabat nie jest jedynie zewnętrznym rytuałem, ale przede wszystkim wyrazem wewnętrznej postawy serca. Jest to czas, w którym uznajemy Boga za Pana naszego życia i oddajemy Mu cześć. W kontekście współczesności, gdzie tempo życia jest niezwykle szybkie, a presja sukcesu ogromna, zachowanie szabatu może być wyzwaniem. Jednak właśnie w tym kontekście nabiera on szczególnego znaczenia. Szabat staje się przestrzenią na oddech, refleksję i odnowę duchową. Jest to czas, w którym możemy oderwać się od codziennych trosk i skupić na relacji z Bogiem, z rodziną i z samym sobą. Regularny odpoczynek i refleksja mają pozytywny wpływ na nasze zdrowie psychiczne i emocjonalne. Pomagają redukować stres, poprawiają koncentrację i kreatywność. Co więcej, praktykowanie szabatu uczy nas dyscypliny i panowania nad sobą, co jest kluczowe w walce z pokusami konsumpcjonizmu i pogoni za dobrami materialnymi.

Wierność w małych rzeczach jest kluczem do doświadczenia Bożej obecności. Kto szanuje szabat, ten odkrywa, że Bóg jest obecny w każdym dniu tygodnia.

Modlitwa:

Wszechmocny Boże, dziękujemy Ci za dar szabatu, za czas odpoczynku i odnowy. Prosimy Cię, pomóż nam doceniać ten dar i wiernie go przestrzegać. Ucz nas wierności w małych rzeczach, abyśmy mogli doświadczać Twojej obecności w każdym aspekcie naszego życia. Bądź uwielbiony na wieki. Amen.

Oprac. z łaski opatrzności Bożej,
typograf redaktora Gniadka
(35)