Stary Testament, z jego rytuałami i ofiarami, rzuca światło na Nowy Testament i centralne wydarzenie chrześcijaństwa – zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Analiza Księgi Wyjścia 30 i Dziejów Apostolskich 2 pozwala dostrzec głęboką łączność między ofiarą przebłagalną a zwycięstwem nad śmiercią, ukazując uniwersalne przesłanie nadziei i odkupienia.
Księga Wyjścia 30, 10 opisuje rytuał przebłagania dokonywanego raz w roku na ołtarzu kadzidlanym. Krew ofiary za grzechy, symbolicznie oczyszczając ołtarz, wskazywała na potrzebę stałego oczyszczenia i pojednania z Bogiem. Ten starotestamentowy obrzęd, choć ważny w swoim czasie, był jedynie zapowiedzią doskonałej ofiary, którą miał złożyć Jezus Chrystus.
Dzieje Apostolskie 2, 31-32 relacjonując mowę Piotra w dniu Pięćdziesiątnicy, ukazują wypełnienie starotestamentowych proroctw w osobie Jezusa. Piotr, cytując Psalmy, odnosi je do zmartwychwstania Chrystusa, podkreślając, że Jego ciało nie uległo rozkładowi. To zmartwychwstanie jest kluczowym elementem chrześcijańskiej wiary, stanowiąc dowód zwycięstwa nad grzechem i śmiercią.
Porównując te dwa fragmenty, widzimy postęp od symbolicznej ofiary krwi zwierząt do realnej ofiary Jezusa, której kulminacją jest Jego zmartwychwstanie. Krew Chrystusa, przelana raz na zawsze, stała się ostatecznym przebłaganiem za grzechy ludzkości, znosząc potrzebę corocznych ofiar. Zmartwychwstanie Jezusa potwierdza skuteczność tej ofiary i otwiera drogę do życia wiecznego dla wszystkich, którzy w Niego wierzą.
Współczesny człowiek, borykający się z poczuciem winy, lękiem przed śmiercią i brakiem sensu, może znaleźć ukojenie w tym przesłaniu. Świadomość przebaczenia i nadzieja na życie po zmartwychwstaniu ze śmierci dają siłę do pokonywania trudności i budowania relacji z Bogiem i bliźnimi. Podobnie jak Izraelici potrzebowali symbolicznego oczyszczenia, tak i my potrzebujemy uświadomić sobie potrzebę duchowej odnowy, którą umożliwia nam ofiara Chrystusa. Powinniśmy więc aktywnie dążyć do poznawania Boga, modlitwy i życia zgodnego z Jego nauką.
Ofiara przemija, zmartwychwstanie trwa – to echo Krwi, które niesie nadzieję przez wieki.
Wszechmocny Boże, dziękujemy Ci za ofiarę Twojego Syna, Jezusa Chrystusa, który przez swoją krew i zmartwychwstanie otworzył nam drogę do życia wiecznego. Uwielbiamy Cię za Twoją nieskończoną troskę i miłosierdzie. Amen.
Oprac. z łaski opatrzności Bożej,
typograf redaktora Gniadka
(45)