W zgiełku współczesnego świata, gdzie wszystko zdaje się pędzić naprzód, a natychmiastowa gratyfikacja stała się normą, umiejętność czekania i pokładania nadziei wydaje się zanikać. Czy jednak w tym niecierpliwym pędzie nie tracimy czegoś istotnego? Refleksja nad biblijnymi wersetami z Księgi Psalmów i Ewangelii Jana rzuca światło na wartość cierpliwości, oczekiwania i mocy prawdy w procesie duchowego wzrostu i odzyskiwania wolności.

Psalmista w Psalmie 130, 5-6 wyraża głębokie pragnienie Boga, porównując je do tęsknoty stróżów wypatrujących poranka. To obraz silnego, wewnętrznego napięcia, wyczekiwania na upragnione światło, które przynosi ulgę po nocnej ciemności. To czekanie nie jest jednak bierne. Psalmista wyznaje: „W Jego Słowie pokładam nadzieję”. To Słowo staje się kotwicą w czasie próby, obietnicą, która podtrzymuje ducha.

Prawda Wyzwala: Nadzieja w Czekaniu

Podobny motyw odnajdujemy w Ewangelii Jana 8, 32: „i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli”. Prawda, o której mówi Jezus, to nie tylko zbiór faktów, ale przede wszystkim On sam – „Ja jestem drogą, prawdą i życiem” (Jn 14, 6). Poznanie tej prawdy, przyjęcie jej do serca, prowadzi do autentycznego wyzwolenia. Wyzwolenia od lęku, grzechu, poczucia beznadziei.

 Porównując te dwa fragmenty, dostrzegamy głęboką zależność między czekaniem a poznawaniem prawdy. Czekanie, oparte na Słowie Boga, przygotowuje serce na przyjęcie prawdy. Jest procesem oczyszczania, rezygnacji z własnych, często błędnych wyobrażeń, by otworzyć się na Boże objawienie. Podobnie jak Izraelici czekali na Mesjasza, my również, w różnych okolicznościach życia, jesteśmy wezwani do cierpliwego oczekiwania na Boże działanie.

 Współczesny człowiek, bombardowany bodźcami i presją natychmiastowych rezultatów, często zapomina o wartości czekania. Doświadczamy frustracji, lęku, a nawet depresji, gdy nasze oczekiwania nie spełniają się od razu. Cierpliwość i umiejętność odraczania gratyfikacji są kluczowe dla zdrowia psychicznego i osiągania długoterminowych celów.

 Dlatego, w świetle biblijnych prawd, jesteśmy wezwani do praktykowania „świętego czekania”. Czekania, które nie jest bezczynne, ale aktywne – oparte na modlitwie, Słowie Bożym i zaufaniu do Bożej Opatrzności. To czekanie kształtuje nasz charakter, uczy pokory i otwiera nas na działanie Ducha Świętego. Prawda, którą poznajemy w tym procesie, wyzwala nas od iluzji, lęków i ograniczeń, prowadząc do pełni życia w Bogu.

Cierpliwe czekanie w prawdzie jest drogą od tęsknoty do wolności.

Modlitwa:

Wszechmogący Boże, dziękujemy Ci za Twoje Słowo, które jest światłem na naszej drodze. Dziękujemy za obietnicę prawdy, która wyzwala. Prosimy Cię, naucz nas cierpliwości i ufności w Twoją Opatrzność. Pomóż nam czekać na Ciebie z nadzieją i otwartym sercem, abyśmy mogli doświadczyć pełni Twojej miłości i wolności. Amen.

Oprac. z łaski opatrzności Bożej,
redaktor Gniadek

(20)