Mi się właśnie tak przypadkowo nałożyły te dwa kryminały i to naprawdę ciekawy zbieg okoliczności, bo faktycznie w obu są dziennikarze i morderstwa z religią w tle. Oo''

Swoją drogą, ja podziwiam wszystkich słuchaczy audiobooków - ja zupełnie nie potrafię słuchać książek. Nie wiem z czego to wynika, ale myśli bardzo łatwo mi się rozpraszają przy słuchowiskach.

Ja już nie potrafię gotować obiadu, czy cokolwiek robić w domu bez słuchania książki. Do tej pory byłam ograniczona do kuchni, ale dostałam słuchawki bezprzewodowe i mogę poruszać się po całym domu słuchając książek.

Ano, szkoda, tym bardziej, że strasznie się z niego cieszyłam i prowadził się jak marzenie. Miał amortyzatory i nie czułam, że jeżdżę po wertepach, hamulce tarczowe działały wręcz bosko i miał z przodu mój wymarzony koszyczek.
(Ale złodziej nie był na razie na tyle głupi, żeby wystawić go na sprzedaż w internecie.)

Tak naprawdę to myślę, że policja go nie znajdzie. :<

Policja jeśli na coś trafia to tylko przypadkiem.
Sprawdzili chociaż tych robotników?

Nie wiem, w sumie, pytali mnie czy kogoś podejrzewam, ale wtedy nie wiedziałam, że innym też poginęły różne rzeczy więc powiedziałam, że nie.
Teraz się zastanawiam czy nie iść na komendę i nie powiedzieć o tym, że słyszałam, że innym sąsiadom też coś zaczęło znikać. Problem polega tylko na tym, że nie bardzo wiem komu to poginęło, a nawet gdybym wiedziała, to nie wiem czy ludzie chcieliby to zgłaszać, skoro to była drobnica w stylu głośnika bezprzewodowego albo uchwytów do komody. Chyba najpoważniej wygląda dzieciak, któremu zniknęły pieniądze ale to też - dzieciak i z rodzicami trzeba byłoby rozmawiać... :(

Nie inaczej... Zostawialiśmy z sąsiadami rowery na naszej zamykanej części korytarza i wszystko było spoko do momentu w którym nie przyszło do wymiany kaloryferów w bloku. Bo widzisz, Johnsonie, jako ludzie inteligentni nie przewidzieliśmy tego, że koncepcja używania drzwi i zamykania ich chociaż na klamkę, kiedy się korzysta z korytarza, przerośnie intelektualnie dwóch dorosłych facetów.
Któraś z tych umysłowych ameb, mówię o robotnikach*, musiała zostawić otwarte na oścież drzwi i ktoś wtedy połasił się na mój rower. Mój piękny, nowy, jeżdżony ledwo od dwóch miesięcy i jeszcze nie spłacony, rower.

W dodatku, po rabanie, który narobiłam po tej kradzieży, sąsiedzi zaczęli dawać znać, że im też poginęły różne rzeczy, a jakiemuś biednemu dzieciakowi piętro wyżej zginęły pieniądze, więc teraz będę musiała brać wolne, żeby pilnować przy wymianie jednego kolesia, a mój Półwiking będzie pilnował amebę w drugim pokoju, bo jeden zniknięty rower to już za dużo, jak na bibliotekarską pensję. :/


*bez obrazy dla wszystkich normalnych i fajnych pracowników fizycznych z którymi miałam okazję pracować i których w swoim życiu poznałam

Oh FFS! Jakby mi ktoś rower... Przecież bym umarł! Jerzu Kolczasty. Ucinać ręce zbójom i tyle. Rozumiem, że milicja zawiadomiona, to poza tym że za tydzień dostaniesz kwita o niewykryciu sprawcy i umorzeniu przeglądaj olxy i inne komisy w poszukiwaniu "oferty". Jak masz zdjęcia to rozlep na słupach w okolicy.