Czy kontemplując majestat gór i bezkres mórz, zastanawiamy się nad Tym, który je stworzył? A czy w codziennym życiu dostrzegamy moc zachęty, która potrafi podnieść na duchu i dodać sił w trudnych chwilach? Zobacz te dwa aspekty, jak świadomość Bożej mocy, objawionej w stworzeniu, łączy się z darem zachęty, uosobionym przez Barnabę, Syna Zachęty.
Psalm 95, 3-5 wznosi hymn pochwalny na cześć Boga, Króla wszechświata, którego potęga objawia się w majestacie stworzenia. „On trzyma w ręku głębie ziemi, Do Niego należą wierzchołki gór; Jego jest morze, bo On je uczynił, Jego ręce ukształtowały ląd”. Kontemplacja tych wersetów prowadzi nas do głębokiego poczucia pokory wobec Stwórcy, którego moc jest niezmierzona. Obraz Boga, który „trzyma w ręku głębie ziemi”, ukazuje Jego wszechmoc i kontrolę nad całym stworzeniem. Podobnie, posiadanie „wierzchołków gór” i ukształtowanie lądu podkreśla Jego suwerenność. To nie tylko poetyckie opisy, ale przede wszystkim świadectwo Bożej chwały, które powinno inspirować nas do uwielbienia.
Z drugiej strony, Dzieje Apostolskie 4, 36 przedstawiają nam Józefa, nazwanego przez apostołów Barnabą, czyli Synem Zachęty. Jego imię stało się synonimem wsparcia, pocieszenia i budowania wspólnoty. Barnaba odegrał kluczową rolę w początkach chrześcijaństwa, m.in. wspierając Pawła w jego misyjnej działalności. Jego postawa jest przykładem praktycznego zastosowania wiary, która manifestuje się w trosce o innych.
Łącząc te dwa obrazy – Boga Stwórcy i Barnaby, Syna Zachęty – dostrzegamy głęboką prawdę: Boża moc nie objawia się jedynie w majestacie natury, ale również w ludzkiej życzliwości i wsparciu. Zachęta, którą ofiarujemy innym, jest odzwierciedleniem Bożej miłości i troski. W dzisiejszym świecie, pełnym niepewności i lęku, potrzeba nam zarówno kontemplacji Bożej mocy, jak i praktykowania zachęty. Poczucie przynależności i wsparcia społecznego ma kluczowe znaczenie dla zdrowia psychicznego. Zachęcanie innych, docenianie ich wysiłków i okazywanie im zrozumienia, buduje silne więzi społeczne i pomaga radzić sobie z trudnościami. W kontekście współczesnych problemów, takich jak samotność, depresja czy kryzysy egzystencjalne, postawa Barnaby staje się szczególnie istotna.
Moc Stwórcy w naturze inspiruje, a moc zachęty w sercu uzdrawia.
Wszechmocny Boże, Stwórco nieba i ziemi, dziękujemy Ci za Twoją nieskończoną moc, którą objawiasz w majestacie stworzenia. Dziękujemy Ci za dar zachęty, który pozwala nam wspierać się nawzajem i budować wspólnotę miłości. Prosimy Cię, abyśmy byli świadkami Twojej chwały i narzędziami Twojej łaski, niosąc pocieszenie i nadzieję tym, którzy tego potrzebują. Amen.
Oprac. z łaski opatrzności Bożej,
typograf redaktora Gniadka
(34)