W świecie, w którym relacje międzyludzkie bywają kruche, a pokusy zdrady czyhają na każdym kroku, biblijne przesłanie o wierności nabiera szczególnego znaczenia. Przykazanie „Nie cudzołóż” (Ks. Wyjścia 20, 14) nie ogranicza się jedynie do sfery fizycznej, ale dotyka głębszych aspektów ludzkiej natury – wierności w myślach, słowach i czynach. Przykład Melchizedeka (Hbr 7, 1-3), króla sprawiedliwości i pokoju, rzuca światło na nierozerwalny związek między wiernością a budowaniem trwałego pokoju.
Przykazanie „Nie cudzołóż” w Dekalogu nie jest jedynie zakazem aktu fizycznej zdrady. W szerszym kontekście odnosi się do wierności w każdej relacji – małżeńskiej, rodzinnej, przyjacielskiej, a nawet w relacji z samym sobą i z Bogiem. Cudzołóstwo, zarówno w sensie dosłownym, jak i metaforycznym, narusza fundament zaufania, które jest spoiwem każdej zdrowej relacji. Prowadzi do bólu, rozczarowania i zniszczenia.
Postać Melchizedeka, „króla sprawiedliwości” i „króla pokoju”, stanowi fascynujący przykład biblijny. Autor Listu do Hebrajczyków podkreśla jego wyjątkowość – brak rodowodu, początku dni i końca życia, co symbolicznie upodabnia go do Syna Bożego, Jezusa Chrystusa. Melchizedek, jako kapłan Boga Najwyższego, błogosławi Abrahama, a ten oddaje mu dziesięcinę. Ten gest uznania i poddania się wyższej władzy duchowej wskazuje na porządek oparty na sprawiedliwości i pokoju.
Porównując te dwa fragmenty Pisma Świętego, widzimy, że wierność jest kluczowa dla budowania trwałego pokoju i sprawiedliwości. Brak wierności, zdrada, naruszają harmonię i prowadzą do konfliktów. Z kolei postawa Melchizedeka, symbolizującego sprawiedliwość i pokój, ukazuje, że te wartości są ze sobą nierozerwalnie związane.
Współczesny świat, zdominowany przez konsumpcjonizm, pośpiech i powierzchowne relacje, stawia przed nami liczne wyzwania w kwestii wierności. Pokusy zdrady, zarówno w sferze osobistej, jak i zawodowej, są wszechobecne. Brak poczucia własnej wartości, lęk przed bliskością czy poszukiwanie silnych emocji mogą prowadzić do zachowań naruszających wierność. Dlatego tak ważne jest budowanie silnej tożsamości, opartej na wartościach moralnych i duchowych.
Zachętą jest codzienne dbanie o relacje, pielęgnowanie zaufania i otwarte komunikowanie swoich potrzeb i oczekiwań. Wierność wymaga świadomego wyboru i ciągłej pracy nad sobą. Pamiętajmy, że wierność Bogu i Jego przykazaniom jest fundamentem trwałego pokoju w naszych sercach i relacjach z innymi ludźmi.
Wierność jest kotwicą, która chroni statek relacji przed rozbiciem o skały zdrady.
Wszechmocny Boże, dziękujemy Ci za Twoje Słowo, które oświeca nasze drogi. Dziękujemy za przykład Melchizedeka, króla sprawiedliwości i pokoju. Prosimy Cię, umacniaj naszą wierność Tobie i bliźnim. Daj nam siłę do pokonywania pokus i budowania relacji opartych na zaufaniu i miłości. Tobie niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.
Oprac. z łaski opatrzności Bożej,
typograf redaktora Gniadka
(47)