W zabieganym świecie, gdzie relacje często spłycają się do powierzchownych kontaktów, warto przypomnieć sobie o fundamentalnej roli budowania autentycznych więzi, opartych na szacunku i miłości. Listy apostolskie, choć pisane wieki temu, wciąż niosą aktualne przesłanie o wartości posłannictwa i wzajemnego wsparcia w wierze. Przyjrzyjmy się, jak te starożytne teksty mogą inspirować nas dzisiaj.

 Apostoł Paweł, pisząc do Filipian (Flp 2, 28-29), wyraża troskę o swój lud i radość z powodu powrotu Tymoteusza (choć w tym fragmencie nie jest on wymieniony z imienia, kontekst listu na to wskazuje). Posyła go z powrotem, pragnąc, by widok Tymoteusza ucieszył Filipian i zmniejszył jego własny smutek. To ukazuje, jak ważne były dla Pawła relacje z ludźmi, z którymi dzielił wiarę. Wysyłanie posłańców było powszechną praktyką w starożytności, służącą nie tylko przekazywaniu wiadomości, ale także budowaniu i utrzymywaniu więzi. Posłaniec był reprezentantem posyłającego, niosącym jego autorytet i troskę.

Posłani z Miłością

 Podobnie, w 1. Liście Jana 4,9 czytamy o największym posłannictwie w historii – o posłaniu Syna Bożego na świat. To akt miłości Boga do ludzkości, ofiarowanie życia wiecznego przez Jezusa. To posłannictwo ma fundamentalne znaczenie dla naszej wiary. Porównując te dwa fragmenty, widzimy, że zarówno posłanie Tymoteusza, jak i posłanie Jezusa, mają swoje źródło w miłości i trosce. Tymoteusz niósł pocieszenie i umocnienie, Jezus – zbawienie i życie.

 Współczesny świat stawia przed nami wiele wyzwań. Jesteśmy narażeni na samotność, alienację i brak autentycznych relacji. Media społecznościowe, choć dają iluzję kontaktu, często prowadzą do powierzchownych interakcji. W tym kontekście, przesłanie o wartości posłannictwa i budowania relacji nabiera szczególnego znaczenia. My również jesteśmy posłani – niekoniecznie w dalekie kraje, ale do naszych rodzin, miejsc pracy, społeczności. Naszym zadaniem jest niesienie miłości, wsparcia i nadziei. Możemy to czynić poprzez proste gesty: rozmowę, uśmiech, pomocną dłoń.

 Psychologowie podkreślają, że budowanie silnych relacji interpersonalnych ma pozytywny wpływ na nasze zdrowie psychiczne i fizyczne. Dzielenie się z innymi naszymi radościami i troskami, okazywanie im szacunku i miłości, jest nie tylko wyrazem naszej wiary, ale także kluczem do szczęśliwego życia.

 Zachęcam Cię dzisiaj do refleksji nad swoimi relacjami. Czy jesteś posłańcem miłości i nadziei? Czy potrafisz okazywać szacunek i troskę innym? Pamiętaj, że każdy gest, nawet najmniejszy, może mieć ogromne znaczenie.

Modlitwa:

Ojcze Niebieski, dziękujemy Ci za Twoją nieskończoną miłość, którą okazałeś posyłając swojego Syna, Jezusa Chrystusa. Dziękujemy Ci za przykład Tymoteusza i innych wiernych, którzy służyli z oddaniem. Prosimy Cię, pomóż nam być posłańcami Twojej miłości w naszym codziennym życiu. Daj nam siłę, by budować autentyczne relacje, okazywać szacunek i troskę innym. Ufamy Tobie, Boże, z dziecięcą wiarą i oddajemy Ci nasze serca. Amen.

Oprac. z łaski opatrzności Bożej,
redaktor Gniadek

(3)